Glace Cherry Cupcakes

przyłożyła palec do ust - no z cztery będą - przyjrzała mu się uważnie i przechyliła się nad stołem, uważając, aby zbytnie nie wyeksponować dekoltu - co ci się tu stało? - spytała delikatnie dotykając palcem jego górnej wargi, czyli tam gdzie ma bliznę, znaczy trochę nad - biłeś się z tygrysem?

zamrugała oczami bardzobardzo i aż usiadła z powrotem na miejscu swym - ojej, czemu mi nic nie powiedziałeś? - spytała, bo poczuła się jak świnia, chrum - bardzo cię bolało? - ona ma słabość do rycerskich zachowań. o tak.

uśmiechnęła się i klasnęła w łapki - bardzo chętnie, z tobą zawsze - to była prawda, ona z nim zawsze, kolację, samochodziki, wyścigi monster traków też - bardzo mi przykro, ale uważam że jesteś bardzo dzielny - dodała biorąc go za rękę i uśmiechając się nieśmiało.

może zagrają w twistera? ;>
spodobało jej się, że ją pocałował, bo ma na niego chrapkę, jak wilk na babkę czerwonego kapturka, ale nie tylko na podłożu erotycznym. przekrzywiła głowę na bok i podając mu rękę powiedziała że z miłą chęcią do niego wstąpi!

o tak, przyszli tutaj! to było miło i była bardzo dobra kawa. hm, zapewne przez całą drogę carly zbijała się z pontusa, miała nad nim przewagę bo nie straciła tylu neuronów i szybciej wykonywała dziś procesy myślowe. i dodam, że zamówiła latte.

a on wielką czarną kawę bez mleka, do której zaraz wsypał jakąś tonę cukru. a potem zapatrzył się na wielki kawałek ciasta z wiśniami, ale zaraz o nim zapomniał, bo, no cóż, carly w tym wszystkim wyglądała nieco bardziej kusząco. nieco to chyba nawet mało powiedziane.
- tamten? - wskazał na stolik przy oknie, zupełnie miły i z fajnym widokiem na tych dziwnych, śpieszących się ciągle turystów i zrelaksowanych duńczyków.

och, więc gdy dostała swoją kawę, pokiwała jedynie z uśmiechem do pontusa i ruszyła do wybranego przez niego stolika, gdzie zajęła miłe miejsce naprzeciwko okna, chyba lubiła podziwiać tych śmiesznych, małych chińczyków, którzy cały czas pstrykali zdjęcia dosłownie wszystkiemu i wszystkim. - więc jak wczoraj było? - zapytała, gdy tylko chłopak doszedł do stolika. właściwie to chciała wiedzieć ile dziewczyn zaproponowało mu seks, jaki był alkohol, czy byli fajni chłopcy i czy wciągali coś. :d

czyli tak zwane obowiązkowe ploteczki z każdej imprezy, juhu.
- zupełnie fajnie, carly - uśmiechnął się i upił łyk kawy, czując jak kofeinka rozkosznie rozpływa się po jego wymęczonym i ledwo kontaktującym organiźmie, miał trochę spowolnione reakcje nerwowo jakieś tam, wszystko przez używki i za dużo seksu - zresztą widzisz, nie wyglądałbym tak gdybym się źle bawił. następnym razem zabiorę cię ze sobą, co? - ale niech się nie cieszy, nie powie jej przecież że uprawiał seks z jakąś słodką blondynką z grzwyką opadającą na oczy, ukradł skręta jakiemuś frajerowi i prawie wypadł przez barierkę. no dobra - prawie wypadłem przez barierkę balkonu, chryste!

była zawiedziona, że nie zdradził jej z kim się przespał tym razem! tak, bynajmniej miałaby się z kogo nabijać, nazywając ową naiwną, dziewczynę, kolejnym podbojem pontusa, jejeje. - w sumie masz racje, widać, że nieźle spędziłeś czas, ale to pewnie nie tylko przez alkohol i towarzystwo kumpli, w grę wchodzi też jakaś dziewczyna. - uniosła się lekko i skierowała twarz w kierunku pontusa. - czuć od ciebie damskie perfumy. - skwitowała. - no chyba, że się mylę i po prostu sam używasz damskich perfum. - co z tego, że ledwo wyczuwalne były owe damskie perfumy na jego ciele, grunt, że go sprowokowała i w sumie miała racje, bo chłopak na chyba każdej imprezie podrywał jakąś fajną lasię! a carly wiedziała to bo nie raz bywali na tej samej bibce. - przez barierkę!? ojeny, nie wypiłeś przypadkiem trochę za dużo? - no bo skoro mało nie wypadł przez barierkę to musiał mieć problemy z koordynacją.

