Amager Strandpark

kiwnęła głową na znak że rozumie - ale ja jestem ostrożna - i zaprezentowała swoje wątłe ramionka z przekonujacym uśmiechem - jakby co to sobie poradzę - dodała - i jak ci poszło? - spytała gasząc papierosa o kosz na śmieci i wrzucając go do wyżej wymienionego.

roześmiał się. - jasne, ostrożna i na pewno się obronisz - powiedział, ironizując oczywiście. - chyba poszło mi całkiem nieźle, nie wiem - powiedział i oblizał wargi, po czym przyciągnął jelkę bardziej do siebie, bo wiał wiatr i może martwił się, że porwie ją do morza, czy coś. xddd

no tak ona nie jest syrenką, a szkoda ;c - to się cieszę - powiedziała opierając głowę o jego ramię - mam ochotę na kawę, pójdziemy gdzieś? - spytała oblizując usta i myśląc o cieplutkiej kawie z pianka, mniam.

- tak, ale chodźmy do mnie, bo mam nowy ekspres i muszę go wypróbować - zaśmiał się i pociągnął ją w stronę swojego mieszkania, gdzie zaczniesz, chociaż nie wiem, czy je ma, ale jak nie ma, to je stworzysz, cnie. ;d

siedziała w tym samym miejscu co zwykle, bawiąc się kosmykiem włosów i myśląc o nowym mieszkaniu, które udało jej się kupić, w zasadzie to całej kamienicy i o dzikiej radości przybranych rodziców na wieść że będą przybranymi dziadkami, i że w sumie nie jest aż tak źle, jakby mogło być.

spoko ;* jestjest.
dobra mniejsza. jelka wstała z piasku i otrzepała z niego tyłek, w sumie bez sensu trochę i przeszła kilkanaście kroków by usiąść koło quentina - cześć quentin - powiedziała wesoło starając się nie wdychać dymu, żeby dziecko nie miało autyzmu, czy czegoś w ten deseń - co rysujesz?

no kurczę nie, chyba że mogę proces nieco przyspieszyć. mogę? proooszę! c;
- ja tutaj - potwierdziła prostując nogi w żółtych sandałkach i zgarniając włosy na drugą stronę - dużo spaceruję ostatnio, myślę że mam adhd - zaśmiała się wesoło.

okej, załóżmy że to jest piąty miesiąc xd
złożyła łapki na brzuchu, celowo ciągle nosiła tuniki, żeby nie było to aż tak oczywiste, uśmiechała się lekko patrząc na kobietę idącą z dzieckiem za rękę - też tak niedługo będę - pochwaliła się quentinowi, tylko że ona będzie miała córeczkę, będzie ją ubierać jak laleczkę i obie będą szczęśliwe.

bidulek. ;<
- piąty prawie. to dziewczynka i już kopie - powiedziała z dumą taką na jaką stać tylko matki - ale to miłe, że się nie zorientowałeś, dobrze się znaczy chowam z tym - bo rzeczywiście nie miała ochoty, żeby to było takie widoczne.

- dzięki - uśmiechnęła się promiennie, ale trochę pobladła kiedy usłyszała drugie pytanie - wiesz, pewnie nie uwierzysz, albo uznasz mnie za głupią... - zacisnęła w dłoniach piasek i przesypała go powoli pomiędzy palcami - ...eliah. ale on chyba nawet o tym nie wie.

pewnie patrzyła się przez chwilę na fale - a jak myślisz, że zareaguje. przestanie się do mnie odzywać, i do tego z determinacją a nie bo nie ma czasu czy coś - przeczytałam nawet specjalnie, żeby nie było niedomówień, że dzieci już kopią więc jej też pewnie kopnęło, łaaa ale szpan - kopie - powiedziała, żeby wytłumaczyć swoją dziwną minę - chyba mu powiem. albo zasadzę u jakaś aluzję, dziecięce buciki czy coś.

biedak, ale chyba nie kręcą go ciężarne, prawda? xdd
- nie, po prostu nie lubi jak mówię o jej ojcu, bo mi skacze ciśnienie - wytłumaczyła zaobserwowaną niedawno prawidłowość - kupię różowe buciki, ale nie jakieś mega ładne, żeby mi nie było żal. albo kupię dwie pary. już nawet myślałam jak ją nazwać... nie nudzi cię to moje gadanie, prawda? - zawstydziła się - po prostu z mało kim się spotykam ostatnio.

