blanche i rainer.

pewnie, co dopiero wyszedł z bloku, toteż odwrócił się, słysząc głos blanki. nawet zapewne nie wiedział, że i corey wyszedł, bo jechali innymi windami, przy czym rainera zatrzymywała się 2347953 razy! ;c - co ty wyprawiasz? - zapytał z siostrzaną troską! xd bo braciana, to jakoś dziwnie brzmi. xd - wracaj do swojego kochasia. - rzucił tym razem bardziej ostro, ogradzając się od blanki murem obojętności i chłodu.

- dałbyś spokój - powiedziała przestępując z nogi na nogę, z pewną dozą obrzydzenia, że na bosaka stoi w tak brudnym miejscu - czemu tak bardzo negujesz fakt, że mogę się zakochać? bo ja go kocham, rozumiesz - uniosła brwi, jakby mówiła do małego chłopca, którym rainer tak trochę był - czy ja ci zabraniam? przecież wszyscy czytają plotki, nie? więc ja też wiem - i nadal przestępując z nogi na nogę skrzyżowała ręce.

przetarł dłonią oczy. - nic nie rozumiesz, wracaj do mieszkania. - powiedział obojętnie, po czym odwrócił się leniwie i wkładając ręce do kieszeni spodni ruszył przed siebie, pewnie wyciągając paczkę papierosów, coby zapalić. było mu przykro, że blanka stoi po stronie corey'a. jasne nie miał jej za złe tego, że się zakochała, to było całkiem słodkie, ale nie mógł znieść faktu, że ów kochanek posuwał jego małą siostrzyczkę do tego na ich kanapie, to odrażające, poza tym rozchodziło mu się także o to, że przy obcym człowieku, bo takim był dla rainera, corey, zaczęła robić mu wyrzuty, że pojechał z natalie do australii i nie opiekował się nią, a przecież gdyby tylko wiedział, w życiu by nie pojechał, tylko że był święcie przekonany, iż blanka nadal jest u rodziców, gdzie pojechała i nie mógł sobie wybaczyć, że nie było go przy niej, czego nigdy jej nie powie, jak i tego, że zabolało go jak wypomniała mu to przy corey'u, huh.

wywróciła oczami i z obrzydzeniem przeszła te kilka kroków do rainera i wsunęła dłoń w jego rękę - pamiętasz jak byłam mała to mi kupowałeś balony i watę cukrową w parku? - spytała, bo tak było, a poza tym chciała mu przypomnieć, że jego kocha, bo jest jej bratem, popatrzyła też na niego - nie bądź zły, przepraszam, wiem że nie miałeś prawa wiedzieć, że jestem w szpitalu.

przystanął, kiedy poczuł, jak ktoś wsuwa mu dłoń w spodnie i wyciąga ją mocno ściskając, of kors domyślił się, że to blanka, bo nikogo poza nimi, nie było przed blokiem. spojrzał na nią, uprzednio wypuszczając dym tytoniowy, gdzieś w bok. chciał zachować się jak dupek, ale przecież był jej starszym bratem i musiał zachowywać się co najmniej dojrzalej. westchnął tylko, kręcąc głową z dezaprobatą, po czym zaciągnął się papierosem. - to miłe, że doszłaś do takiego wniosku. - powiedział w końcu, po czym odchylił głowę do tyłu i wypuścił dym w górę. - ale nie potrafię wymazać z pamięci obrazu, w którym ten gnojek, posuwa moją, małą siostrę. - powiedział, marszcząc brwi i wcale nie przeprosił za to, że nazwał corey'a gnojkiem. ;c

myślała nad tym co mu odpowiedzieć, i ja tez myślę, ale nas obie wybawił pewien kawałek szkła leżący na chodniku, w który top blanka spontanicznie wdepnęła - auu - jęknęła łapiąc się za nogę - no i mam. i wcale nie jestem taka mała - dodała podskakując na jednej nodze - chodź pomożesz mi ją zdezynfekować.

