Rosenborg Have

- zabierz mnie stąd. tylko o to proszę. zabierz mnie... - szepnęła szlochając i tylko pewnie poszli i zaczniesz ;d

przechadzała się tamtędy słuchajac YYY- runaway setny raz i była odrobinę smutna. zwłaszcza martwiła się o siostrę. kończył jej się papieros i strasznie ją to wkurzało

juhu, szedł mike z papierosem w ustach. natknął się na mat. - witam panienkę. co u panienki? - zapytał sie jej z uśmiechem, był całkiem miły jak dla niej i tylko zaciągnął się papierosem. na razie nic nie mówił, tak sobie stał i na nią patrzył.

powiedzmy że widok mika jej nie ucieszył w tych okolicznościach. nadal była na niego zła- niecałkiem dobrze- przyznała dość oschle. dopaliła papierosa i wyrzuciła go na ziemię. spojrzała na niego wzrokiem jak by go miała zabić, chociaż wiedziała że przesadza.

- wszystko dobrze? widzę że coś nie tak. może chcesz o tym porozmawiac? - zapytał się jej i zaciągnął się papierosem i spojrzał na nią. oblizał usta i zblizył się do niej. objął ją ramieniem, dobrze że w sumie nie wiedziała że już patty dobrze się czuje i to david jej humor poprawił xdd

zastanowiła się chwile czy lepiej jest się dalej obrażać czy wyżalić sie i pogodzić. bardzo ją korciło zeby mike w końcu zrozumiał o co jej w ogóle chodzi- mmm... potrzebowałam cię, a ty mnie olałeś- powiedziała na wstępie- ale to nie ważne już w sumie. martwię sie o patty i w ogóle źle mi- powiedziała wkońcu. b dobrze że nie wiedziała xdd

uśmiechnął się do niej. - wybacz, nie chciałem. ale po prostu musiałem załatwic kilka dla mnie bardzo ważnych spraw, bardzo ważnych - powiedział z uśmiechem i tylko oblizał usta. - martwisz się o starszą siostrę? ale ona chyba już ma swojego chłopaka, prawda? i nie powinnaś się o nią martwic, ma przecież jeszcze ciebie - powiedział z uśmiechem i tylko pocałował ja w nos.

odsunęła sie automatycznie i powiedziała mu ze ważne sprawy nie są aż tak ważne żeby nie mogły poczekać w pokoju hotelowym godziny. miała na myśli cynthie, cathie czy jeszcze jakąś inną bóg wie jaką. a później jeszcze streściła historię wyprowadzki patty, wplatajac w to deelikatnie że było jej bardzo źle a on wolał sobie isć i posuwać jakaś przypadkową dziewczynę.

- mathilde, przepraszam. na prawdę nie chciałem żebyś źle się czuła. a twoja siostra jest dzielna, poradzi sobie na pewno. da sobie radę, ten jej facet jej na pewno pomoże. i ma jeszcze siostrę. będzie dobrze. na pewno będzie bardzo dobrze! - powiedział z uśmiechem i tylko spojrzał się na nią. zaciągnął się teraz papierosem.

-przeprosiny przyjęte- powiedziała, ale wyszło jej to bardziej od niechcenia niż żeby tak uważała na prawdę- patty sobie poradzi. ma w końcu davida- zauważyła i z goryczą stwierdziła że ona ma pryznajmniej jego, a biedna M jest sama

uśmiechnąl się do niej. - chodź, zabiorę cię na kawę - powiedział i poszli i zaczniesz gdzieś

siedziała na ławce, nie wiem, co to jest! ale na pewno były tam ławki, więc właśnie niko siedziała na jednej z nich, paląc papierosa i mrużąc oczy, przyglądała się dziecku, które łapczywie, całe poklejone, jadło watę cukrową, krzycząc do ojca, żeby kupiło mu jeszcze jedną. ten widok pewnie wielu wydałby się całkiem słodki, ojciec wraz z córką i wata cukrowa!, ale dla niko było to niczym szczególnym, a jedynie irytowała ją owa, krzycząca dziewczynka. westchnęła, dość mocno zaciągając się papierosem, po czym poprawiła swoją sukienkę.

ethan przechadzał się wśród krzewów i innych wesołych zielonych rzeczy, paląc papierosa, i podciągając wiecznie spadające mu z tyłka spodnie. rozejrzał się za wolną ławką. nie było. na jednej prawie wolnej siedziała staruszkę gadając do gołębi, a na drugiej nico. wybór była natychmiastowy, ale do staruszki ktoś się już dosiadł xd żartuję. podszedł do nico i z czarującym uśmiechem spytał czy może się przysiąść.

