colton

przyszli pewnie, odnajdując jakoś drogę w tym egipskich czy też innych ciemnościach jego dzielnicy, nawet udało mu się sprawnie otworzyć zamek i przepuścić ją przodem, a on skierował się do salonu, mówiąc coś aby się rozgościła, a on właśnie buszował w barku szukając wina!

ściągnęła szpilki z nóg i ustawiła je w przedpokoju, całkiem ładnie, po czym zakładając pasmo włosów za ucho, skierowała się w stronę salonu, gdzie przy barku stał colton. uśmiechnęła się do siebie, po czym usiadła na kanapie po turecku, skubiąc swoją koszulkę.

colton miał czarnego kota, który pewnie wpakował się na jej kolana ;c
wyciągnął jakieś specjalne kieliszki do wina do których nalał właśnie wina, oja dzisiaj zaskakuje mnie jego zachowanie, on wypiłby jakiś całkiem miły burbon, ale ostatnią butelkę wypił jego sąsiad, który naprawiał mu zlew!
- nie przejmuj się bałaganem - powiedział to, aby triumfować nad tym ,że panował w salonie wyjątkowy porządek, jak na niego!

głaskała jego kota, który faktycznie wskoczył na jej kolana i może w tym momencie nawet trochę się wystraszyła, bo swoją całą uwagę skupiła na coltonie, uśmiechając się do siebie. kiwneła tylko głową z nikłym uśmiechem, po czym wzięła od coltona kieliszek z winem, kiedy już nalał owego i napiła się. - miłe mieszkanie. - skwitowała z delikatnym uśmiechem i spojrzał na kota.

całkowicie miłe było to, że wszędzie gdzie tylko możliwe porozrzucane były winylowe płyty, które kolton odziedziczył po swym świętej pamięci dziadku, toteż markus wielbił je do dnia dzisiejszego! usiadł obok niej spoglądając na swojego kota zdegustowany.
- dzięki - rozejrzał się i nie widział w nim nic miłego, bo było to jak narazie trochę sterylne wnętrze, które przyszło mu samodzielnie wyremontować ;< biedaczek, w kryzysie może zostać budowlańcem.

pewnie colton chciałby, żeby to jego vianne tak głaskała, ale cóż - nie można mieć wszystkiego. ;c
vianne ujrzała jedną winylową płytę i uśmiechnęła się łagodnie, po czym zaczęła szukać jakiegoś gramofonu, którego nie znalazła, więc napiła się wina, po czym przekrzywiła głowę w lewo, spoglądając na jakąś półkę, która stała na wprost niej. - pozdrowiłeś babcię? - spytała trochę melancholijnie, bo zawiesiła wzrok, którym lustrowała ową półkę, po czym odwróciła leniwie głowę w stronę coltona i uśmiechnęła się z rozbawieniem.

przykro mi to stwierdzić, ale niestety na jego półkach nie było ani jednego rodzinnego zdjęcia, może dlatego, że kolton bardzo efektownie wmawiał sobie, że nie jest sentymentalny, a przynajmniej starał się.
- oczywiście, powiedziała, że jeśli tylko zrobi konfitury, mam po nie przyjechać i Ci je dostarczyć - stwierdził z rozbawieniem.
- chyba nienawidzę tego zwierzęcia - mruknął.

roześmiała się przyjemnie i podziękowała, mówiąc, że konfitury zawsze się przydadzą, po czym spojrzała na kota i zmarszczyła nos. - jest słodki. - wymruczała, drapiąc kota koło ucha, po czym przeniosła wzrok na coltona. - dlaczego nie lubisz tego słodziaka? - spytała, opierając głowę o ramię coltona z łagodnym uśmiechem.

- on jest słodki jak cytryna - stwierdził zerkając na rozochoconego kota, który mruchał wniebogłosy w zadowolenia - nie, nie lubię go, ale dla mnie nie jest taki milusi - stwierdził przypominając sobie jak o drugiej w nosy kot postanowił umościć sobie posłanie na jego głowie ; /.

biedny colton. ;c
vianne roześmiała się i zburzyła artystyczny nieład na głowie coltona. - to tylko zwierzę, skarbie. - powiedziała, mrugając kilkakrotnie rzęsami, po czym przeniosła wzrok na kota i zaczęła drapać go gdzieś na czubku głowy. - jak się wabi? - spytała, odstawiając pusty do połowy kieliszek wina i ująwszy kota w dwie ręce, podniosła go do góry, żeby lepiej się mu przyjrzeć.

pewnie kolton zwracał się do ów kota, zwierzaku, ale przecież nie powie jej, że niemiłosiernie nie nadał swemu "pupilowi" imienia, toteż mruknął, że kot wabi się jakoś fajnie, nie wiem może wikodin ;c
- wiem, wiem - uśmiechnął się rozbawiony, chociaż chyba trochę udawał.

vianne spojrzała z rozbawieniem na coltona, po czym przeniosła wzrok na kota i pomyślała, że strasznie biedny jest ów "wikodin". xd - colton, to okropne imię dla kota. - zaoponowała, marszcząc brwi i spojrzała na niego, przygryzając dolną wargę.

