Rosenborg Slot- pałac

-nieźle-pokiwała głową jednocześnie dziękując za kawę. -nawet moja mama trochę odpuściła, chociaż oczywiscie nie odbyło się bez wykładów-uśmiechnęła się spoglądając na przechodniów znad swojego kubka kawy. -hmm, a co u ciebie?-zapytała zaciekawiona odwracając się lekko w strone kevina. yay, ale się za nim stęskniła, serio.

przyglądnął się jej przez chwilę, chcąc może dostrzec czy coś się zmieniło w jej wyglądzie przez ten krótki czas, który ciągnął się niemiłosiernie!
- nic nowego- wzruszył ramionami po czym upił nieduży łyk kawy. - podczas gdy ty wylegiwałaś się na plaży, ja potwornie się nudziłem- zaśmiał się, uświadamiając iż za niedługo jego nuda już definitywnie się zakończy przez studia, na które i tak nie miał ochoty.

-biedactwo! beze mnie jest nudno!-zaśmiała się odstawiając ostrożnie swoja kawę. -musimy jeszcze zaliczyć wesołe miasteczko, pamiętasz?-dodała na chwilę zawiązując sznurowadło swojego zakurzonego trampka. przetarła go wierzchem dłoni chcąc pewnie dostrzec różnicę, aha.

- oczywiście, że pamiętam! tylko następnym razem koniecznie musimy zaopatrzyć się w parasolkę i pójść tam wcześniej, może uda nam się wtedy skorzystać z karuzeli czy czegokolwiek innego, a jak nie to znów będę musiał obejść się smakiem- odparł patrząc przed siebie. zgniótł papierowy kubeczek po kawie w dłoni, po czym wyrzucił go do pobliskiego kosza wymalowanego na zielono.

-mimo braku karuzeli było przyjemnie! iii koniecznie muszą być balony z helem i wata cukrowa-zaśmiała się przypominając sobie tamtejszy wieczór/noc. ona również wypiła swoją kawę, jednak kubeczka nie wyrzuciła tylko oglądała ze wszystkich stron, a po chwili postawiła na chłodnej płycie chodnikowej.

- koniecznie. ale zarówno ten pan sprzedający balony jak i ten sprzedający watę są baaardzo oblegani przez rozwrzeszczane dzieciaki, które gotowe są nawet nas staranować!- odparł kiwając głową z poważnym wyrazem twarzy, za pewne dla lepszego efektu. gromadka dzieci raczej nic by mu nie zrobiła, chyba że okazałby się być tak słaby iż nawet pięciolatek byłby w stanie go pokonać.

wzruszyła ramionami wciąż się uśmiechając. w końcu wyrzuciła kubek do swojego kosza, który był żółty z jakąś naklejką kolorową, informujący o chronieniu środowiska, dziurze ozonowej etc. patrz, jaka ja mądra jestem! xd
-poradzimy sobie. w końcu kiedyś dzieci chodzą spać-wymruczała, też pewnie dla lepszego efektu po czym zaśmiała się głośno.

pewnie jeszcze była na owym koszu informacja na temat sprzątania odchodów po psach, a obok nawet pojemniczek na nie! xd jak czystość to czystość ;d
- taaak, to jakieś pocieszenie- przeciągnął leniwie. - to następnym razem widzimy się w wesołym miasteczku- odparł entuzjastycznie z nadzieją iż to 'następnym razem' wcale nie nastąpi za miesiąc, a dużo wcześniej. po czym pożegnał się i ucałowawszy jej policzki poszedł, bo chyba mam gorączkę ;c pa ;*

-haha, no jasne!-zasmiała się cicho-po czym poszła szukać czegoś ciekawego do sfotografowania/namalowania bo ona artystyczna dusza jest! i pa, kuruj się ;c