spojrzał pewnie w pierwszej chwili zdezorientowany, po czym rzucił do połowy wypalonego papierosa na ziemię, przydeptując go stopą i złapał blanche pod ramię. - trzeba było ubrać buty. - powiedział dość karcącym tonem, po czym wziął blankę na ręce, podtrzymując jej plecy dłonią oraz łapiąc pod nogami ręką i kiedy podeszli do drzwi bloku kazał jej, je otworzyć, coby weszli oraz tak samo przycisnąć przycisk, żeby winda się otworzyła, bo raczej nie miał zamiaru wynosić jej po schodach na piąte piętro! ;c a kiedy dojechali do mieszkania swego, numer 333! xd stwierdził, że ta mała go nie zamknęła, za co pewnie ją okrzyczał, sadzając na kanapie. i kierując się do łazienki po apteczkę. ;c

a ona trzymała dłonie pod stopą, żeby nie zabrudzić dywanu krwią, bo go lubiła i musiała długo rejnera na ten dywan namawiać, a kiedy rejner już przyszedł i opatrzył jej nogę, podziękowała mu ładnie, pocałowała w policzek i poprosiła żeby się nie gniewał bo i tak jest kochany i ona o tym wie, po czym pokuśtykała do łóżka. i ja też już idę, mruczku! ;* dobranoc.

pewnie zanim zamknęła drzwi sypialni, powiedział, że chcę nową kanapę, po czym odniósł apteczkę do łazienki, do półeczki, która wisiała nad umywalką i zamknąwszy na klucz drzwi do mieszkania, również poszedł spać do swojej sypialni. kolorowych, pa. ;x

zapukała do drzwi rainera. miała ochotę mu zrobić niespodziankę wiec przyszła do niego bez zapowiadania sie. miała nadzieje ze jest w domu i że jego siostra gdzieś wybyła. w końcu natalie nie wiedziała że blanche sie wyniosła do chłopaka

blanche nie odzywała się do rainera od dłuższego czasu, co gorsza zniknęły rzeczy z jej pokoju, więc rainer calkiem inteligentnie stwierdził, że się wyprowadziła i słusznie obawiał się, że do coreya, któremu jeszcze nie był w stanie spojrzeć prosto w oczy. rainer był mega przygnębiony, bo nie miał pojęcia, co powie rodzicą, kiedy przyjadą ich odwiedzić, ale bardziej martwił się o blanche, toteż kiedy usłyszał pukanie do drzwi, podbiegł do nich dość szybko z nadzieją, że to blanka, która jak zawsze zapomniała kluczy. otworzył dość gwałtownie drzwi, a jego uśmiech zniknał z twarzy, kiedy zobaczył natalie. zorientował się, że wygląda trochę nietęgo, toteż uśmiechnął się blado, wpuszczając natalie do środka. - cześć. - wymruczał, nachylając się nad nią i całując w usta. - cóż za niespodzianka. - dodał, zamykając drzwi i uśmiechając się tym razem bardziej subtelnie, bo nie chciał przecież robić natalie przykrości z powodu blanche. ;c

mimo wszystko poczuła się urażona. cały jej entuzjazm uszedł kiedy zobaczyła jego minę- miałam nadzieję że się bardziej ucieszysz- powiedziała sugerując mu w ten sposób że nie tego oczekiwała. objęła go i czekała na jakieś wyjaśnienie, chociaż podejrzewała że plan który wymyśliła na dzisiejszy wieczór już nie wypali. a tak chciała obejrzeć z nim jakiś film czy porobić coś innego.

objął ją w talii, przysuwając lekko do siebie. - przepraszam. - wymruczał, kręcąc głową z dezaprobatą do samego siebie. - oczywiście, że się cieszę, tylko że.. - uciął, ciężko wzdychając i odchylając głowę do tyłu, spojrzał na biały, mało atrakcyjny sufit, po czym przeniósł wzrok na natalie, uśmiechając się blado. - mam małe problemy z siostrą. - dokończył, wzruszając bezradnie ramionami. - prawdopodobnie się wyprowadziła, a ja nie wiem, gdzie jest i nie mam z nią żadnego kontaktu. - powiedział, mrużąc oczy, po czym objął natalie ramieniem i dodał, że skoro przyszła to nie będzie zamęczał jej takimi sprawami i prowadząc do salonu, zapytał czego się napije.

