Amager Strandpark

heather siedziała na tym przyjemnym piasku, który widać po prawo. jak zwykle zapomniała wziąć koca i takich tam, więc pewnie będzie miała wszędzie piasek, no ale trudno. patrzyła sobie na wodę, mając ochotę do niej wskoczyć. :c

siedział obok niej, paląc papierosa i nucąc coś pod nosem z łagodnym uśmiechem. - mogę cię tam wrzucić? - spytał, uśmiechając się szelmowsko i wypuszczając dym wprost na twarz heather, uniósł w górę lewą brew. znają się, prawda. ;x

no i dobrze, bo w sumie nie lubię jak się nie znają :c
- nie możesz - powiedziała szybko, bo może i by z chęcią popływała, gdyby umiała. odgoniła od siebie dym, kaszląc lekko. - ale sam możesz tam wlecieć, jak mnie wkurzysz - uśmiechnęła się, unosząc kącik ust i mając nadzieję, że marcus się tego przestraszy.

roześmiał się ironicznie, po czym pokiwał głową z aprobatą, udając skruszonego i przestraszonego. - bo ty zawsze dotrzymujesz słowa? - spytał, spoglądając na nią z ironicznym, aczkolwiek całkiem seksownym uśmiechem i zaciągnął się papierosem, nie spuszczając z niej wzroku.

- a może nie? - nabrała trochę piasku w garść i przesypała go między palcami. - przecież wiesz, że z reguły nie rzucam słów na wiatr - zaczęła sobie rysować jakieś bliżej nieokreślone wzorki na piasku, co chwila zerkając na marcusa.

- och, dobrze, dobrze. - wymruczał, uśmiechając się pod nosem. - przecież wierzę. - dodał, zakładając pasmo jej włosów za ucho i uśmiechając się całkiem przyjaźnie, zaciągnął się papierosem, po czym wypuścił dym przed siebie. nachylił się nad nią i spoglądawszy przez jej ramie z zaciekawieniem przyglądał się, co tez rysuje na piasku.

zaraz chyba będzie burza, bo coś się zanosi, także jak mnie nie będzie przez dłuższą chwilę, to znaczy, że owa nadeszła i będę jak przejdzie. ;c

- mam nadzieję, że wierzysz - mruknęła, podciągając nogi pod brodę i obejmując je ramionami. zostawiła na piasku jakieś kreski, które nie składały się w żadną całość. wyglądała teraz pewnie w takiej pozycji, jakby było jej zimno, ale nie było, na szczęście. - palenie jest niezdrowe, wiesz o tym, prawda? - zabrała mu papierosa i zgasiła o coś tam. pominęła fakt, że sama pali, cóż.

- nie wiedziałem, dziękuję, że mi to uświadomiłaś. - powiedział, lekko marszcząc nos, kiedy jego wzrok spoczął na zgaszonym w piasku papierosie, ale chwilę później uśmiechnął się przyjaźnie, bo to znaczyło, że się o niego martwi, prawda, a to łączyło się z tym, że jemu było z tego powodu miło, bo nikt się o niego dawno nie martwił, aha. położył się na piasku, widocznie nie odbierając jej pozycji, jakoby miało być jej zimno, jego dłonie znalazły się pod głową i spoglądając w niebo, nucił coś znowu pod nosem.

popatrzyła na niego jak na wariata, bo leżenie na piasku = piasek wszędzie, wszędzie, wszędzie, a to okropne.
- widzisz, chyba jednak powinnam być lekarzem - zaśmiała się, nadal patrząc na niego jakimś takim dziwnym wzrokiem, pewnie rozbawionym trochę.

- leczyła byś mnie wtedy. - powiedział z nieukrywanym entuzjazmem i łobuzerskim uśmiechem, pod którym kryły się nietaktowne i "świńskie" myśli związane z seksem, etc. - prawda, że byś leczyła? - dodał, przyglądając jej się z uwagą i ciekawością, niepewnego pięciolatka, przy czym z jego twarzy nie znikał łagodny uśmiech.

- jesteś nienormalny - zaśmiała się. - chciałbyś być leczony PRZEZE MNIE? - podkreśliła dwa ostatnie słowa. no cóż, ona czasem nawet nie odróżniała rutinoscorbinu od apapu, a to naprawdę straszne, ale widocznie marcus o tym nie wiedział, tak jej się wydawało przynajmniej.

podniósł się gwałtownie z szelmowskim uśmiechem. - pewnie, że bym chciał. - wymruczał, wodząc wskazującym palcem, po jej dekolcie i zawieszając swój wzrok na jej piersiach z łobuzerskim uśmiechem. - bo niby dlaczego miałbym nie chcieć? - spytał, biorąc dłoń z jej dekoltu, za nim uderzy go w policzek i uśmiechając się subtelnie, ponownie położył się na piasku.

