Rosenborg Have

nie wiem co to jest w każdym bądź razie nóżki dejwida zawędrowały właśnie tu w poszukiwaniu jakiś inspiracji do napisania swojej książki, która miałaby być o facecie alkoholiku, który obsesyjnie szuka miłości. usiadł sobie na ławeczce i ze swojej dużej książeczki z zielonej marynarki wyjął ukochany notatnik wraz z długopisem i coś próbował pisać. brakowało mu tylko kawy.

nie wiem co tym bardziej patty tu robiła ale pewnie sobie szła na spacerek, tudzież do domciu. natknęła się akurat na davida, który sobie własnie siedział na ławeczce i usiadła tuż obok niego, zapalając papierosa. - hm, co robisz? - zapytała się całkiem przyjaźnie i miło i spojrzała się na długopis, może mial zamiar coś napisac!

na dźwięk znajomego głosu przestraszył się i to na poważnie. rzadko spotykał na mieście dziewczyny z którymi spał, ba, praktycznie w ogóle. nerwowo zamknął notatnik przewracając oczami-chciałem cos napisać-przyjrzał się jej dobrze. a długopis chciał sobie wbić w szyję! żartuję. przyjrzał się jej uważnie, wyglądała tak samo jak poprzedniej nocy, albo poprzedniego dnia, kto wie. -a ty? co tu robisz?-uniósł brew do góry nie spuszczając z niej wzroku.

- a ja chyba znowu wracam do domu, chyba, znaczy, tak mi się zdaje, właściwie. z tym, że dzisiaj nie mam kaca, i czuję się znacznie lepiej, głowa mnie nie boli i takie tam. mhm, no taak, a co piszesz takiego ciekawego, dejwidzie, co? jakąś książkę, wiersze dla swojej nowej dziewczyny czy może piosenkę? - zapytała się go i odgarnęła włosy do tyłu i się do niego uśmiechnęła. coraz częściej się z nim widywała, hm, no tak, bardzo często się widywali, przypuścmy.

no tak. mógł się domyśleć, że znowu wracała do domu z jakiejś imprezy, która trwała dwadzieścia cztery godziny. już on się dowie co tam się działo, no, kopenhadzkie ploteczki, prawda.-jeszcze nic nie napisałem-spojrzał na notatnik-miałem zamiar zacząć pisać powieść o wiecznie zakochanym alkoholiku artyście. rozumiesz?-zagryzł poliki od środka-nikt jeszcze nie napisał takiej książki. byłbym pierwszy. uwierzysz w to?-zmrużył oczy patrząc przed siebie.

oparła sie o jego ramię i położyła podbródek na jego ramieniu i mu się przyglądała. chwilę się jeszcze zastanawiała nad czymś i tylko spojrzała na niego. uśmiechnęła się do niego i potem przygryzła wargę. - mhm, zakochany alkoholik artysta, noo, proszę proszę. mogę ci w tym pomóc, podobno wymyślałam w podstawówce najlepsze opowiadania i takie tam, i chyba mi to nawet szło! - zaśmiała się i pocałowała go w policzek, i tak patrzyła się na niego.

-dobra, ale nie dziś. nie jestem w nastroju-pokręcił głową odwracając tułów w jej stronę-co u ciebie tak w ogóle?-usmiechnął się lekko jednokącikowo pociągając nosem. nie był dzisiaj w nastroju do niczego, nawet do seksu, pierwszy raz w życiu odmówiłby sobie takiej przyjemności. miał chyba okres albo coś w tym stylu.

a ona miała ochotę go dzisiaj poprzytulac i okazac mu trochę uczucia przekazac, nawet nie miala ochoty na niego, tylko taki misiek przytulak z niej dzisiaj. uśmiechnęła się do niego i przytuliła po prostu, tak odruchowo, nic nie mówiąc, po prostu sobie tak siedziała z uśmiechem. - okej, dobrze, rozumiem. lubię ten park, bardzo jest tutaj spokojnie, i mało ludzi, a poza tym, można dobrze odpocząc - powiedziała w końcu i too z wielkim uśmiechem na ustach. miło jej było, możemy na pw coś z nimi omówic!

okejokej!
-mam nadzieję, że nie chcesz mi powiedzieć, że jesteś w ciąży, prawda?-spojrzał na nią ukradkiem i modlił się w duchu, choć nie był wierzący, oto, żeby to nie okazało się prawdą. nie wyobrażał siebie w roli ojca, nawet pieluch nie umiał zmieniać! oddychał głęboko co chwila zamykając oczy.

- niee, coś ty - zaśmiała się i pocałowała go w nos. - nie jestem w ciąży, po prostu chciałam się do ciebie przytulic, i tyle, nie odszukuj się w tym jakiś totalnych sensacji. - zaśmiala się znowu i przyjrzala się mu. dobrze, że brała tabletki, bez nich się nigdzie nie ruszała, nie miała nawet zamiaru, prawda, i tylko delikatnie drapała do po szyi coś jak kotka.

