blanche i rainer.

wypracowania typu, co autor chciał przekazać też uwielbiam xd poszła do okna za nim czując sie coraz bardziej niepotrzebnie w tej całej scenie, wlekłą się tylko za nim z jednego konta kanapy na drugi nie zrażając się tym że co chwilę się odsuwał- przemyśl to jeszcze- powiedziała w końcu widząc ze trafiła w dziesiątkę a on nie chce o tym rozmawiać - i wiesz, to nie jest takie straszne, a wszystko będzie dobrze- objęła go delikatnie od tyłu

hej ja też pisałam na ten temat xd
blanka szła do swojego byłego mieszkania, bo musiała coś tam zabrać, pewnie jakieś ubrania. więc po prostu nacisnęła klamkę i weszła do mieszkania po czym skierowała się do salonu - o, cześć - powiedziała nieco zdziwiona patrząc na natalie, która jak do tej pory była dość mocno eteryczną postacią w jej życiu - cześć rainer - cmoknęła go w policzek - jestem blanka a ty musisz być natalie - powiedziała wyciągając do niej łapkę - miło mi, rainer bardzo dobrze ot obie mówi. o mnie nie, ale o tobie tak - i zaśmiała się puszczając do niej oko.

roześmiał się cynicznie, kręcąc głową z dezaprobatą, po czym zaciągnął się dość mocno papierosem, jednocześnie powstrzymując, przed powiedzeniem, że nic nie rozumie, bo zapewne wtedy musiałby jej to tłumaczyć, a chciał zakończyć ten temat. dopalił papierosa, po czym wyrzucił niedopałek przez okno i odwrócił się w stronę natalie. - przepraszam, że zepsułem ten wieczór. - powiedział, kładąc dłonie na jej biodrach. złość w jednej chwili wyparowała z niego. uśmiechnął się nawet kącikowo do natalie, bo wiedział, że chciała mu pomóc za wszelką cenę za co był jej wdzięczny, naprawdę, chociaż może nie okazywał tego w ostatnich chwilach, a raczej na pewno.

wbiłaś mi się w posta! xd

uśmiechnął się blado kiedy zobaczył wchodzącą blankę, przy czym pewnie, kiedy podeszła przywitał się, jak to na starszego i mądrzejszego brata przystało, powstrzymując się od jakichkolwiek komentarzy.

uśmiechnęła się słabo , chociaż nie chciała żeby to tak wyszło. głupio tak zacząć znajomosć ale po prostu była cały czas w smutnym nastroju wprowadzonym rozmową o blanche- na prawdę miło cię poznać- zrehabilitowała się i uścisnęła jej dłoń nie przestając przy tym trzymać w jakiś pokraczny sposób rainera

popatrzyła na ich niewyraźne miny po czym zamachała rękoma - no dobra, rainer, dobra, nakrzycz teraz na mnie, bo mi tego brakuje! - normalnie już by dostała mega zjebkę, więc czułą że ich konsternacja wynika z tego że o niej gadali - nie możesz się na mnie ciągle obrażać, przecież masz ową sofę - i wskazała na nią rękką.

- proszę cię. - powiedział całkiem poważnie, drapiąc się po policzku i spojrzał na blanche bez żadnego wyrazu. - co cię tu sprowadza? - zapytał oficjalnie, jakby wcale nie byli rodzeństwem, a blanche była tylko lokatorką, która właśnie się wyprowadziła, bo znalazła lepsze i tańsze lokum. oparł się o parapet, czekając na jakąkolwiek odpowiedź blanche. był rozdarty i nie umiał w tym momencie inaczej z nią rozmawiać. ;c

stała tam czując się kompletnie nie na miejscu i myśląc już jak uciec czy coś. przyglądała się im obojgu zastanawiając które jes biedniejsze w tej sytuacji i rozważając jak w razie potrzeby uspokoić oboje z nich

- jesteś nieznośny - popatrzyła na natalie - znaczy jest, ale jeżeli nie jesteś jego siostrą - bardzo natalie lubiła z samych opowiadań rainera, bo jill to była krowa wredna! więc nie chciała jej zrazić do brata - moje pudła z moimi ubraniami- powiedziała i poszła do siebie do pokoju i po chwili wróciła - i nie zaproponujesz jej żeby się wprowadziła? - spytała głupio - w końcu dlatego też się wyprowadziłam, żeby być z - zawahała się - z coreyem i żebyś ty mógł zamieszkać z natalie.