- dlatego, że marny ze mnie lekarz. doktor house to ze mnie nie będzie - stwierdziła wzdychając, po czym, na wszelki wypadek, odsunęła się od niego, bo nie wiadomo co mu tam po głowie chodzi. zmroziła go wzrokiem, chociaż wcale nie była za to zła.

- ale jako przyszła żona - uciął, drapiąc się po brodzie w geście zastanowienia, po czym ciągnął dalej. - moja, czy też innego mężczyzny, będziesz musiała umieć, to i owo. - dokończył, po czym spojrzał na nią z trochę aroganckim uśmiechem, bo po jego głowie zapewne chodziła nie tylko myśl, że to i owo, będzie musiała wiedzieć o medycynie.

- twoja? - roześmiała się. - niedoczekanie - traktowała marcusa jak przyjaciela, ale jakoś nie mogła wyobrazić sobie, że kiedykolwiek będzie jego żoną. - to i owo, to znaczy? najwyżej zamiast tabletek przeciwbólowych podam mu nasenne, albo uodparniające, ale może jakoś to przeżyje.

on pewnie też nie chciał się z nią żenić, bo po pierwsze jest, tudzież był, ale nadal coś do niej czuje, z blanche, a po drugie równiez uważa heather za przyjaciółkę. - a jak przedawkujesz z lekarstwami nasennymi, to później już nie wstanie i jak ja cię wtedy pocieszę? - wstał z piasku i co z tego, że miał całą koszulkę w owych drobinach, nie dał o to. spojrzał poważnie na heather, wibjając w nią swój wzrok. pomimo, iż śmiał się w duchu, jego mimika twarzy w ogóle tego nie wykazywała, była nieprzenikniona i poważna, jak nigdy.

- kupisz mi dom w ciepłych krajach. albo auto. albo i dom i auto i się ze mną ożenisz. albo chociż będziesz wychowywał moje dzieci, a ja będę alkoholiczką - zaśmiała się, próbując sobie coś takiego wyobrazić. - chyba jednak będę musiała iść na jakieś nauki przedmałżeńskie - tym razem to ona położyła się na piasku, widocznie zapominając o tym, że to piasek.

- jak już zostanę uznanym prawnikiem, a raczej tak się stanie, bo ojciec do niczego innego nie dopuści. - powiedział z lekka ironią, bo wcale nie chciał być prawnikiem, a natarczywość w tych sprawach, ojca, stransznie go irytowała. - to będę mógł kupić ci dom w ciepłych krajach, samochód, ożenić się z tobą, wychować twoje dzieci i płacić za twój alkoholizm. - wyrecytował, uśmiechając się dziarsko, po czym kiwnął głową z aprobatą i położył się obok heather.

- trzymam cię za słowo, zapamiętam to! - roześmiała się, wiedząc, że pewnie i tak będzie mieszkała kiedyś w londynie, bo tak sobie zamarzyła, więc może i te plany nie są takie pewne, ale zawsze. w każdym razie dobrze mieć znajomego prawnika. - chociaż szczerze mówiąc, nie wyobrażam sobie ciebie wychowującego dzieci - popatrzyła na niego i wybuchnęła śmiechem na samą myśl o tym.

oburzył się, bo poczuł się dotknięty, ale później uśmiechnął się subtelnie, słysząc miły i przyjazny śmiech heather. - czemu tak twierdzisz? - spytał, marszcząc mimowolnie nos. - byłbym dobrym ojcem. - powiedział, uśmiechając się na samą myśl. - zarówno twoich dzieci, jak i naszych wspólnych. - dodał, spoglądając w niebo.

- no dobra, niech ci będzie - położyła się jakoś na boku, pewnie jej tak wygodniej. - jezu, nasze dzieci, to byłoby strasznie. mali terroryści, szatany, potwory... jejku, serio - zaśmiała się. - ale przynajmniej byłyby ładne!

on pewnie również się roześmiał, widząc ową wizję, po czym uśmiechnął się szelmowsko. - nie inaczej. na pewno byłby śliczne. - rzekł z pełną pasją i radością, która nie wiedzieć z czego wynikała, bo to tylko czcze gadanie. -dziewczynka była by podobna do ciebie i miała takie ładne oczy jak twoje. - powiedział, odwracając głowę w jej stronę z ujmującym uśmiechem.

- taak, pewnie tak. a chłopczyk miałby twój uśmiech. boże, zachowujemy się jak w jakimś beznadziejnym romansidle - stwierdziła ze śmiechem, siadając i otrzepując się z piasku. - może zaczniemy grać w jakichś filmach? jesteśmy przekonujący i na pewno zostalibyśmy milionerami! - powiedziała z pełną powagą.

- film nazywał by się: "fantazje niespełnionych kochanków" - powiedział z pełną powagą, po czym roześmiał się ironicznie. - nie nadaję się na aktora. - dodał jeszcze, uśmiechając się dziarsko i spojrzał na plecy heather, żałując że siedzi i nie widzi jej tyłka.