- imię musi pasować do zwierzęcia - stwierdził elokwentnie, jak to miał w zwyczaj całkiem nie rzadko, wypił ostatni łyk wina uśmiechając się zrelaksowany nalał sobie kolejny kieliszek, mimo, że już miał iście szampański nastrój.

- niby jak ono do niego pasuje, co? - spytała, uprzednio przewracając oczyma, a teraz przytuliła kota do swojej piersi, gładząc go po głowie.

okropne, imię okropny kot, to właśnie sobie pomyślał, ale nie chciał, aby vianne stwierdziła, że jest zazdrosny o zwierzę, także uśmiechnął się stwierdzając, że jego kot właściwie nie ma imienia, bo znalazł go jakieś kilka dni temu!

vianne spojrzała z rozbawieniem na coltona, po czym przysunęła się do niego, uprzednio kładąc kota na kanapie i wdrapała się na coltonowe kolana. zarzuciła ręce na jego kark, uśmiechając się całkiem słodko i cmoknęła go przelotnie w usta, po czym spojrzała na kota, który siedział naburmuszony i roześmiała się.

jaki pan taki chram i tak dalej, toteż pogładził kota, którego najwidoczniej trochę zaniedbał ;c wstyd! musnął ustami jej szyję gdzieś pod uchem uśmiechając się do niej.
- jeżeli wymyślisz jakieś miłe imię to mogę go przechrzcić, chociaż on reaguje tylko na słowo zwierzak - podrapał się po policzku.

- zwierzętom nie można zmieniać imion. - zaprotestowała, kręcąc przecząco głową, po czym z coltona, przeniosła wzrok na kota. - to tak, jakbyś zmienił imię swojemu pięcioletniemu dziecku, czuło by się zgubione. - powiedziała, wlepiając maślane oczy w kota, po czym spojrzała na coltona i uśmiechnęła się entuzjastycznie. - zostanie zwierzak. - skwitowała, po czym się roześmiała.

- to tylko zwierze, a nie pięcioletnie dziecko, które chyba byłoby nawet gorsze - kolton zdecydowanie nie lubił dzieci, nie wzruszał go ich śmiech itakdalej ;x
- dajmy już spokój ewnetualnemu biednemu zwierzęciu, które na swoje nieszczęście jest pod moją opieką.

vianne nie uważała, że na nieszczęście, ale zachowała owy fakt dla siebie i oparła głowę o ramię coltona. - nie lubisz dzieci, coltonie? - spytała, bo zaciekawił ją jego ton, gdy powiedział wcześniejsze słowa. uniosła w górę wzrok, żeby spojrzeć na niego, ale z racji, iż opierała głowę o jego ramię, zobaczyła tylko ucho coltona i kawałek policzka.

skonsternowany przesuwał dłonią po swojej brodzie, usatysfakcjonowany, że rano się ogolił!
- nie - odpowiedział stanowczo, bo na samą myśl o dziedzięcym płaczu, oraz kruchości tych istot jakoś jedyne co czuł to jakaś wszechogarniająca słabość i zniechęcenie.

kiwnęła tylko głową, bo ona również nie przepadała za dziećmi, nie miała do nich, prawdopodobnie, odpowiedniego podejścia i zawsze wychodziła z siebie, kiedy jej nie słuchały i robiły kompletnie, co innego, czyli prawie zawsze. dlatego tez postanowiła, że przynajmniej do trzydziestki nie będzie mieć żadnego dziecka i żeby być temu pewną, bierze tabletki antykoncepcyjne. wzięła swój kieliszek wina ze stolika i opróżniła go do końca, po czym odstawiła pusty z powrotem na stolik. uśmiechnęła się łagodnie do coltona i stwierdziła, że ona też nie przepada za dziećmi, wzruszając przy tym ramionami.

stwierdził, że to całkiem miło, nie omieszkał stwierdzić, że podczas opieki nad małym dzieckiem dostaje jakiejś białej gorączki,także colton uśmiechnął się oddychając cięzko cmoknął vianne w policzek pytając się czy chce jeszcze wina!

pokręciła przecząco głową i spojrzawszy na zegarek, stwierdziła, że musi się zbierać. zeszła z kolan coltona i pocałowała go w kącik ust na pożegnanie, po czym pewnie pogłaskała kota i zabierając swoją torebkę oraz ubierając szpilki, wyszła i żółtą taksówką, bziuuuuuum, pojechała do domu.

okej, a on poszedł spać o prawie przyzwoitej porze!