madison

niczym mała czteroletnia madison ze zdjęcia na przyjęciu urodzinowym, jakiegoś kuzyna, która siedziała w kącie z talerzem pełnym ciast, ciasteczek i tortu, marcus uśmiechnął się do siebie, przypominając sobie to zdjęcie i starł kciukiem okruszki z brody i kącika warg, madison, po czym sam wziął się za jedzenie swojego ciastka.

no więc właśnie, pewnie jako dziecko była niezłym grubaskiem, skoro tak się zajadała słodkościami. teraz bardziej dbała o linię, ale pierniczków nie potrafiła sobie odmówić. taka jej słabość, chyba. uśmiechnęła się tylko, dodatkowo oblizując usta, żeby być pewną iż już jest w stu procentach czysta, po czym odłożyła pierniczki, bo nie chciała aby marcus uważał ją za łakomczucha xd.

i tak już ją za puszka łakomczuszka miał od dawna, więc nic nowego. ; d położył się na plecach, na łóżku i odwróciwszy głowę w stronę madison, uśmiechał się łagodnie, delikatnie wodząc opuszkami palców po jej ręce. chciał coś powiedzieć, ale jakoś nie przychodził mu żaden ciekawy temat, toteż milczał.

no to właśnie tak jak madison, a raczej mi. ale w sumie trzeba by jakoś przerwać tę ciszę. pewnie zapytała go, gdzie wybiera się na wakacje, czy w ogóle ma jakieś wakacyjne plany, gdyż nie lubiła takiej grobowej ciszy. uśmiechnęła się delikatnie do niego.

- nie mam żadnych ambitnych planów. - wzruszył ramionami, uśmiechając łagodnie, po czym pewnie spytał, czy ona się gdzieś wybiera, odwracając na brzuch i podpierając głowę na dłoni, patrzył na nią z zaciekawieniem.

- to tak jak ja. chyba jednak zostanę w kopenhadze, bo może jednak lato nie będzie tu aż tak upalne i jakoś je przeżyję- stwierdziła drapiąc się po łydce, i poprawiła koszulkę, którą tam wcześniej na siebie założyła. to aż zadziwiające, że sto razy bardziej lubiła zimę niż pogodne lato.

ja chyba też zacznę lubić zimę, którą i tak ubóstwiam, ale lato, to jednak lato, prawda.
uśmiechnął się kącikowo, po czym wstał i zaczął grzebać po kieszeniach swoich spodni, które leżały na środku pokoju, za papierosami, które triumfalnie znalazł, po czym podszedł do okna i uchylając je zapalił.

pewnie ona też zapaliła razem z nim, to już jej trzeci odkąd marcus u niej jest. później jeszcze o czymś gadali, bo może jednak znaleźli jakieś ambitne tematy. a ja już idę, pa <3 ; *

zapewne, a on później poszedł do domu, pa. ;*

otworzyła sprawnie drzwi, po czym sama weszła do środka jednocześnie wpuszczając tylera. odparła mu żeby czuł się jak u siebie, a ona w tym czasie pójdzie do kuchni i spróbuje okrzesać ekspres. pewnie wspomniała coś o tym iż jakby słyszał jakiś wybuch, albo gdyby długo nie wracała z owej kuchni to żeby się nie martwił ;x była z siebie dumna, bo miała czysto w mieszkaniu, nie licząc kilku rozwalonych na stoliku czasopism o modzie i innych tematach, które kobiety kochają.

zamknął za nimi drzwi, jeżeli madison tego nie zrobiła ;d i ściągnąwszy zacne, nowe trampki, z których był dumny, bo były identyczne, jak te stare, a żeby takie znaleźć musiał obiec pół kopenhagi! xd wszedł do salonu, gdzie usiadł na sofie i pewnie zaczął przeglądać te kolorowe pisemka i śmiał się cicho pod nosem z tych bzdur, które były tam wypisane, przynajmniej według niego, po czym znudził się tym i poszedł do kuchni sprawdzić jak jej idzie. - jednak zaniepokoiłem się, że może ci się coś stać i przyszedłem sprawdzić, jak ci idzie. - powiedział, wchodząc do kuchni, po czym uśmiechając się do madison z przekąsem, usiadł na jakimś krześle.

spojrzała na niego przez ramię uruchamiając ekspres. na wszelki wypadek miała przed oczami instrukcję co i jak, bo nie była w stanie zapamiętać tak prostej rzeczy xd.
- może ekspres nie wybuchnie i moje włosy wcale się nie spalą, a ja nie będę wyglądała jak kobieta górnik- zaśmiała się podstawiając pod tę rureczkę z której leci kawa kubeczek, a nawet dwa bo miała fajny ekspres! ;d usiadła na blacie poprawiając sukienkę i czekając na kawę, po czym uśmiechnęła się, a przez głowę przemknęła jej myśl iż skoro tu są to tyler może chcieć wykorzystać ten moment i rozkaże jej pozbyć się skarpetek na jego oczach!