- hej carly - uśmiechnął się i nachylił nieco w jej kierunku, puszczając mimo uszu jej uwagę o barierce i alkoholu. dopiero teraz zauważył, że chyba przybyło jej piegów a włosy ma jeszcze bardziej rude. i że musiała pogryźć waegi, ale było jej z tym zupełnie do twarzy. - czy ktoś tu przypadkiem nie jest zazdrosny? - spytał konspiracyjnym szeptem i posłał jej najfajniejszy ze swoich zawadiackich, niegrzecznych ale ciągle jeszcze wyjątkowo słodkich i chłopięcych uśmiechów.

teraz przez jej ciało przeszła fala różnych uczuć i emocji, począwszy od pozytywnych i skończywszy na negatywnych. na jej twarzy najpierw malowało się niezłe zawstydzenie, potem zażenowanie, frustracja a na koniec carly spochmurniała i zbulwersowała się. - no proszę cię!? zazdrosna!? chyba nie wiesz z kim rozmawiasz. - po chwili już powściągnęła swoje emocje i przybrała wyraz twarzy zupełnie taki jak wcześniej. i w sumie carly uchodziła za dziewczynę, która jedynie łamała chłopakom serca, także nie, ona chyba nigdy nie poczuła czegoś takiego jak zazdrość, chociaż może w tym momencie, gdy rozmawiała z pontusem było to uczucie zazdrości, ale carly nie wiedziała, że to uczucie mniej więcej tak wygląda.

- carly, błaaagam - celowo przeciągnął słowo 'błagam' żeby uwydatnić to, jak jest znudzony jej unoszeniem się i frustracjami. dobra, wcale nie był, interesowało go to. i bawiło. i cieszyło. i kręciło również, bo naprawdę lubił jak ktoś był o niego zazdrosny. nie, żeby sobie tym jakoś podnosił samoocenę, ale fakt, że to akurat carly, wielka pani podrywaczka, która traktowała facetów trochę jak rękawiczki albo jakieś inne chusteczki do nosa zazdrościła tej słodkiej dziewczynie, którą wczoraj przeleciał na pralce xd, oraz innym szczęściarom, był dla niego zupełnie miły - nie unoś się. wiesz, że naprawdę nie masz o co. nawet jeśli nie jesteś.

prychnęła tylko i napiła się swojego latte, aby mieć więcej czasu do zastanowienia się nad jakąś ciętą ripostą w stosunku do pontusa, albo po prostu zwykłą odpowiedzią. - nie unoszę się, po prostu nie rozumiem jak możesz porównywać mnie do tych słodkich, plastikowych dziewczyn które są o ciebie zazdrosne. - fakt, porównywanie carly do tych słodkich, naiwnych dziewczynek było bezcelowe, ona totalnie się od nich różniła. - po za tym gdybym chciała to już dawno bym ciebie poderwała. - o tak, to było coś w stylu rzucenia wyzwania kto kogo pierwszy poderwie, a carly lubiła takie gierki. może była trochę zbyt pewna siebie, ale pontus wcale pod tym względem nie był lepszy! czyt. oboje byli siebie warci. :d

- chryste, carly! - jęknął i prawie rozlał kawę - do nikogo cię nie porównuję, okej? - w jakimś dramatycznym geście uniósł obie dłonie. naprawdę myślał teraz zbyt wolno jak na dyskusje z rzędu 'nie jesteś plastikowa, carly, jesteś piękna i dziwi mnie, że jeszcze ze sobą nie spaliśmy, że nie mamy gromadki dzieci i pięćdziesięciu lat małżeństwa za sobą bo jesteśmy dla siebie stworzeni', więc tylko zamilkł na chwilę, przyglądając się cukierniczce w jakimś dziwnym artystycznym kształcie. wyglądała trochę jak penis, mówiąc szczerze. znaczy cukierniczka, nie carly. xd. zagrała na jego ambicji z tym podrywaniem, on teraz sobie postawi za cel, żeby to ona zadzwoniła jutro pierwsza i żeby to ona go pocałowała. uhu, chyba by pękł z dumy - okej? możemy się kumplować,tak? kumplujemy się, carly.
jaasne!

