Wonder Bar

- z żółwia? - zaśmiała się, w końcu zdejmując swoją rękę z jego ręki, bo poczuła się niezręcznie, może nawet lekko się zarumieniła, cóż. i napiła się drinka.

-no wiesz. szyja, spojrzenie, twarz... refleeeeeeks - dodał celowo przejdłużając 'e' - taki trochę pokręcony staruszek. ale jeżeli chodzi o brydża albo krykieta to nabiera energii i już się go nie pozbędziesz - poczuł skrępowanie belli, więc zabrał rękę i wziął w nią szklankę, którą barman napełnił w międzyczasie.

- współczuję. prawie jak moja ciotka, na szczęście siedzi w niemczech i rzadko tu przyjeżdża, bo inaczej bym nie wytrzymała - stwierdziła, mając nadzieję, że lekkie rumieńce już jej zeszły i pewnie tak też się stało.

- może ją poznamy z erniem? będą razem szczęśliwi, hodując koty i grając w brydża. no i nie będą nas męczyć. całkiem zachęcająco to brzmi, nie sądzisz? - uśmiechnął się znad szklanki do belli.

- tak, całkiem kuszące. gorzej, jak wpadną na pomysł odwiedzenia nas razem. jezu, ciotka eleonore i wujek erni - wytrzeszczyła oczy. - to brzmi strasznie, chyba bym tego nie przeżyła, gdyby przyjechali do mnie na tydzień - zaśmiała się uroczo.

- i pewnie chcieliby się u ciebie, albo u mnie - przełknął udając przerażenie - zostać na czas pobytu. chyba bym umarł. to zbyt straszne by o tym myśleć.

- taak, to byłoby straszne - zdjęła sweterek, bo zrobiło jej się gorąco, może po drinku, a może po przerażającej wizji ciotki i wujka w jej domu, kto wie. oparła się o krzesełko, poprawiając ramiączko od bluzki. - więc to chyba nie jest zbyt dobry pomysł, żeby ich zeswatać.

- masz rację, nie róbmy tego. podwójna dawka może się okazać zabójcza. dla nas oczywiście, pewnie byliby razem szczęśliwi, ale wywołaliby śmierć młodych, mających całe życie przed sobą. to by było smutne - rozsiadł się wygodniej i patrzył na bellę.

- wiesz, w zasadzie, gdyby byli razem, to chyba bylibyśmy rodziną. byłbyś moim kuzynem, czy coś w tym stylu - zaśmiała się, próbując sobie wyobrazić duncana jako swojego kuzyna, pewnie nie bardzo jej to wychodziło.

zastanowił się przez chwilę nad prawnym aspektem zwązku erninore - może. chociaż nie jestem pewien jak jestem spokrewniony z wujkiem erniem. możliwe że to jest jakiś praprapraprawujek.

dokończyła swojego drinka i popatrzyła na duncana, a potem na zegarek.
- chyba już trochę późno - stwierdziła, bo w końcu to dwudziesta trzecia. - jak chcesz to możesz mnie odprowadzić - zaproponowała, uśmiechając się przyjemnie.

-oczywiście że cię odprowadzę, nie chcę żeby ktoś cię napadł, przecież - zapłacił za ich drinki i wziął bellę za rękę, po czym wyszli w noc, gwiażdzistą bardzo.

siedział, przy barze, pijąc kolejne brandy i rozglądał się do okoła z szelmowskim uśmiechem, bo był już trochę wypity. szukał pewnie, jakiejś bezpłatnej okazji na zaliczenie, etc.

całkiem przypadkiem rilli, owinięta w jakąś super kolorową apaszkę, którą zamaskowała swoją szyję, pewnie jej nie miała to dlatego zauważyła siedzące przy barze kupera, kołyszącego się na boki, postukała palcem jego chude ramię, uśmiechając się .
- cześć alkoholiku - cmoknęła przelotnie jego policzek, nie widziała go już całe wieki, a to przecież on zabierał jej zabawki jak byli mali i śmiał się z jej różowych kaloszy od versace itakdalej. przysiadła się obok na tym wysokim barowym niekręcącym się krześle.

przeniósł wzrok z wszystkich na ładną twarz lauren i uśmiechnął się swoim zwyczajowym ironicznym uśmiechem - chyba zaczyna mnie wkurzać jego postać, ale ma rajana i lowe go ! ;x - zamknął dłoń lauren w swojej i ucałował jej policzek. - cześć. - rzucił, po czym chuchnął prosto w jej twarz i pewnie zatruła się swądem, który wydobywał się z jego ust. ;c a on tylko zamówił kolejne brandy i drinka dla tej pani, to jest lauren.

- nie pij, tyle bo Ci zaszkodzi - spojrzała na niego pobłażliwie próbując zachować powagę, co pewnie nie wyszło tak jak miało jak zawsze, przycisnęła dłoń do szklanki licząc, że nie zamrozi jej się ręka, od tej podwójnej ilości lodu, którą wrzucił jej ten mrugający do niej kelner, a myślałam, że to taki tik nerwowy, albo, że boli go oko, ona też tak myślała.
- dawno Cię nie widziałam, a właściwie chyba jeszcze dawniej nie widziałam Cię w takim stanie - na jej usta cisnęło się pytanie, czy rzuciła go dziewczyna, czy tak działa na niego to miasto... ;x

posłał groźne spojrzenie kelnerowi, który ślinił się do lauren, bo jeszcze był w stanie to uczynić. tak działa na niego jego samotność, w sumie to zastanawiał się, czemu się upił, bo nigdy nie przesiadywał i nie doprowadzał się do takiego stanu w jakichkolwiek klubach. - no właśnie, co u ciebie, moja droga? - spytał, puszczając mimo uszu jej docinkę, bo tak owe słowa odebrał i powracając do odpowiedniego mu stylu, odstawił szklankę brandy i spojrzał bez żadnego wyrazu na lauren.