byłoby całkiem fajnie xdd 2 w 1 dosłownie.
popatrzyła na niego z lekko kpiącym uśmiechem - quentin... on jest frajerem - co zabrzmiało bardzo dwuznacznie zważywszy na to, co on sam przed chwilą mówił - myślałam nad charlotte, albo mirabel. albo claire. ale nie wiem. a ty jakbyś nazwał córkę?
//bd za jakieś 20 minut, okej?

okej, ponieważ wszystkim się już wzystko pojebało, więc ona się teleportowałaxd mniejsza.
- mozesz moją adoptowac jak chcesz - powiedziała wspaniałomyślnie, bo ona jest dobrym człowiekiem, a jakże - nie dzięki serio, jest oke - szczerze mówiąc to teraz było jej bardzo ciepło to podbno normalne ;x

nie jestem pewna. xdd
no ba że doceniła. oparła głowę o jego ramię i było jej naprawdę miło na tym świecie - byłbyś, napewno, nie gadaj - powiedziała trzymając się za brzuch.

wydęła wargi - nie takie nie gadaj! - powiedziała uderzając go lekko w ramię - mów, mówienie jest fajne, prawie tak fajne jak szeptanie - coś jej się rzuciło na mózg mam wrażenie takie. pewnie z daleka musieli wyglądać jak jakieś młode małżeństwo xd

- no ba i do tego jeszcze zgodne - zaśmiała się i w sumie nawet jej by to pasowała, żeby tylko dziecko było quentina, ale może to będzie nowoczesne małżeństwo, bez ślubu, wspólnego konta i z cudzym dzieckiem xd - łaskocze - zachichotała bo to była prawda, łaskotało bardzo hrhr ;>

przejdzie, przejdzie. xd jeżeli on chce znaczy.
- lubię łaskotanie - powiedziała dotykając jego dłoni nosem. od razu czymś xd jak to brzmi, jakby mówił o kanapce spod mojego łóżka, której nigdy nie było, ale takie mam skojarzenie, przepraszam, ja też nie rozumiem czasami mojego toku myślenia. jelka złapała go pewnie za rękę i zaczęła patrzeć mu w oczy, nie wiem czemu, patrz mój tok myślenia xd

ona pewnie go objęła, mocno i przytuliła się bo poczuła że jest bardzo samotna i w ogóle takie 'zaopiekuj się mną' - jestem taka zagubiona, quentin, ja nie wiem, jak to wszystko przeżyję - bo nagle coś w niej pękło i wylazło na wierzch, więc schowała twarz w jego ramionach i tak siedziała cichutko pochlipując, biedna ;c

chwilka na wytłumaczenie! ja naprawdę tak przeżywam to co się dzieje u juliena i nique! serjo!
pokręciła głową, cały czas się do niego tuląc - niee, powiedział mi, że to nie jego sprawa, więc po co mam się wtrącać. ja nie chcę żeby on chował charlote, nie wiadomo, co wtedy z niej wyrośnie! - oderwała się od niego, żeby nie przemoczyć mu koszulki i schowała twarz w dłoniach.

xdd miło mi!
wzięła kilka głębokich oddechów i uspokoiła się w miarę - ale czemu ty nim nie możesz być? - to także było pytanie retoryczne, bardzo retoryczne, nawet! patrzyła na niego zupełnie poważnie.
//za chwilkę lecę ;/

- jej ojcem - powiedziała już zupełnie spokojnie. - dlaczego? - ona miała napad brutalnej szczerości, takie mnie i jej się zdarzają.

- bo... - no i jakby to wyłuszczyć - ... wiesz, muszę lecieć - powiedziała wstając. nie chciała się wpakować w kolejne bagno uczuciowe. pochyliła się nad nim i całując go na pożegnanie szepnęła że mówiła poważnie po czym zniknęła w ciemnościach.
/pociągnęłabym to dalej, ale muszę iść spać. chyba serio zjadłam za dużo zyrtecu i jestem okropnie senns ;c papa:*

aurelia siedziała gdzieś na zimnym piasku, między przechodzącymi obok ludźmi. pewnie wracała skądś, o dziwo pieszo, a pod pachą miała najnowsze wydanie vogue! rozglądając się gdzieś po bokach, paliła papierosa i wystukiwała palcami o swojego kolanko jakiś tam miły rytm!

szedł z panienką na spacer, paląc papierosa. nie zauważył aurelii w ogóle, nic w ogóle. uśmiechał sie do panienki o imieniu josie, i tylko potem odprowadził ją do najbliższej ławki, gdzie miała spotkać się z koleżanką. kiedy szedł z powrotem, zapewne podszedł do zauważonej już aureliii i usiadł obok niej. - cześć - mruknął i zaciagnął się papierosem.