była zadowolona z takiego obrotu sprawy i już sobie wyobrażała pontusa zapraszającego ją na jakieś miłe romantyczne wypady, całującego ją i wgl, a potem wyobraziła sobie jak go rzuca, hihi, mała diablica z niej. w sumie to oboje mieli nadzieje, że wygrają, zobaczymy jak to będzie. :d - jezu, pontus, nie musisz się tak stresować. już więcej nie poruszę tego tematu skoro tak cię denerwuję. - cóż, musiał go zdenerwować skoro o mały włos nie rozlał kawy. - kumplujemy? okej, może być... ale skoro się kumplujemy to znaczy, że musisz się kiedyś wybrać ze mną na jogging. - zastrzegła i wcale nie zapraszała go gdzieś pierwsza, nienienie. :d po prostu chciała popatrzeć na pontusa lecącego z wywalonym językiem za nią, tzn nie wiem, pewnie miał jakąś tam formę, ale carly na pewno by go prześcignęła!

formę miał średnią chyba, znaczy szybko popieprzał zawsze po schodach na tych pięknych imprezkach, ale na dłużswzą metę był trochę takim cherlaczkiem biednym, dostawał zadyszki po pogoni za autobusem, chociaz mama mi mówiła, że duńczycy nigdy nie biegną na autobus, bo tam jest taka świewtna organizacja zawsze, si.
- na pewno - roześmiał się i mogła już być pewna, że na jogging z nią nie pójdzie. no, chyba, że będzie mógł sobie siedzieć na ławce w jakimś dresiku i obciachowej opasce na włosach i się jej przyglądać tylko - a ty ze mną na imprezę.
tez jej nie zapraszał, byli tylko kumplami!
i zw małe teraz!

- och, czyżby nasz cudowny pontus nie miał formy? nie wiem jak dajesz radę w łóżku skoro odmawiasz mi nawet joggingu. - prowokowała, ale lubiła tak, zdecydowanie lubiła i cóż na jej twarzy pojawił się jedynie cwany uśmieszek i znów napiła się swojego latte, które z tego wszystkie zrobiło się zimne, mhm, była aż tak zafascynowana rozmową z pontusem. - a co do imprezy to mogę iść, ale pod warunkiem, że będą tam jacyś fajni kolesie, muszę nadrobić swoje zaległości. - o tak, mogła mu postawić taki warunek, w końcu byli tylko kumplami. :d nie była na żadnej porządnej imprezie od dwóch tygodni! czyt. zero seksu od jakiś dwóch tygodni.
i ja też zw, ale takie dłuższe... tzn 15-20 minut.

- taak - uśmiechnął się szeroko i upił łyk kawy, faktycznie smakowała jak kupa, taka zimna i wstrętna, ale jednak dzielnie przełknął i odstawił kubek na bok. poczuł jakieś nieprzyjemne i frustrujące ukłucie w swym biednym, zimnym pontusowym serduszku, ale trzymał się dzielnie - moi koledzy na pewno bardzo chętnie się z tobą zapoznają. ale wtedy będziesz musiała zabrać ze sobą jakąś koleżankę, żeby nie skazywać mnie na samotność - dodał z uśmiechem. ah te ich potyczki słowne, doprawdy wzruszające.
no to ja też znowu!

a ona dzielnie dopiła swoją kawę do końca, co z tego, że miała wrażenie, ze zaraz wszystko zwróci, teraz była bardziej zainteresowana rozmową z pontusem niż swoich żołądkiem. - wiesz, nie wiem czy moje koleżanki będą chciały dotrzymywać ci towarzystwa, wydaje mi się, że wszystkie przeleciałeś. - powiedziała z nieukrywaną satysfakcją! i już wyobrażała sobie samotnego pontusa siedzącego na kanapie i ją, którą otacza tłum przystojniaków. :d