usiadła na kanapie ale nie chciała nic do picia- chodź tu do mnie- powiedziała a kiedy to własnie zrobił przytuliła się do niego, a może to ona przytuliła jego. w każdym razie zauważyła ze był zmartwiony to też starała się go jakoś pocieszyć- nie martw sie. na pewno nic jej nie jest i szybko się do ciebie odezwie- powiedziała głaszcząc go po policzku i zastanawiajac się nad wszystkimi opcjami ucieczki blanche.

pocałował natalie w kącik ust, po czym trochę się odsunął i oparł o kanapę. - nie wiem. - zaczął, kręcąc przecząco głowę i krzyżując ręce na torsie. - było przez pewien czas całkiem nieźle, ale pewnie znowu zadaje się z tym gnojkiem. - wycedził ostatnie słowa dość ostro przez zęby z trudem powstrzymując się przed kopnięciem stolika, który stał przed nim i zrzucenia z niego wszystkiego, co na owym się znajdowało. ściągnął usta w bezsilnej złości, po czym oparł głowę o sofę, spoglądając w sufit i mocno zaciskając dłonie na ręce, tuż nad łokciem.

przechyliła głowę przyglądając się jak próbuje dać upór złości- mówisz o tym jej chłopaku?- spytała nie mogąc się nadziwić dlaczego corey wywołuje w nim taką złość. przecież nie powiedział jej że przyłapał ich w łóżku- co on zrobił takiego strasznego, co?- spytała łagodnie i przysunęła się do niego drugi raz, bo poczuła isę nieswojo kiedy sie odsunął

spojrzał na natalie bez wyrazu, bo czym roześmiał się cynicznie, spoglądając na nową sofę, którą blanche kupiła kilka dni po całym zajściu, kiedy to rainer powiedział jej, że chcę nową kanapę. xd - pieprzył moją siostrę, na moich oczach. - powiedział, kiedy opanował śmiech, przy czym całkiem spoważniał, a wyraz jego twarzy zrobił się oburzony i groźny. zacisnał pięści, kiedy przywołał do swojej pamięci obraz coreya wiszącego nad blanche, po czym zmarszczył brwi, czując jak bierze go na wymioty. ;d

jaaj. musze isć ale jutro dokończymy bo mi się ta rozmowa coraz fajniejsza wydaje xdd
paa <3

<3

tej historii jeszcze nie słyszała- jak to na twoich oczach?- spytała i właściwie rozśmieszyło ją odrobinę ale nie odważyła się roześmiać. nie powiedziała już nic bo chciała żeby on jej wyjaśnił swoje poprzednie stwierdzenie. za to widzą jego gniewną minę chciała go jakoś uspokoić, wzięła jego dłoń w swoją i zaczęła gładzić ją takim ruchem jakim on zawsze gładził jej.

uniósł brew do góry i spojrzał na natalie, po czym odetchnął głęboko, opierając się o kanapę. - wchodzę do mieszkania, w ogóle to miałem nadzieję, że jest w nim blanche, po tym całym wypadku, kiedy byliśmy w australii, miałem okropne wyrzuty sumienia. - zaczął, mając ochotę wyrwać dłoń z uścisku natalie, ale nie uczynił tego, a jedynie spojrzał przez okno, mrużąc oczy. - słyszałem jakieś jęki na korytarzu. - zaoponował, śmiejąc się ironicznie. - ale pomyślałem, że to głupiutkie dziewcze znowu coś ogląda i wtedy zobaczyłem go na niej. - wysyczał przez zęby, ściągając brwi w złości. - miałem ochotę złapać go za kark i ściągnąć z niej siłą. - powiedział kipiąc złością. jasne wiedział, iż blanka nie jest już dziewicą, ale raczej nie chciał widzieć, jak kocha się z jakimkolwiek mężczyzną. nawet jeśli ów jest jej chłopakiem, którego kocha na zabój, bo to odrażające i niszczy obraz blanki jako bezbronnej, cnotliwej i potrzebującej jego pomocy, młodszej siostry. pewnie to najbardziej zabolało rainera, że jego malutka siostrzyczka posiada już innego obrońce i już go nie potrzebuje, co potwierdziła wyprowadzką.