kiedy blanche poszła do pokoju po pudła, rainer powiedział natalie, że zaraz wróci, tylko pomoże siostrze, bo jego męsko - braterska duma nie była, aż tak zraniona, żeby pozwolił jej dźwigać te pudła. podszedł do blanche, po czym śmiejąc się cynicznie wyjął pudełka z jej rąk. - jasne, dzięki, że o nas pomyślałaś. - skwitował sarkastycznie, uśmiechając się sztucznie, po czym powiedział, żeby otworzyła drzwi, całkiem oschle i obojętnie.

ona stała przy oknie i nie mam co w tym poście napisać oprócz tego że dziwnie sie poczuła kiedy blanche zaugerowała że powinna isę tu wprowadzić. piszcie dalej, wbiję się zaraz do nich. blesssss ^^

- czemu zawsze musisz być taki cyniczny? - spytała otwierając bratu drzwi - nawet mama i tata się zgodzili więc o co ci chodzi? - podeszła do sofy i usiadła obok natalie - przepraszam, ja naprawdę nie jestem taka jaka on mówi że jestem. no bo co w tym złego? no co? - nerwowo zaczęła przestawiać świeczki na stoliku do kawy.

- o nic. - wymruczał, po czym zapytał blanche o adres i kiedy całkiem zdziwiona i niechętnie ów mu podała, widząc znaczący wyraz twarzy rainera, zjechał windą na sam dół, gdzie wsadził pudła do taksówki i zapłacił, karząc zawieść je do mieszkania coreya, a raczej coreya i blanki, i wrócił do mieszkania, zastanawiając się, co ta mała zdążyła już nagadać natlie, więc trochę niecierpliwie przestępywał z nogi na nogę, stojąc w windzie.

pewnie zasał je rozmawiające ze sobą. wglądało jak by plotkowały sobie jak najlepsze przaciółki ale natalie zdążyła jej powiedzieć jedynie żeby się nie martwiła bo on wcale nie mówi srasznch rzeczy o blanche jedynie nie umie sobie poradzić z zaistniałą sytuacją, ale i tak mu przejdzie, no!

blanka bardzo polubiła natalie, więc kiedy rainer wszedł wstała pocałowała najpierw ją a potem jego w policzek i powiedziała że musi lecieć - corey na mnie czeka - pomachała im i poszła.

zamknął za nią drzwi, rzucając jakieś: "jasne" i drapiąc się, po policzku dość niezgrabnie, po czym spojrzał na natalie i wszedł do salonu, siadając na kanapie. nie jestem pewna, czy obok niej, czy nie, bo ona siedziała na kanapie?
- napijesz się czegoś? - zapytał, podpierając łokieć na kolanie, na którym zaś wsparł podbródek i spojrzał na natalie całkiem normalnie, acz bez żadnego, nawet nikłego uśmiechu. nie oczekiwał, że powie mu o czym gawędziła z jego siostrą i pewnie nawet nie chciał wiedzieć, o czym dyskutowały.

mimo wszystko natalie poczuła się w obowiązku wtrącić do ich konfliktu i zdradzić chociaż troszeczkę- ona myśli że masz ją za nieodpowiedzialne dziecko i nie wie jak ci wyjaśnić swoją sytuację- powiedziała i dopiero teraz usiadła na kanapię, blisko niego, całując go delikatnie w policzek

- mam ją za nieodpowiedzialne dziecko. - zaoponował, przecierając dłonią oczy. dzisiejszy wieczór był, jak dla niego zbyt męczący. - tylko nieodpowiedzialne dzieci wyprowadzają się bez słowa. - dodał, spoglądając na natalie, po czym przygarnął ją do siebie ramieniem i dość mocno obejmując, ale tak, iż spokojnie mogła oddychać, ucałował ją w czubek głowy. - kocham cię. - wymruczał, po czym uniósł w górę jej twarz podbródkowo i pocałował w usta.

odwzajemniła jego pocałunek a kiedy odsuneli się od siebie powiedziała że ona go również kocha i że zawsze będzie przy nim stała. pogłaskała go po policzku- mówiłam raczej o tym co było przed wyprowadzką. bo przeniesienie się to raczej następstwo tego wszystkiego- powiedziała spokojnie i oparła głowę na jego ramieniu wtulając się w niego jeszcze bardziej. ja będzę musiała isc za chwilę...

ok, ja w sumie, też bo muszę jutro rano wstać.
- nie oczekuję żadnych wyjaśnień. - stwierdził, drapiąc się, po skroni, po czym powiedział, że jest tym wszystkim zmęczony i zaproponował, żeby natalie została na noc, a kiedy się zgodziła, poszli do niego i tam usnęli w nieposprzątanym i pełnym szkiców oraz obrazów pokoju. ;x pa. <3

pa pa! <3