Wonder Bar

-pod warunkiem że ktoś ma problemy z prawem i musi być dobry by go zatrudnić, a architekci tworzą wszystkie te wieleke dzieła świata które są odiwedzane przez miliony turystów z całego świata rocznie, też zarabiają kupe kasy jak dobrze się ulokują- powiedziała, amelia co jak co ale zawsze stawiła na swoim, tak jej upór znany wszystkim

dobrze że on jest pokojowy, bo amelia w sprawie właśnie takiej która ją irytuje czy drażni jest zawsze nastawiona bojo, nawet bardzo, ale skoro chce kończyć to się zgodziła, tak w końcu widzą się dziś pierwszy raz po jakimś długim czasie, wiec okej niech będzie, pokiwała twierdząco głową.- okej, no to idziemy do ciebie dalej czy zostajemy?-spytała trochę może i obojętnym tonem, okej djamy jej czas uspokoić się.

Masha wychodziła z założenia, że nigdy przenigdy nie jest za wcześnie na drinka. Mimo, że dochodziła 11 rano. Weszła do baru, w którym przebywały zaledwie trzy osoby grające nieopodal w bilard. Zamówiła cosmo i przysiadła się do baru.

Madison snuła się po mieście, zapewne wracała z zakupów, bo z powodu piątkowej imprezy chciała kupić sobie coś nowego, wiadomo. weszła do środka od razu kierując się w stronę baru. wprawdzie nie miała ochoty na picie, ale lubiła pogadać z tutejszym barmanem.

Sączyła swojego drinka obracając się powoli na krzesełku w prawo i w lewo.
- Proszę , proszę kogo ja tu widzę?- usmiechnela sie unoszac prawa brew ku gorze gdy dostrzegla Madisona tuż przy wejsciu. Dawno jej nie widziala. Bardzo dawno. Chyba czas odświeżyć stare przyjaznie

uśmiechnęła się entuzjastycznie na widok Mashy.
- czuję się jakbym nie widziała cię co najmniej od dziesięciu lat- zaśmiała się zajmując krzesło obok, po czym poprosiła barmana, o nalanie jej szklaneczki zwykłej wody niegazowanej, choć chyba powinna napić się razem z Mashą.

- Bo tak jest! No może nie jest to dziesieć lat ale pół roku na pewno. A to dużo! Opowiadaj co Ciebie - uśmiechnęłą się szeroko przyglądając się wodzie niegazowanej, którą dzierżyła w dłoni Mad - Bo widzę, że wiele musiało się zienić - zaśmiałą się i stuknęła się z nią swoim kieliszkiem

- wiele? niby dlaczego? bo nie piję od samego rana?- zaśmiała się zakładając nogę na nogę, a następnie podrapała się po kościstym kolanie. - spokojnie, wcale nie wygrzeczniałam- uśmiechnęła się znacząco kręcąc słomką w szklance.

- Hm..Tak? - uśmichnęła się znaczaco przygryzajac kieliszek - Więc zdradź mi co się u Ciebie dzieje. - wygladzila sukienke na kolanach i odlozyla kieliszek po czym podparla podbródek na dloni a lokiec o bar i czekala na jakies ciekawe historie

więc Mad. zapewne opowiedziała jej o marcusie, no i o wolfku ;d skoro już tak miały sobie wszystko zdradzać.
- a jak twoje sprawy?- zapytała szybko, gdyż była całkiem ciekawa, kogo Masha aktualnie owija sobie wokół palca, po czym wypiła swoją wodę, zostawiając w szklance tylko plasterek cytryny.

No więc masha opowiedziałą jej o dylanie i dopila swojego drinka.
- Poza tym moje życie uczuciowe jest nudne. Nie tylko uczuciowe. Czuje, że kopenhaga sie wypalila. A razem z nia ja - usmiechnela sie krzywo po czym wyciagnela z torby kolorowa gumke do wlosow i spiela wlosy w kucyk.