pewnie jemu też przemknęło to przez myśl, bo podparł głowę na łokciu i spojrzał na madison z łobuzerskim uśmiechem. - miejmy nadzieję, że nie wybuchnie. - powiedział, uśmiechając się z przekąsem, po czym drugą dłonią, podrapał się po skroni. - mad, to co z tymi skarpetkami? - zapytał, przygryzając dolną wargę i spojrzał na nią całkiem poważnie. pewnie zmusi ją do wyrzucenia, a kiedy zapłakana będzie trzymać je nad koszem, ułaskawi ją! xd albo i nie, tylerowa etykieta nie pozwala mu na nabijanie się z kobiet! ;c

czy on ma gdzieś jakąś mini książeczkę w której jest wypunktowane co mu wolno, a czego nie? jeśli tak to mu ją spalę! xddd
- wyrzucę je. możesz mi nawet pomóc przejść przez to piekło. będę potrzebowała wsparcia psychicznego- zaśmiała się lekko prostując lewą nogę, co by się podrapać po łydce, pewnie pogryzionej przez paskudne komary tudzież mrówki, bo wczoraj urządziła sobie mini piknik w parku wraz ze swoim kotem ;d.odwróciła się w stronę ekspresu, patrząc jak właśnie kończy sączyć się kawa do kubków.

nie, wpajane miał wszystkie punkty, przez babcię anielę ;x od piątego roku życia, więc musiałabyś wykroić mu mózg i spalić go, albo spowodować, żeby stracił pamięć! ;d
- będę stał obok ciebie i trzymał cię za rękę. - powiedział dumnie, bo to było wyróżnieniem, że może wyrzucać razem z madison jej bałwankowe skarpety! również spojrzał w stronę ekspresu, uśmiechając się mimowolnie, nie wiem czy z faktu, że zaraz dostanie na pewno dobrą kawę, czy po prostu wyobraził sobie, jak stoi i trzyma madison za rękę, a ona z zamkniętymi oczyma, wyrzuca skarpety do kosza. xd

poddaję się, w takim razie! xd
zeskoczyła z blatu sięgając po kubki pełne gorącej kawy, po czym jeden z nich podała tylerowi, bo jak wiadomo ona piła w swoim różowym, który miał już xlat i był brzydki. ale niech tyler nie każe wyrzucać jej i jego! xd - łał. to będzie jakaś niezapomniana chwila. chyba powinnam to nagrać albo zrobić zdjęcie iż pozbywam się takich cennych...- tutaj urwała patrząc na reakcję tylera. - okej, cennych tylko dla mnie, rzeczy- sprostowała i usiadła na krześle naprzeciwko. wcześniej pewnie uprzedziła tylera żeby uważał na kawę, bo jest gorąca i jeszcze poparzy sobie przełyk, a to nie jest miłe uczucie ;x

wziął od niej kubek, który postawił na stoliku i pokiwał głową z aprobatą, na znak, iż przyjął ową, wcześniej nieznaną! ; o mu wiadomość, że kawa może by gorąca. xd i czekał, aż się przestudzi, bo z jego osobistymi zdolnościami, mógł poparzyć sobie całą jamę ustną. ;c - będę nagrywał! - rzekł całkiem entuzjastycznie, uśmiechając się szelmowsko. - masz kamerę? - zapytał, spoglądając na madison z uwagą i uniósł pytająco w górę jedną brew.

jak śmiesz nabijać się z madison w sprawie gorącej kawy! xd to wszystko z troski o tylerowe zdrowie ;>
zamrugała rzęsami z niedowierzaniem iż tyler faktycznie chce nakręcić film i upamiętnić tę ważną chwilę, pewnie madison w przyszłości będzie pokazywać to nagranie swoim dzieciom, o ile będzie je posiadać, bo za nimi nie przepada. tak jak ja. - mam. ale, tyler, możesz nagrać jedynie moje nogi. nie lubię występować w filmach, chyba że jesteś naprawdę dobrym reżyserem, kamerzystą i scenarzystą w jednym!- zaśmiała się, choć wiadomo że najważniejsze w tym filmie będą jej skarpetki, których będzie się pozbywać.