sorry, że tak długo, ale brat mi wlazł. xd

ło jezuuu! jak moje wypracowanie na polski to wygląda ^^
zastanawiała się co powiedzieć żeby się nie zdenerwował czy też zasmucił jeszcze bardziej- właściwie nie robili tego na twoich oczach. to ty przyszedłeś i ich przyłapałeś- powiedziała w końcu mając wrażenie że za ten tekst broniący blanche a co dopiero znienawidzonego coreya zaraz dostanie w twarz. oczywiście wiedziała że rainer nigdy przenigdy by jej nie uderzył ale nie przeszkodziło by jej to w zrobieniu czegoś podobnego gdyby ona była na jego miejscu- przecież musiałeś się domyślać...- powiedziała bez sensu żeby tylko nie skończyć wypowiedzi na tej mowie adwokackiej.

takie krótkie wypracowania piszesz? xd
miał ochotę zrobić coś głupiego, w ogóle go nie rozumiała, co pewnie bolało go również. pokręcił głową, po czym wyciągnął telefon z kieszeni spodni, bo przyszła mu wiadomość, a kiedy ową odczytał, która była od blanche, uśmiechnął się tylko kpiąco i położył komórkę na stoliku. oparł się o sofę, wyciągając nogi przed siebie. postanowił całkiem pominąć słowa, które mówiły, że on ich przyłapał, bo wydały mu się naprawdę zabawne. - jasne, że się domyślałem, to raczej oczywiste, że nie jest dziewicą. - powiedział całkiem spokojnie, spoglądając przed siebie i splatając palce dłoni na torsie, uderzał kciukiem o klatkę piersiową. - ale matko, natalie. - zaoponował, trochę podnosząc głos, ale nie ruszając się z miejsca oraz nie robiąc żadnych gwałtownych ruchów. - jakbyś się poczuła, gdybyś zobaczyła, jakiegoś frajera, który posuwa twoją, młodszą siostrę? - zapytał, choć pewnie to było raczej retoryczne pytanie, po czym lekko się skrzywił, nadal nie spoglądając na natalie nawet kątem oka.

no bez wstępu to by tak wyszło 19 linijek na temat patriotyzm w postawie jakiegoś tam bohatera pana tadeusza... wrr! xd
przysunęła się do niego nie przytulając go, po prostu stykając sie ramieniem- rozumiem o co ci chodzi- powiedziała cicho mając nadzieję uspokoić go w ten sposób- to musiało być... traumatyczne- szukała wyrazu który zastąpi 'ohydne' albo 'krępujące'. czuła się niewesoło bo wiedziała ze nie ma w niej teraz pocieszenia w chwili która była dla niego niewątpliwie stresująca- ale czy tobie chodzi o sam fakt że to robili czy może o coś innego?- spytała najbardziej terapeutycznie jak potrafiła, jednocześnie gładząc ręką jego ramię

też pisałam na ten temat. ;c
chciał powiedzieć, że nie wie, ale przecież dobrze wiedział, tylko po prostu nie potrafił o tym rozmawiać, jeszcze nie teraz. - to raczej, mało istotne. - stwierdził, po czym wstał i podchodząc do okna, które otworzył, zapalił papierosa, coby trochę się odstresować, bo ta cała rozmowa była dla niego nie mniej stresująca, niż samo wydarzenie tamtego wieczoru. rainer nie potrafił rozmawiać o swoich uczuciach, owe można było jedynie w jakiejś części wyczytać z jego obrazów, bo nigdy nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć, co autor chciał nam przekazać.