kristen

-nie wiem, nie mam pojęcia-pokręciła bezradnie głową. naprawdę nie wiedziała co jest powodem tego jej załamania. próbowała zrobić krok sprawdzając w jakim stanie jest jej noga, lecz w ostatniej chwili przytrzymała się szafki ratując się tym samym przed upadkiem.

- wygląda na mocno stłuczoną, ale nie złamaną- odparł, choć wcale się na tym nie znał, ale uważał że gdyby jej noga była złamana to pewnie teraz kris wyłaby z bólu. - nie martw się, zajmę się tym- odparł mając na myśli ten rozbity kieliszek i wino, którego chciała się napić. nie był lekarzem więc nie znał się na stłuczeniach, ale chciał również jakoś pomóc jej kostce.

skinęła głową po czym usiadła w drzwiach czekając na kevina. nie mogła sama dojść do salonu, więc po prostu przyglądała mu się,

szybko uwinął się z rozbitym szkłem i otworzył szafkę z której wyciągnął kieliszki. podszedł do kris pomagając jej dojść do kanapy stojącej w salonie.
- może na wszelki wypadek powinien zobaczyć to lekarz, co?- zapytał kiedy kris już usiadła, a on odstawił spokojnie kieliszki na niewielki stolik.

-nie, nie trzeba-potrząsnęła energicznie głową. miała uraz do wszelkich lekarzy i wolałaby pewnie umrzeć niż być badana przez jakiegoś specjalistę. podniosła swój kieliszek po czym wypiła połowę na raz. nie kłamała, że chciała się dziś upić, a stłuczona noga jeszcze to potwierdziła.

- jak wolisz- uśmiechnął się niepewnie, bo pewnie kilka dni i nie będzie nawet śladu po stłuczeniu. sam również sięgnął po kieliszek z winem, w którym tylko zamoczył usta. nie przepadał za wszelkiego rodzaju winami, pił tylko jedno, które wydawało mu się w miarę dobre, ale niestety w kopenhadze ciężko było je dostać. rozsiadł się wygodniej w fotelu patrząc w sufit.

-przepraszam za dzisiaj. no wiesz, za te moje nastroje i tak dalej. cud, że mnie nie zabiłeś.-zaśmiała się.przyglądała się kieliszkowi, po chwili dopiła go do dna i spojrzała na kevina.

- przed nami jeszcze cały wieczór. pewnie będę miał niejedną okazję, żeby jeszcze to zrobić- zaśmiał się odstawiając kieliszek na stół. nie uważał, że przeprosiny były konieczne. każdy może mieć tak zwany zły dzień, a kevin chyba powoli przyzwyczajał się do tego, że nie zawsze wszystko musi być takie kolorowe jak w bajkach.

-o taaak-potwierdziła po czym sięgnęła za siebie wyjmując stojące koło kanapy whisky. wzięła dwie szklanki i nalała prawie do pełna.

uśmiechnął się patrząc na owe szklanki pełne whiskey, pewnie jeszcze pogadali, a potem kev poszedł, bo boli mnie głowa xd. pa ; *

kris wypiła pół butelki whisky po czym usnęła na kanapie, bo przecież nie wejdzie ze stłuczoną nogą po schodach.

- kris?! to ja- krzyknął kiedy wszedł do jej mieszkania, bo zapomniała zamknąć drzwi na klucz. ściągnął buty i pewnie marynarkę, bo pogoda nie była najlepsza i powędrował do kuchni odstawiając zakupy na stół.

-tu jestem-odpowiedziała mu na wypadek jakby jej nie widział, ani nie słyszał. podniosła się lekko na kanapie, na której leżała i rzuciła gdzieś w kąt jedną z tych dennych gazet, które czytała. sięgnęła po pilota i wyłączyła grającą muzykę, zapewne kooksów bo kris ich uwielbiała, podobnie jak ja.

ja też ich uwielbiam <3333333333 xd
- cześć. co słychać?- zapytał wyłaniając się zza kuchennych drzwi dosłownie na chwilę, bo chciał rozpakować zakupy i schować je do lodówki, w której faktycznie nie było zbyt wiele, bo już zdążył ją otworzyć i dokładnie się przypatrzyć co kris ma, a raczej czego nie ma.

