blanche i rainer.

- doprawdy? - spytał, uśmiechając się z ironią, po czym z pełną powagą spojrzał na blanche, jakby jej słowa go uraziły, owe słowa, które mówiły, że jest dla niej niemiły. miał ochotę zrobić jej wymówkę, że przecież od zawsze się nią opiekuje, jest dla niej wsparciem, a ona w takiej chwili, zarzuca mu, że nie jest dla niej miły. - przepraszam. - powiedział, uśmiechając się nikle i cmoknął ją przelotnie w policzek, ledwo tylko dotykając ustami owego, bo poczuł jak puls w jego głowie zaczyna wzrastać, wraz z nachyleniem się nad jej policzkiem.

siedziała trochę naburmuszona, bo czuła że powinna na niego nawrzeszczeć, albo coś w tym stylu, ale im dłużej siedziała obok niego po prostu, w ciemnym pokoju doszła do wniosku że nie jest aż tak zły. gapiła się jeszcze trochę w przestrzeń i nagle wypaliła - kocham cię, wiesz? - oczywiście, wiemy wszyscy, że to nie jest miłość kazirodcza, tylko taka rodzinna, nie? xd

owszem, wiemy, wiemy. - wiem, głuptasie. - wymruczał, kładąc głowę na jej ramieniu, po czym pewnie wymruczał cicho, że on ją też, mimo wszystko, uśmiechając się łagodnie i stwierdził w duchu, że dobrze, iż ma taką siostrę przy sobie, jak i że kac trochę zmalał, dzięki aspirynie, zimnemu piwu i rozmowie z blanche, przy której nie myślał o rozsadzającym jego głowę bólu.

to dobrze ;x
no i pewnie tak sobie siedzieli jakiś czas, a blanka próbowała się w marę możliwości nie ruszać, żeby bratu mózg uchem nie wypłynął. po jakichś nastu minutach milczenia blanka nie wytrzymała i szepnęła cicho - a poznałeś jakąś fajną dziewczynę? - miała nadzieję że tak, byłoby super, cieszyłaby się jego szczęściem i ogólnie <3

- poznałem mnóstwo miłych dziewczyn. - skwitował, wzruszając ramionami. mial zamiar pominąć fakt, że miłych spowodu nadurzycia alkoholu, aczkolwiek naprawdę ładnych, tylko że pod owym pięknem kryła się pusta, plastikowa nędza z wielką ciemną dziurą. - a uprzedzając twoje następne pytanie, nie poznam cię z żadną z nich. - dodał, uśmiechając się przyjaźnie, żeby w razie czego złagodzić jej złośc.

-aaha, wiesz, jak nie mówisz nic o renesansowych szyjach, albo rubensowskich włosach ani tym bardziej inteligencji czy uroku, to znaczy że są mało warte jednak - zaśmiała się cicho na myśl o sami-wiemy-kim (imię zaczyna się na jot) - więc nie mam ochoty ich poznawać chyba. - zabrała ramię i podłożyła mu poduszkę pod głowę, żeby sobie nie zrobił kuku, czy coś. - chcesz kolację? zrobiłam lasagnę, mogę ją podgrzać w piekarniku. i dam ci jeszcze jedno piwo, hm?

- jesteś aniołem. - powiedział uśmiechając się z wdzięcznością. - ale nie, dzięki. - dodał, przecierając dłonią oczy, po czym dopił piwo i odstawił szklankę na blat szafki. - a w sumie - zaczął, uśmiechając się łobuzersko i lepiej układając poduszkę pod głową. - widziałem, że wyhaczyłaś jakiegoś nieboraka na piątkowej imprezie. - spojrzał na nią z uniesioną lewą brwią.

- no owszem - odpowiedziała robiąc buzię w ciup - nazywa cię corey, jest miły i co tu dużo mówić - zaczęła ugniatać rąbek koszulki w zdenerwowaniu - bo się źle poczułam, ale nie piłam dużo przysięgam, serio! i chyba dostałam częstoskurczu, czy czegoś, no i mu się pospałam na ramieniu - wiedziała że rainer już o tym wie, w końcu corey pytał go o ich adres i poprosił brata o klucze, ale nie lubiła opowiadać bratu o facetach - no i zdaje się że mnie przyniósł tutaj, bo mu dałeś klucze, i chyba jest tak trochę bohaterem, albo łosiem super ktosiem - i odetchnęła z ulgą.

- chyba. - powiedział posępnie, bo owe klucze, oddał mu strasznie niechętnie, ale z racji iż zaoferował, że odprowadzi natalie do domu, nie mógł zrobić tego samego z blanche, a zostawiać jej na łasce gospodarzy również nie chciał, tym bardziej, że wszyscy rozeszli się już do domu. kiedy wracał z nadal słabo czująco się natalie, złość w nim pałała i strach, że ten "łoś super ktoś", mógł zrobić, co zechciał z jego siostrą, ale później chyba niezbyt się tym przejmował, skoro nie mówiąc nic, nikomu wyjechał z miasta na dwudniową imprezę z kolegami z nie wiem skąd ! ; o nic więcej już nie dodał na temat owego chłopaka, pomimo subtelnego uśmiechu.

ów subtelny uśmiech został zauważony przez blankę - no co się tak na mnie patrzysz - i uśmiechnęła się wesoło, widząc że brat powoli, bo powoli ale jednak, wraca do normalnego stanu - w sumie to trochę dziwne, że sam mnie nie zawlokłeś do domu tak jak to robiłeś za każdym razem, kiedy zasnęłam na imprezach, nie uważasz? - i popatrzyła na niego uważnie z kącikowym uśmiechem.

