Amager Strandpark

- ja też nie - westchnęła. - do niczego się nie nadajemy! - dodała dramatycznym tonem. - lepiej zamknijmy się w domu i siedźmy tam do końca życia - uśmiechnęła się, wyciągając długie nogi przed siebie.

- nie ! - krzyknął, ale stłumionym głosem, rozpaczliwie. - nie zaszyję się w domu. - powiedział stanowczo, uśmiechając się nikle. - będę zatapiał smutki w alkoholu na imprezach i z miłymi panienkami. - dodał, uśmiechając się łobuzersko. - przyłączysz się? - spytał, spoglądając na nią z pełną powagą.

- nie, nie skusiły mnie te miłe panienki - stwierdziła, marszcząc nos i oparła się o ramię marcusa, bo bolały ją plecy. - poza tym, to ja miałam być alkoholiczką! - przypomniała mu, unosząc kącik ust.

- czepiasz się. - powiedział w kwestii owych panienek. - a alkoholikami będziemy razem, cóż za problem płacić większy rachunek. - dodał, uśmiechając się łagodnie. miał ochotę wzruszyć ramionami, ale na jednym z nich spoczywała głową heather, toteż nie uczynił tego.

- wcale się nie czepiam - odsunęła się od niego, robiąc naburmuszoną minę. - co z ciebie za prawnik-alkoholik - prychnęła, a zaraz potem się uśmiechnęła, bo wcale nie uważała, że byłby z niego zły prawnik, prawda.

uśmiechnął się do niej błagalnie, zeby się nie złościła i całkiem szarmancko. - wielu prawników jest alkoholikami. dlaczego ja nie mogę być? - spytał, wzruszając ramionami z lekkim usmiechem.

- bo ci nie pozwalam. może być? - pomyślała sobie, że alkoholizm jest straszny i miała nadzieję, że żadne z nich tak nie skończy. - a jak nie, to wrzucę cię do wody - wskazała na wodę. nikt już się dziś w niej nie kąpał, pewnie była zimna.

- skoro chcesz skazać mnie na takie katuszę, muszę być ci posłuszny, o pani. - powiedział, kładąc tealtralnie dłoń na piersi, z uśmiechem pełnym skruchy i poddania, po czym roześmiał się całkiem dźwiecznie i przyjemnie.

- właśnie tak! - klasnęła w dłonie, wyraźnie ucieszona, w końcu się jej ktoś słuchał, haha. chociaż wiedziała, że marcus tylko żartował w sumie. - dobra już, dobra. zwracam ci wolność, możesz robić co chcesz - pokiwała głową.

- nie rób tego, będę bezradny i zabłąkany, jak murzyni uwolnieni z niewoli w dziewiętnastym wieku. - powiedział, robiąc smutną minę i przysuwając się do niej, położył głowę na jej ramieniu, ciężko oddychając, a przez jego głowę, przemkneła myśl, że może nie byłby takim złym aktorem.

- och, przepraszam - przytuliła go, a może raczej przytuliła się do niego, bo zaczynało jej być zimno, no i ogólnie, miała ochotę się do kogoś przytulić.

- wybaczam. - powiedział, uśmiechając się łagodnie, po czym objął ją mocniej, ale spoczko, nie za ciasno, kiedy poczuł, że zaczęła lekko drzeć z zimna. - zimno ci? - spytał, raczej retorycznie, bo to wiedzieli, już oboje.

- trochę - przyznała, ale całkiem miło się jej tu siedziało, zwłaszcza, że poza nimi nie było tu już chyba nikogo i była taka przyjemna cisza. - ale przeżyję - dodała zaraz, pocierając sobie ramiona, żeby się rozgrzać.

- jesteś pewna, że nie chcesz iść nigdzie na gorącą kawę, tudzież czekoladę, albo cokolwiek innego? - spytał, uśmiechając się łagodnie i spoglądał na nią czułym spojrzeniem, pełnym zatroskania, bo przecież jak się przez niego rozchoruje, to ne będzie z tego dumny.

- po kawie o tej porze nie będę spała całą noc i będę do ciebie wydzwaniać - ostrzegła. - a czekolada jest tucząca. ale ewentualnie możemy iść do mnie - zaproponowała.

- nie mam nic przeciwko, całonocnym rozmową z tobą. - powiedział, uśmiechając się szelmowsko. - ale dobrze, chodźmy do ciebie. - skwitował, wstając i wyciągając rękę w stronę heather, żeby pomóc jej wstać, po czym otrzebał swój tyłek i plecy z piasku, a kiedy heather zrobiła to samo, poszli i zacznij. ;x

nanou siedziała na nieco już chłodnym piasku i patrzyła na wodę, obojętnie czy jest ona oceanem czy morzem. w każdym bądź razie była kuso, damn, bardzo kuso ubrana, jedynie w jakąś króciutką spódniczkę na ramiączkach w kwiaciaste wzory, ale wcale jej to nie przeszkadzało; nigdzie też nie miała napisane, że należy do bastiena, prawda? paliła też papierosa!