<3333
-to samo co wczoraj, nuda-odpowiedziała wypuszczając głośno powietrze z ust. -dziękuję-uśmiechnęła się do kevina poszukując swojego telefonu w tym całym bałaganie, który zdążyła już zrobić. oczywiście chodziło jej o zakupy i, że ogólnie jeszcze z nią wytrzymuje.

kiedy już uporał się z zakupami ponownie podszedł do drzwi, opierając się o ich framugę.
- potrzebujesz jeszcze czegoś? herbaty, kawy albo czegoś do jedzenia?- zapytał tak na wszelki wypadek, bo i tak miał zamiar napić się herbaty z cytryną, więc mógłby przy okazji zrobić też dla niej. miał nadzieje, że wybaczy mu to swobodne panoszenie się po jej domu.

-herbaty?-zapytała. prawda, pogoda nie była dzisiaj zadowalająca. szczerze to kris wcale nie zazdrościła ludziom, którzy musieli dzisiaj wyjść z domu. przeciągnęła się i usiadła uważając na obolałą nogę. -czuj się jak u siebie w domu-dodała ponownie się uśmiechając. miała dzisiaj nadzwyczajnie dobry humor.

wrócił po chwili z dwoma kubkami i jeden z nich podał kris. usiadł na fotelu, naprzeciwko niej uśmiechając się.
- więc, lekarz sam otworzył ci lodówkę, tak?- zaśmiał się, bo chyba dobrze było mieć lekarza, który nie dość że troszczy się o twoje zdrowie to jeszcze o zawartość lodówki xd. ale przecież dieta też łączy się ze zdrowiem, więc to nic dziwnego.

-serio. jakiś nienormalny. mówiłam,wszyscy lekarze to wariaci-uśmiechnęła się po czym napiła się herbaty ogrzewając sobie przy okazji ręce.

zw.

ok.
- najwyraźniej. pewnie jak zobaczył cię z tą bolącą kostką to się zmartwił, czy aby na pewno nie czeka cię śmierć głodowa- zaśmiał się sięgając po kubek, po czym upił łyk herbaty odstawiając kubek z powrotem na stolik. - a właśnie, jak noga?- zapytał bacznie przyglądając się kristine.

-coraz lepiej, chociaż nadal mam pewne kłopoty z samodzielnym chodzeniem. boże, zupełnie jak z dzieckiem-powiedziała uświadamiając sobie, że naprawdę potrzebuje kogoś do ciągłej pomocy, jak inwalida normalnie. postanowiła w myślach, że jutro zrobi coś samodzielnie, na przykład coś do jedzenia z produktów, które kupił k. bo miała nadzieję, że kupił coś jadalnego.

oczywiście, że kupił. wprawdzie nie do końca wiedział, czego kris potrzebuje, więc pewnie wykupił pół sklepiku, tak na wszelki wypadek, żeby nie musiał biegać po zakupy dla niej kilka razy na dzień. - dzieci są bardziej płaczliwe- mrugnął do niej, ciesząc się iż dzisiaj dopisuje jej humor.

-przypominam, że ostatnio płakałam!-zaśmiała się i odstawiła swój kubek na stolik. -kto wie, może znowu porozbijam parę kieliszków i zrobię sobie coś z drugą nogą-odpowiedziała chociaż w myślach modliła się, aby nic się jej nie stało. nie wiedziała czy to wytrzyma, a tym bardziej czy kevin to zniesie.

- błagam nie. musiałbym chyba wozić cię na wózku inwalidzkim i wyprowadzać na spacery- odparł śmiejąc się jednocześnie. nie wyobrażał sobie jakby to było gdyby kris miała coś nie tak z drugą nogą. chyba kevin by tego nie przeżył. nie żeby opieka nią była bardzo męcząca, ale jednak wolałby aby była cała i zdrowa.

-nie dałabym się wozić na tym okropnym wózku! nosiłbyś mnie na rękach-zaśmiała się chociaż opcja wydała się kusząca. podniosła swój kubek, ale nie napiła się tylko trzymała go w ręce. tak, kris też wolałaby być cała i nie miała zamiaru w najbliższej przyszłości łamać drugiej nogi, ani rzucać kieliszkami.