-totalnych sensacji-zaśmiał się-to by była klęska mojego życia-powiedział. dejwid bardzo lubił żyć chwilą i w zasadzie niczego nie planować jednak gdzieś w głębi domagał się żeby wszystko było poukładane.-dobra, dobra-opamiętał się-może zaprosisz mnie do siebie, hm? nie lubię tego parku, strasznie go nie lubię-powtórzył po czym zapalił papierosa.

- do siebie? okej, o ile nie będzie tam mojej siostry - zaśmiała się i tylko pewnie poszli, i zaczniesz u Matyldy xd

heather spacerowała sobie tutaj, nie wiem co to, ale mniejsza. miała całkiem dobry humor, więc nuciła jakąś piosenkę i nawet lekko podskakiwała, idąc!

bo pewnie wyglądała całkiem śmiesznie, no cóż. ale kiedy prawie została stratowana przez rower, postanowiła zaprzestać spaceru i usiadła na ławce, obok dylana, ale go chyba nie zauważyła. i w sumie mogą się znać.

a możliwe, nie wiem xd
- czeeeść - uśmiechnęła się, zauważając go w końcu. - jejku, długo tu siedzisz? - zaśmiała się z własnej głupoty. - przepraszam, nie zauważyłam cię. co słychać?

- pewnie wyglądałam jak ostatnia idiotka, ale mam wyjątkowo dobry humor - wzruszyła ramionami, nadal się uśmiechając. - ach tak, całe szczęście. dobrze, że przynajmniej mnie nie zrzuciłeś z tych schodów - zaśmiała się i założyła nogę na nogę.

- szczerze mówiąc to sama nie wiem. wyspałam się, są wakacje, jestem zakochana, jest ładna pogoda - wzruszyła ramionami. - to chyba wszystko - powiedziała po chwili, kiwając głową i przeczesała palcami włosy.

- czego mi zazdrościsz? nie jesteś zadowolony ze swojego życia? - spojrzała na niego badawczo, marszcząc lekko brwi.

spacerowała, nie miała ani psa ani świnki morskiej, więc chodziła raczej bezcelowo. w domu skończyła się jej kawa, dlatego wyszła. właśnie była w trakcie konsumowania kawy na wynos, koniecznie nie-starbaksowej. przypuszczalnie łamala przepisy, chodząc po równiutko skoszonym trawniku. miała ochotę na budyń malinowy, a z ajpodaajfona słuchała sonic youth.
i teraz bardzo przełomowe zdanie: wiaterek wiał.

a nawet: wiaterek był wiał. a ten, jak mu tam, erik, był spacerował, z kubkiem koniecznie starbaksowym w dłoni i paliła papierosa. był niewyspany i trochę nieszczęśliwy, poza tym zdarł sobie gardło bo był wczoraj na jakimś głośnym altie koncercie. no i ten, właśnie zauważył annik, więc podbił do niej, heja hej.
- o. znowu się spotykamy.
plus uśmiech pattinsona i była jego.

wiaterek on to. chciałabym móc chcieć powiedzieć iż napisać że annik nie poznała go od razu, ale to by było kompletną bzdurą nie pamiętać jego twarzy, zmęczonej, kojarzyła się trochę z ćpunem i alkoholikiem, ale była całkiem sympatyczna. uśmiechnęła się "podnosiaście", hej, na chwilę stopując swe rozdygotane spacerowiczowe stopy.
- jak widać. bardzo niechcący pogniotłam twoją marynarkę, wtedy w nocy.
to było całkowicie zgodne z prawdą, jjjasne.

- ups. - zrobił przeuroczą minę, której nie potrafię określić do końca, ale możesz ją sobie wyobrazić, bo było to coś pomiędzy obojętnością a zawadiackim przejęciem. dobra, haha. - chyba tego nie przeżyję, naprawdę. - westchnął i odgarnął włosy z czoła zupełnie dramatycznym gestem.

troszkę ją to zirytowało, teatralne przerysowanie, założyła, że robi to specjalnie. chociaż mógł być nawiedzonym artystą-upadłym aniołem. przeczesała palcami włosy i w swojej marynarskiej koszulce w granatowo białe paski usiadła na trawniku, odstawiając bezpiecznie kawę obok, ba, nawet się położyła! symbioza z naturą, rozumiesz.
- niestety nie będę się dalej kajać i błagać o przebaczenie.

- a powinnaś. - mruknął, uśmiechając się jednokącikowo, ale ciągle jeszcze ze smętną miną, a potem usiadł koło niej po turecku, nie musiał chyba prosić o pozwolenie, nie? - to był mój prawdziwy przyjaciel. - dla dodania całej sprawie kolorytu chciał jeszcze dorzucić, że jedyny, ale raz, że była to raczej nieprawda, i dwa, że nie chciał brzmieć aż tak emo i samotnie oraz upadło anielsko, nie wiem jak to się odmienia, więc raczej zamilkł.