- e, na pewno się jakaś znajdzie! - odparł jej atak z szerokim uśmiechem. jego kac ustąpił woli walki właśnie, ah, nie ma to jak urażona duma, doprawdy! - poza tym nie martw się mną, carly. niektóre z nich są tak seksowne, że chętnie przeleciałbym je i drugi raz - ucieszył się strasznie, że prawdodobnie trochę jej dopiekł, bo ona zdecydowanie była zazdrosna, już to wiedział. on też bywał zazdrosny o nią, no jasne, ale w życiu by się nie przyznał. fajnie, że byli tacy sami, że był jej męską wersją, mniam.

o tak zdecydowanie poczuła się zazdrosna! ale starała się tego nie ukazywać i udało jej się, no może prawie, bo na jej twarzyczce pojawiły się małe wypieki. ale takie ledwo zauważalne. - może i ty przeleciałbyś je drugi raz, ale wątpię, że one chciałby przelecieć się z tobą drugi raz. - nie wiem czy dobrze odmieniłam słowo 'przeleć' ale nic. :d i cóż, też mu dopiekła. oko, za oko, ząb za ząb. była nieustępliwa, podobnie jak on. rzeczywiście byli swoimi odpowiednikami.

- oh, jestem pewien! - odparował jej i teraz postanowił wytoczyć swoją armatę, ciężką artylerię, granat bez zawleczki, cokolwiek - pamiętasz annikę? - powiedzmy, że annika była jedną z jej koleżanek, takich bliskich, których się jednocześnie nie lubi, no wiesz. - wczoraj przeleciałem ją już trzeci raz i wydaje mi się, że była całkiem zadowolona - ahihi, a to z niego mały skurwysynek, zaraz przegnie pałę mówiąc krótko, jakkolwiek to nie brzmi ; d i idę na kukurydzkę, to zw małe.

smacznego. :d
zakuło ją coś w tym twardym, skamieniałym serduszku! serioo. ale ukryła to i jedynie cwaniacko się uśmiechnęła. - och, proszę cię. ta lasia daje się każdemu przelecieć, byleby miał markowe ciuchy i dosyć uroczą twarzyczkę. - wymamrotała. - na twoim miejscu nie przeleciałabym jej następny raz, to nie jest żadna lepsza sztuka... po prostu chce w ten sposób uzyskać towarzyski awans. - odpowiedziała ripostą na ripostę, wcale nie miała zamiaru odpuścić.

- no dobra. ale jest całkiem niezła, carly - nie miał zamiaru opowiadać jej szczegółów, nie był aż takim hardkorem. no, chyba że by go naprawdę wkurzyła, to może bardziej już. pontus nieokiełznane dziecię. rozsypał odrobinę cukru na stoliku i zaczął się nim bawić - niespecjalnie mnie obchodzi co chce osiągnąć i w jaki sposób - wzruszył ramionami - zresztą świetnie wiesz, że zależy mi głównie na jednym - live fast die young pontus, pozdro - na zabawie, carly. w każdym razie - zaśmiał się pod nosem - ty powinnaś pewnie wiedzieć o tym najlepiej, hm?
naprawdę byli podobni, mogliby sobie nawzajem podsyłać ofiary, a potem i tak wyjdzie z tego jakaś straszna drama, czuję ją w kościach ;d

- fakt jest całkiem niezła, ma większe piersi od moich. - mówiła dalej a propo wczorajszej dziewczyny na jedną noc, którą poderwał pontus. - wiem, że cię nie obchodzi. - odparła i posłała mu spojrzenie z serii ' czy ciebie w ogóle coś i ktoś obchodzi oprócz ciebie? ' nie żeby jej zależało, ale jak napisałam wcześniej lubiła gierki i to cholernie bardzo. - ale faktem jest, że cię wykorzystuje, poprzez spanie z tobą zyskuje większy prestiż. nie wiem jak ty, ale ja nie chciałabym być tak wykorzystywana. - odparła, bo ona dokładnie wybierała sobie facetów, których zaciągnie do łóżka i nie byli to na pewno tacy, którzy chcieli otrzymać coś w zamian, oczywiście pomijając zajebisty seks.