- bo nie mogłem być w dwóch miejscach na raz, przepraszam. - powiedział, uśmiechając się łagodnie i wiedząc, że teraz zostanie zbombardowany milionem pytaniń, westchnął cicho, uśmiechając się nikle. podrapał się delikatnie po głowie, która jeszcze go bolała i czekał na atak siostry.

-aha, czyli jednak był jakiś powód, dla którego zostałeś, zamiast mnie zawlec do domu i jak mniemam ten powód ma blond włosy i siedział obok ciebie na kanapie? - pominęła fakt, że powód się z nim całował, lub vice versa - wiedziałam - mruknęła uśmiechając się i poszła po wodę dla rainera.

- nie wyobrażaj sobie Bóg wie czego ! - krzyknął za wychodzącą siostrą, po czym pożałował tego, bo ból głowy tylko się wzmocnił i był pewien, że zrobiła to specialnie, toteż syknąwszy z bólu, przyklął jeszcze pod nosem, łapiąc się pospiesznie za głowę.

no więc zrobiła mu kolejną aspirynę i na wszelki wypadek wzięła woreczek z lodem, do przykładania na bolące miejsca, wróciła do bratowego pokoju, usiadła na brzegu materaca, wsadziła mu w łapę szklankę a okład położyła mu na głowie, oczywiście nie goły, tylko w takim fajnym opakowaniu, czy czymś - nic sobie nie wyobrażam - powiedziała kiedy rainer przełykał, co uniemożliwiało mu udzielenie odpowiedzi - cieszę się, to wszystko.

wyłożył się wygodnie na łóżku, kładąc na głowę, znieczulający ból, okład. chciał powiedzieć, że on już dobrze ją zna, ale stwierdzając, że to znowu spowoduje, jakieś wyimagowane wyrzuty, westchnął tylko, kiwając wolno głową z aprobatą na znak, że jej wierzy, a dzisiaj był skłonny uwierzyć we wszystko.

popatrzyła na brata, który wyglądał wyjątkowo niegroźnie jak na siebie - wiesz, może się prześpij, to ci ten ból przejdzie do rana, co? ja pójdę do siebie, okej? - pocałowała brata w policzek i wyszła mówiąc dobranoc.
//jbc to ja jeszcze jestem ;>

okee.

uśmiechnął się pod nosem, po czym zanim zamknęłą drzwi, powiedział trochę ochrypłym głosem, żeby nie wychodziła i poprosił, żeby podeszła. - słuchaj. - zaczął, ciężko wzdychając. - ściągnij ten obraz, który wisi nad biurkiem. - powiedział, patrząc w tamtą stronę, skrupulatnie unikając wzroku blanche, bo na owym obrazie namalowana była jill.

popatrzyła na brata,a le rezolutnie o nic się nie spytała, tylko zdjęła obraz i zaniosła do siebie i jednym kopniakiem wpakowała pod łózko, obok szkolnych albumów, wierszy pisanych do pewnego chłopaka imieniem thomas, oraz zeszytów z nutami; kiedy wróciła oparła się o ścianę i patrzyła na brata z pytaniem wymalowanym na twarzy.

- nie patrz tak na mnie. - wymruczał, zamykając oczy, żeby nie widzieć jej spojrzenia pełngo zaciekawienia, podniecenia i jakiejś nieznanej, i niezlokalizowanej mu dotąd radości. - po prostu. - dodał tylko, bo wiedział, że nadal stoi przy ścianie i tak się w niego wpatruje. - sądzę, że jesteś zadowolona. - wymruczał obojętnie, wzruszając ramionami, po czym dodał pospiesznie, że wcale nie zrobił tego dla niej, żeby czasem nie poczuła się urażona.

popatrzyła na świecący się ekran jego komórki i na jego twarz i mogłaby przysiąc że coś z niej zniknęło, jakiś ciężar czy coś - no, nieszczęśliwa raczej z tego powodu nie jestem - powiedziała spokojnie i dalej tam stała, chyba czekając aż rainer zaśnie.

- możesz mi podokuczać jutro, dzisiaj bardzo ci za wszystko dziękuję i łaskawię mówię, że możesz iść już spać. - powiedział równie spokojnie jak ona, czakolwiek on uśmiechanął się w jej stronę subtelnie, po czym wsunał telefon, pod poduszkę.

przecież nie miała zamiaru mu grzebać w wiadomościach xd a może?
- jak chcesz - pocałowała go znowu w policzek i poczochrała mu włosy - jakbyś umierał to krzycz, myślę że znajdę chwilkę, żeby ci pomóc. śpij dobrze, braciszku - rzuciła tuż przed zamknięciem drzwi. i pewnie poszła spać.
tak jak ja ;x dobranoc ;*

branoc. ;x

no więc ona i corey przybyli pod jej drzwi śmiejąc się z tematu rozmowy jaką prowadzili, nie wiem jaki był. blanka postawiła zakupy na żółtej wycieraczce i zaczęła grzebać w torebce, z której wypadało co raz więcej różnych rzeczy - ha! mam was - zakrzyknęła gdy wypadły klucze z breloczkiem od tiffany'ego, kupiła go sobie, żeby bardziej na klucze uważać. otworzyła drzwi i wniosła zakupy - wchodź - powiedziała do coreya uśmiechając się - brata chyba nie ma w domu - wlazła do jego pokoju, przedstawiającego obraz nędzy i rozpaczy - nie, nie ma - rzekła wracając do przedpokoju.

wszedł za nią niepewnie do mieszkania . położył zakupy na szafce w przedpokoju- mieszkasz tylko z rainerem?- spytał. wolał żeby zaraz nie wyskoczył tatuś blanche. albo jeszcze gorzej mamusia. ponadto musiał wsadzić do zamrażalki swoje rzeczy o czym już jej wcześniej mówił xd