Restaurant Copenhagen Corner

przyszli tutaj z racji, że jest tutaj ładny widok na miasto i kawa oczywiście też dobra. zajęli jakiś stolik przy oknie, po czym kevin skinął na kelnerkę żeby przyszła przyjąć zamówienie.

usiadła gdzieś obok kevina i zamówiła kawę.

zw.

oke.
on zapewne też zamówił kawę, z dużą ilością mleczka, bo nie wyobrażał sobie jak mógłby wypić zwykłą czarną. kelnerka szybko przyniosła im zamówienie dlatego też kevin się do niej miło uśmiechnął, ale zaraz jego wzrok wrócił na kristen.

kristen zapewne też się do niej uśmiechnęła chociaż kelnerka nie wyglądała na zachwyconą, że to kris siedzi z kevinem, a nie ona.
-wiesz..-zaczęła upijając łyk kawy, dodam, że dobrej. -a nie, tego ci nie powiem-dodała po paru sekundach wpatrując się w filiżankę.

- powiesz- uśmiechnął się znad filiżanki, którą następnie odłożył na spodek. - skoro zaczęłaś, to koniecznie musisz dokończyć, bo umrę z ciekawości. serio- stwierdził bacznie przyglądając się kristen, bo jego ciekawośc już teraz nie dawała mu spokoju. - więc?

-nie, tego ci na pewno nie powiem-pokręciła głową uśmiechając się do kevina. założyła nogę na nogę i wyjrzała za okno.

- kristen!- szepnął, ale całkiem stanowczo, po czym się uśmiechnął nie chcąc wyglądać zbyt groźnie. nie miał pewności czy aby się z nim celowo nie droczy. może tak naprawdę nie miała mu nic interesującego do powiedzenia, tylko chciała wzbudzić jego ciekawość i zainteresowanie.

-nie, naprawdę nie mogę. .-uśmiechnęła się patrząc na zmagania kevina. wzięła jego dłoń i przejechała po niej swoja.-kiedyś się dowiesz-wyszeptała tajemniczo patrząc na k.

- kiedy?- zapytał z łobuzerskim uśmieszkiem chwytając delikatnie jej dłoń. ciekawiło go co chce mu powiedzieć. kiedy już puścił jej dłoń, sięgnął po filiżankę zby napić się kawy i spojrzał wyczekująco na kris.

wzruszyła ramionami. -nie wiem. ale kiedyś na pewno. -ponownie się uśmiechnęła. praktycznie uśmiechała się przez cały czas, tylko nie wiedziała czy przez kevina, kawę, kopenhagę czy wszystko razem wzięte.

- jesteś okropna, że trzymasz mnie w takiej niepewności- odparł nachylając się nad stolikiem, po czym ucałował kris w kącik ust, bo wcale się o to na nią nie gniewał. odparł też że musi już iść, ale z pewnością się do niej odezwie. zapłacił i wyszedł. pa ; *

-i za to mnie kochasz-odparła i poszła do domu , pa ;*

kocham kopenhagen korner. a ten, jak mu tam, erik, zapewne właśnie wyrwał się ze swojej kancelarii, znaczy w tej, w której pracował i teraz siedział na krawężniku pod kopenhagen korner właśnie, paląc papierosa i ledwo zyjąc. był zmęczony, praktycznie nie spał od tygodnia. nie chciało mu się szukać taksówki, autobus właśnie wziął i spierdolil. było ciepło, pomyślal, że może się tu prześpi, czy coś.

annik zamarzała zapomniała wziąć kardiganu, a noce mimo wszystko były zbyt zimne na krótkie kwieciste sukienki i sandały jezuski. uwielbiam to określenie. kopenhagen korner miało być jedynym otwartym miejscem w okolicy, miała nadzieję wypić kawę zanim będzie musiała zaliczyć spacer do swojego uroczego, malego mieszkania na poddaszu, nie miała pieniędzy na taksówkę, a autobus jak już zostałe zauważone, spierdolił. potarła dłońmi ramiona pokryte gęsią skórką. a pseudo bistro było zamknięte, super.

kopenhagen chyba jakoś wcześnie zamykają, ale dobra. mają dobre camemberty w panierce, to im podarujemy, co?
przechylił głowę i przyjrzał się annik. była chuda jak dziecko z etiopii, tylko białe!, i jakaś taka biedna, z włosami w strąkach i patykowatymi nóżkami. sori, musiałam. przechylił głowę w drugą stronę, tak jak ptaki, jakaś sowa czy inna sikorka, a potem wstał z krawężnika i zaciągnął się jeszcze raz.
- uhm, sori? - spojrzał na nią z ukosa - nie jest ci, hm, zimno?
miał marynarkę, mógł się zaoferowac zawsze!