eliah pewnie śledził nanou, a może wcale nie. podejrzewam, że to zwykły zbieg okoliczności, że znalazł się akurat tutaj. w każdym razie postanowił ją wystraszyć, więc zakradł się z tyłu, złapał ją za ramiona i wrzasnął jakieś 'bu!'.
- widzisz, niebezpiecznie tu jest o tej porze - pokiwał głową, siadając obok niej.

eliah nawet nie miał pojęcia jak ją wystraszył, złapała szybko za swoją sukienkę i popatrzyła wystraszonym wzrokiem w jego stronę; kiedy zobaczyła, że to eliah, uśmiechnęła się kącikowo, zacząwszy go bić otwartymi dłońmi po ramieniu. - eliah, idioto, serce mi prawie stanęło przez ciebie - biła go nadal, nie przestając się uśmiechać. w końcu jednak przestała i ucałowała go w policzek. - boże. cześć, niegodziwcu. dopóki ty się tu nie pojawiłeś, było bardzo bezpiecznie - wystawiła nawet w jego stronę koniuszek swojego języka!

- nie, nie. dopiero teraz jest bezpiecznie - złapał ją za nadgarstek, żeby przestała go bić i zaśmiał się z niej. - serio, przy mnie nic ci się nie stanie, wiadomo - wypiął dumnie pierś. - co nowego, moja droga nanou?

popatrzyła nieznacznie na jego dłonie, obejmujące jej nadgarstek i nagle zapragnęła znów być wolna i takie tam; dawno też nie uprawiała z nikim seksu, ostatnim chłopakiem był bastien, który notabene chwilowo był jej. a ona była jego. no, może niekoniecznie chwilowo, aczkolwiek nikt nie musiał o tym wiedzieć. - ugh, jasne, mistrzu - klepnęła go w ów wypiętą dumnie pierś i wzruszyła niedbale ramionami. - nic nowego, będę ciocią. to znaczy wiesz, julien będzie miał dziecko, tak to zupełnie w porządku - jasne, po co wspominać o niej i bastienie i jeszcze jakiś innych gównach. przysunęła się bliżej. - a u ciebie, casanovo? ;d

w końcu puścił jej nadgarstek, mając nadzieję, że nie będzie chciała go już bić.
- julien będzie miał dziecko? - wybuchnął śmiechem. - to fajnie - powiedział, kiedy się opanował, jednak w duchu nadal się śmiał. pewnie było to dla niego niewiarygodne, a może przesadził ze skrętami dziś. - nie jestem casanovą. znaczy wiesz, jestem już dojrzalszy i w ogóle, kiedyś trzeba, mam już dwadzieścia lat - aha, jasne. szkoda, że nikt mu w to nie uwierzy. :c

ona tylko roześmiała się i wyprostowała swoje długie, półnagie nogi. - tak, wszyscy wiedzą, że FAJNIE - puściła mu oczko, akcentując ostatnie słowo ze swojej krótkiej wypowiedzi. chociaż cieszyła się z tego dziecka, wiedziała, że obie z nique będą musiały robić pewne rzeczy za niego, i że wcale tak fajnie nie będzie. przeczesała palcami włosy spadające na jej lewe ramię i z zabójczym wręcz uśmiechem spojrzała na eliaha. - tak, dwadzieścia lat to jest czas pełnej powagi. szczególnie w twoim przypadku - wybuchnęła śmiechem, chociaż uwierz mi, starała się być poważna i zmierzwiła mu włosy.

- a może nie? - w odwecie też poczochrał jej włosy, robiąc jej na głowie jakieś nie wiadomo co. - nie wierzysz mi. ranisz mnie, nanou - westchnął i poklepał się po kieszeniach. miał ochotę zapalić, ale miał przy sobie tylko skręta. który to dzisiaj? trzeci? tak, czy siak odpalił go i zaczął się przyglądać nanou. - chyba się trochę zmieniłaś. wyładniałaś i takie tam.

zaczęła pospiesznie porządkować swój bałagan na głowie, mrucząc pod nosem jakieś ciche dzięki, eliah i zanurzając swojego papierosa w piasku, którego popalała cały czas, spojrzała uroczo w stronę chłopaka. - wybacz, naprawdę nie chciałam tego zrobić - uśmiechnęła się pewnie ironicznie, a zarazem pociesznie i nie pytawszy eliaha o pozwolenie, złapała jego skręta w dłonie i zaciągnęła się dobre kilka razy. zaraz potem zachichotała. - nawet nie masz pojęcia jak dawno nie paliłam - wpychając, xd, mu z powrotem skręta do ust, zatrzepotała rzęsami. - no proszę, a jednak umiesz prawić komplementy! za to ty się w ogóle nie zmieniłeś, może to przez te dziewczyny, albo skręty, nie wiem - popatrzyła na niego podejrzliwie, lekko już spalona, bo to tylko nanou, no sorry.