- może się starzejemy?- zaśmiała się, obracając szklankę w dłoniach. chociaż chyba raczej powinna powiedzieć, że dojrzewają i pewnie większości nie bawi już zabawa w bycie rozpieszczonym dzieciakiem bogatych rodziców, który robi co mu się tylko zamarzy. a może po prostu już im się to znudziło.

- Być może... A może potrzeba nam porządnego zastrzyku adrenaliny. - powiedziała z przekonaniem odając pusty kieliszek barmanowi - Mad muszę już iść. Ojciec obiecał mi odblokowac karte kredytowa wiec trzeba zrobic zakupy - ucalowala jej oba policzki i posz bo braklo mi weny ;c

mnie też ;c rzadko mam wenę o tej porze xd
uśmiechnęła się na myśl o zakupach, zapewne posiedziała jeszcze chwilę, gadając z miłym barmanem, a potem ruszyła do domu.

jako że duncan bał się ciemności (pozdro!) udali się z bellą tu, ponieważ tutaj na pewno będzie trochę jaśniej. usiedli przy barze i zamówili drinki - w sumie to jak jest teraz w życiu towarzyskim? szykuje się coś? - zapytał popijając, jak mniemam, whisky.

- jutro jest jakaś impreza, ale nawet nie bardzo wiem gdzie i kto ją organizuje - stwierdziła, biorąc w rękę szklankę ze swoim malibu. - wybierasz się tam? - zapytała z czystej ciekawości, zakładając sobie nogę na nogę.

-wybrałbym się bardzo chętnie. gdybym wiedział gdzie i o której się zaczyna. a ty byś szła? - spytał biorąc do ręki szklankę i popijając z niej.

- tak, chyba pójdę. obiecałam już koledze, że się z nim wybiorę i w ogóle, więc nie odmówię dzień przed raczej - wzruszyła ramionami, patrząc w swoje malibu.

- aha. to może też przyjdę. zobaczę czy będę w nastroju - chociaż raczej wątpił w to że nie będzie - przyjrzał jej się uważniej - jakaś jesteś nie w humorze. coś się stało?

- nie, wydaje ci się - uśmiechnęła się lekko, spoglądając sobie na duncana. napiła się jeszcze swojego drinka i odstawiła szklaneczkę. poprawiła swoją bluzkę.

uniósł tylko brwi, jakby niepewny tego czy bella rzeczywiście mówi prawdę - okej, jestem przewrażliwiony. spędziłem trzy tygodnie z ojcem i poza tym z samymi staruszkami grającymi w brydża i rozmawiającymi o krykiecie. brakowało mi normalnych ludzkich zachowań - dopił swojego, powiedzmy drinka i odstawił na blat.

- serio, nie kłamię - dodała, widząc, że chyba nie bardzo jej wierzy. - jezu, brydż jest nudny i nawet nie umiem w niego grać. współczuję - zaśmiała się i położyła dłoń na jego dłoni, w ramach tego, że jednoczy się z nim w bólu, czy coś takiego!

a on ścisnął jej lekko rączkę, bo ona pewnie miała tę rączkę bardzo szczupłą, więc nie chciał jej połamać - dzięki, że się ze mną łączysz w bólu - zaśmiał się lekko - wierz mi, jeden z nich, chyba wujek ernie, znaczy nie mój wujek, kazał tak sobie mówić, a ja się bałem że mi przyłoży laską, miał nagrane wszystkie zawody krykietowe od '96. i kazał to oglądać wszystkim razem z nim. nie cierpię tych zlotów rodzinnych.

- matko, nie wiem jak tam przeżyłeś - przyznała. bella pewnie nie wytrzymałaby tam nerwowo, więc naprawdę podziwiała duncana i jego wytrwałość. - no ale to już za tobą i chyba w najbliższym czasie się tam nie wybierasz? - zapytała.

- na szczęście nie, do przyszłego roku mam to z głowy. poza tym, wujek ernie ma jakieś 90 lat, więc może to przyszłego zjazdu straci nieco swej młodzieńczej werwy. chociaż wątpię - dodał po chwili namysłu - może ma coś więcej z żółwia, niż tylko wygląd - wujek ernie serio wygląda jak żółw, taki z galapagos, duży.