- trochę. - odpowiedziała, zbyt trzeźwa by manifestować wielką przyjaźń do świata. ponownie potarła ramiona. - wszystko pojechało? - to chyba pytanie retoryczne, ale zawsze pozostawał cień nadziei. miała ogromną ochotę na kawę, zawinięcie się w kocu i zaśnięcie. jeszcze chyba się nie zorientowała, że zapomniała torebkę, zawierając wszystko, czyli także klucze do mieszkania. to będzie długa noc.

- tak. niestety. - westchnął z może odrobinkę przesadzoną, ale za to bardzo poetycką i teatralną przy tym rezygnacją i wzruszył ramionami. myślę, że spytał ją też zaraz, czy nie chce się okryć, hej, zaoferował jej marynarkę! żeby mu tylko nie zasnęła, bo ciepło temu sprzyja podobno - nie martw się, raczej nie zamierzam cię zamordować, a materiał nie jest zatruty - dodał, zbyt zmęczony by silić się na błyskotliwość.

ej i mauaaa, idę bo padam na ryj. dokończym jutro! ; *

- kurwa. - przeklnęła, zupełnie nie zważając na jakikolwiek savoir-vivre'u i innych mądrych podręczników czytanych przez babcię do poduszki. zorientowała się mianowicie, że nie dostanie się do domu, dostrzegając brak torebki oraz podstawowych środków do życia, dokumentów kluczy i różnych innych ciekawych. przytrzymała marynarkę erika na ramionach, wściekła opierając się o słup od znaku drogowego<3, przymykając oczy.

siedział przy jednym ze stolików, uśmiechając się lekko do kelnerki, która chciała przyjąć zamówienie, po czym oświadczył jej, że na kogoś czeka i spokojnie zajrzał w kartę, która owa kelnerka mu podała przed swoim odejściem za ladę.

zza drzwi w końcu wyłoniła się freja, niosąc w rękach dość dużą torbę a przy niej jakąś mniejszą paczuszkę. Uśmiechnęła się szeroko na sam widok phillipa a pewnie jeszcze szerzej jak już przy nim stanęła - phillip ! - radośnie wypowiedziała jego imię i rozłożyła ręce w oczekiwaniu, że ten wstanie i ją przytuli. Wcześniej oczywiście cały ekwipunek położyła na stoliku.

kiedy tylko dostrzegł freję i jej wyposażenie uśmiechnął się seksownie odkładając kartę na blat brązowego stolika, po czym wstał i zrobił krok w jej stronę.
- miło cię widzieć- wymamrotał z tym swoim uśmiechem, po czym objął ją w talii delikatnie unosząc ją do góry, bo była lekka niczym piórko i ucałował w policzek, a następnie skinął dłonią na kelnerkę, żeby ta za chwilkę podeszła do ich stolika i przyjęła zamówienie.

freja tymczasem powróciła na miejsce tzn. siadła gdzieś tam naprzeciwko chłopaka i westchnęła z zadowoleniem, że tym razem zdążyła na czas i bezproblemowo złapała taksówkę, a nie jak ostatnim razem ;x - co tym razem skłoniło cię do wyjazdu do paryża ? - spytała zaciekawiona i sięgnęła po torbę wyciągając z niej coś - wiesz, nie miałam za wiele czasu więc mam nadzieję, że i tak w miarę trafiłam - podała mu pudełeczko z kokardką nie wiem co tam jest wymyśl co ci się spodoba xd

zaskoczony owym prezentem uśmiechnął się rozwiązując kokardę i otworzył wieczko małego pudełeczka, w którym zapewne znalazł krawat na gumce, bo był ich kolekcjonerem xd uważnie mu się przyjrzał stwierdzając, że takiego jeszcze nie posiada, a idealnie będzie pasował bo jego koszuli w drobną kratkę.
- chciałem sprawdzić jak sprawują się moje siostry- powiedział zamykając pudełeczko. - a w ogóle, z jakiej to okazji, hm?- uniósł pytająco brew wskazując na pudełeczko i nachylił się nad stolikiem z szerokim uśmiechem.