przepraszam....................... ;<
- nie mogę. - zaprzeczył, kręcąc przecząco głową, po czym spojrzał w kawę znajdującą się w kubku i ponownie na madison. - no chyba, że będziesz nisko trzymać skarpety, bo jak nie, to przynajmniej muszę objąć twoją talię. - dodał, przy czym uśmiechnął się zawadiacko, mrugając do madison z rozbawieniem. pewnie najbardziej skupi obiektyw kamery na biuście madison. xd przyłożył kubek z kawą do ust i zaczął w ową dmuchać, coby szybciej się przestudziła, bo miał ogromną ochotę już jej się napić.

wybaczam! xd
zastanowiła się jakim cudem miałaby nisko trzymać skarpety, skoro nie miała rąk do ziemi xd. już na samo wyobrażenie zaczęła się cicho śmiać i z rozbawieniem spojrzała na tylera.
- dobrze, to ostatecznie możesz mnie nagrać. w końcu to skarpetki, a nie ja, będą najważniejsze- stwierdziła uśmiechając się znad kubka z parującą kawą, której ostrożnie się napiła, wcale przy tym nie siorbiąc xd. madison będzie miała ubaw z tylera kiedy obejrzy to nagranie i zobaczy nad czym skupił się najbardziej ;x

dziękujęęęęę! xd
tyler pewnie z oddaniem będzie kamerował piersi madison i zostanie okrzyknięty najlepszym reżyserem, kamerzystą i scenarzystą w jednym! xd - taktak. - przyznał jej rację, uśmiechając się łobuzersko, bo przecież madison nie wiedziała, że takie rzeczy mogą chodzić, tylerowi żentelmenowi nad żentelmenami! xd - ale madison, zrobimy to? - zapytał, żeby się upewnić, nawet nie zdawał sobie sprawy, że jego pytanie zabrzmiało dwuznacznie, taki był zaaferowany tymi skarpetkami! xd

jego pytanie było na tyle dwuznaczne iż gdybym nie wiedziała o co chodzi to zaraz miałabym dziwne myśli, tak xd.
- oczywiście, że to zrobimy!- odparła śmiejąc się w duchu, bo madison jest pewnie tak samo niewyżyta jak ja xd. - pij szybciej!- odparła uderzając lekko w spód jego kubka, o ile nadal trzymał go przy ustach, ale zrobiła to lekko wcale nie chcąc pozbawić tylera zębów tudzież sztucznej szczęki xd. skąd mogła być pewna że jej nie ma. nie chciała aby owa wylądowała na stole albo w kubku z kawą ;d!

jesteś okrutna! tyler nie posiadał sztucznej szczęki, którą wieczorami wyciągał, czyścił i wkładał do szklanki z wodą! xd
toteż pewnie zaczał pić szybciej, albo w ogóle zaczął pić, stwierdzając w duchu że na szczęście kawa jest już chłodniejsza i nie poparzy się, co jest wielkim sukcesem! chciał zobaczyć na własne oczy, jak madison pozbywa się skarpet, ale w jego zacnej duszy, która czasem bywała tylko mroczna, zaczęło robić mu się żal madison, bo przecież wiedział, jak biedaczka xd przywiązuje się do wszystkiego, co potwierdzają owe skarpety, toteż pewnie ułaskawi ją, mówiąc, że nie ma serca, patrzeć jak wyrzuca te skarpety, ale pewnie zrobi to dopiero wtedy, jak owe będą już nad koszem!

teraz to ja przepraszam! xdd
madison wypiła pospiesznie swoją kawę, gdyż bardzo napaliła się na całe to filmowanie i wyrzucanie swoich ukochanych skarpet z bałwanami, które pewnie wcale nie były już białe a lekko przyszarzałe. wstała z krzesła mówiąc iż idzie po kamerę i skarpety, ale zaraz wróci. wcale nie dodała tego iż pewnie kiedy otworzy pudło ze skarpetami, to będzie w nim też masa innych rzeczy do których madison ma sentyment i możliwe iż zachce jej się wspominać, więc nie wróci szybko ;x

nie wiem, czy mogę ci wybaczyć........
tyler pospiesznie wypił kawę i podążył za madison, bo nie wierzył jej, że wróci, nienie. pewnie zadzwoni, po helikopter i ucieknie oknem razem ze skarpetami! tak właśnie pomyślał tyler, toteż wszedł cicho do sypialni mad. i uśmiechnął się kącikowo, widząc jak siedzi na łożku z otwartym pudełkiem, w którym faktycznie były nie tylko skarpetki!, ale i inne, nieznane bliżej tylerowi, rzeczy. usiadł obok niej, biorąc do ręki całkiem ostrożnie, jakąś figurkę aniołka. pewnie serce mu się ścisnęło, kiedy spojrzał na madison, odkładając do pudełka owego aniołka, bo miała tak słodką minę! ;x - mam prośbę. - zaoponował, uśmiechając się seksownie.