przewróciła oczami jak to miała w zwyczaju, dobra wcale nie miała, ale teraz odczuwała taką potrzebę, gdyż była zakochana całkiem bezwarunkowo w cooperze, jako dwunastoletnia dziewczynka, toteż przyzwyczaiła się do niego, więc próbowała nie być nie miła, nawet w najmniejszym stopniu - u mnie? no cóż, ostatnia rosyjska według rodziców niania, która okazała się przyzwoitką biegającą krok w krok za mną trafiła do szpitala psychiatrycznego - parsknęła śmiechem - uciekłam przed rodzicami i ich zapalczywym pragnieniem urządzenia mi przyszłości - mruknęła nie wyraźnie, wypijając łyk drinka, stwierdziła, że dzisiaj nici z brania tabletek nasennych, albowiem pewnie na co dzień dręczyły ją koszmary.
- a ty, co z tobą, tęskniłeś? - spojrzała na niego, nie oczekując, że odpowie, bo właściwie zadała to pytanie w żartach, chyba.

kiwał głową, próbując cokolwiek zrozumieć, bo wszystko wlatywało mu jednym uchem, a drugim wylatywało, ale nie kiwał głową jakoś bezwładnie, jak pijak, tylko normalnie z aprobatą, jakby wszystko do niego docierało, po czym podrapał się, po brodzie. - odważna decyzja. - powiedział, mrużąc oczy i zastanawiajac się, czy w sumie odpowiedział zgodnie do kontekstu, ale widząc, że lauren się nie wykrzywia w geście pogardy, że cooper jej nie słucha, ciągnął dalej. - u mnie, wszystko w porządku, jak widzisz. - skwitował, uśmiechając się ironicznie, po czym dopił brandy. - a tęskniłem strasznie. - dodał, przejeżdżając trochę bezwładnie dłonią, po policzku lauren i roześmiał się ironicznie.

nie powiem, przeraża mnie, a przerażają mnie muchy, do, której go nie porównuje, ale spojrzała na niego, pewnie ugodziłby ją w samo serduszko, jego ironiczny śmiech, ale to lauren, nie wiele rzeczy na pozór ją rusza, także uśmiechnęła się serdecznie do kelnera, który podsuwał jej kolejny drink, bełkocząc coś, o tym, że na koszt firmy.
-widać - szepnęła suchym głosem, pijąc kolejny łyk pewnie mochito, czy innego czegoś, równie fajnego.

- skarbie bardziej niż za tobą, tęsknię tylko za moją babcią, która nie żyje, a płaciła mi kieszonkowe. - powiedział, uśmiechając się ironicznie, po czym objął ją ramieniem. - chodźmy się przewietrzyć. - dodał, spoglądając kątem oka na lauren. - ba, w każdym razie ja idę. - rzucił, uśmiechając się ironicznie i zszedł z krzesła, a raczej z niego zjechał i mocno chwycił się lady, bo spadłby na podłogę i ci wszyscy ludzie, by go zdeptali ! ;c

- o ile uda Ci się samodzielnie dotrzeć do wyjścia - stwierdziła spoglądając na niego, pewnie podmuch wiatru z południa, tudzież z północnego wschodu spowodowałby, że przewróciłby się na jakiś miłych panów siedzących i popijających trzecią kolejkę i trochę podenerwowanych sytuacją polityczną w gwadelupie, wstała powoli pomagając mu równocześnie utrzymać pionową postawę.
- chodź - pociągnęła go za koszulkę, a raczej niewinnie szarpnęła zmuszając, żeby się w końcu ruszył.

wyszli więc przed klub, tudzież bar, nieistotne. lauren pewnie uginała się pod ciężarem coopera, który gdy tylko znaleźli się na zewnątrz wsparł się o ścianę i bezwładnie próbował wyciągnąć papierosy z kiszeni. zrobił to po jakichś dwóch minutach, kiedy normalnie zajęło by mu to dwie sekundy i teraz próbował podpalić ląd ! xd - papierosa zapalniczką z nadzieją, która jakimś cudem prześwitywała mu przez umysł, żeby siebie nie podpalić. triumfalnie zapalił papierosa i mocno się nim zaciągnął trochę już trzeźwiejąc, przez to świeże powietrze i tytoń.

pewnie tak, ma za pewne zwichnięty bark, albo obojczyk, nie jestem pewna czy można zwichnąć obojczyk, ale kostkę u nogi i owszem, więc może to była kostka, w każdym razie odetchnęła z ulgą, chociaż chyba to ona bardziej wieszała się na nim, niżeli on na niej, wyciągnęła papierosa z jego ust, pewnie gdyby nie te sto dziesięć łyków alkoholu wcale by tego nie zrobiła, zaciągnęła się wypuszczając dym przez usta, robiła to pewnie bardzo uroczo, ale niestety nie zwróciła mu papierosa ;c

zmarszczył nos, kiedy stwierdził, że jego ciężko wyciągnięty i zapalony papieros, został ukradziony, a co gorsze powrotu nie będzie ! zsunął się po ścianie i przykucnął. ponownie zaczął grzebać, po kieszeni, ale teraz już bardziej sprawnie. tym razem zajeło mu to minutę, oh. wyciągnał papierosy i zapalił, bez omijania papierosa przez ogień. - jesteś wstrętna. - powiedział, zaciągając się papierosem, po czym schował głowę w rękach, ale nie płakał, spoczko.