żart Ci się udał. xd
zmierzyła wzrokiem ethana, gasząc papierosa o oparcie ławeczki, to boczne na łokieć. - jasne, siadaj. - powiedziała, przesuwając się trochę, jakby i tak nie było dość miejsca na ławeczce, bo przecież niko wcale dużo nie zajmowała. uśmiechnęła się do ethana lewo kącikowo, po czym spojrzała na zegarek i przygryzając dolną wargę, roześmiała się całkiem przyjemnie i wstając z ławki z rozbawieniem, powiedziała, że zapomniała kupić makaronu na obiadokolację! ;d i poszła, bo ja muszę iść. ;c pa <3

siema, to czarls leżał na ławce z jakimś mega gigantycznym bólem głowy i próbował skupić myśli na wczorajszym wieczorze, chyba nie wszystko pamiętał.

zabawne, bo bianka właśnie szła sobie spacerkiem z plastikowym kubeczkiem jakiegoś truskawkowego szejka pełnym, rozwianymi włosami i niespecjalnie dobrym w sumie humorem. czuła się dość podle, bo naprawdę nie wiedziała co robić w sprawie czarlsa, chyba jej zależało. bardzo.

pewnie na chwile podniósł się do pozycji siedzącej i wtedy też ujrzał z daleka biankę, hm, poznał jej sylwetkę o tak, takiej sylwetki i osoby się nie zapomina. więc powoli wstał i ruszył w jej kierunku, chciał dopytać się co wczoraj sie działo i przeposić za wczorajsze zachowanie.

a ona nie patrzyła na niego. jeszcze nie. na razie po prostu wpatrywała się w czubki swoich błękitnych conversów i trochę też się denerwowała. dobra, nawet nie trochę. o niego, o jego ćpanie, o siebie, o wszystko. rano upewniła się sto razy czy czarls żyje xd, a potem wyszła, mając głupią nadzieję, że się odezwie. nie odezwał się. a teraz właśnie go ujrzała, ale było chyba za późno żeby zawrócić.

nie odezwał się bo bał się, cholernie bał się, po za tym wolał porozmawiać z nią twarzą w twarz, może wtedy jakoś się wytłumaczy, może bianka nie odwróci się od niego. i cóż, kiedy do niej podszedł po prostu spojrzał na nią z miną zbitego psa. - boże bianka przepraszam cię. - wyjęczał po chwili i wbił wzrok w swoje buty.

- czalrs - kiedy tylko na niego patrzyła jakoś automatycznie zbierało jej się już na łzy, naporawdę się o niego martwiła. to była jakaś dziwna reakcja jej organizmu, jak u psa pawłowa, widok czarlsa automatycznie wywoływał reakcję jej kanalików łzowych, to było okropne bo dodatkowo ją stresowało - znowu się nie odzywałeś. - to nie był wyrzut. no, może trochę ale nie aż taki. po prostu było jej przykro, chociaż naprawdę starała się go zrozumieć.

- wieeem. - powiedział przeciągle i ze skruchą w głosie. - ale chcialabyś abym zadzwonił jak gdyby nigdy nic i powiedział że żyję, czy wolałabyś porozmawiać w cztery oczy tak jak teraz hm? - on zdecydowanie wolał tą drugą opcję. i nie widział, że biance zbiera się na płacz, nawet nie wiedział, ze to on był czynnikiem wywołującym łzy, biedny!

no biedny, ale ona ma gorzej xd. naczy w sumie to takie dwie sieroty, pasują do siebie jak pontus i carly.
- masz rację, wolałabym. to znaczy wolę, naprawdę dobrze cię widzieć, czarls - 'trzeźwego', chciała dodać, ale ugryzła się w język bo mama uczyła, żeby być taktownym i raczej nie poruszać tak trudnych tematów bez wstępu. zresztą ostatnim na czym jej zależało było to, by czarls poczuł się przy niej jak najgorszy ćpun kopenhagi. - jak się czujesz?

no tak, tyle, że pontus i carly to nie sieroty, tzn dziś tylko carly ma syndorm sieroty. xd
włożył ręcę do tylnych kieszeni, było mu nieco zimno, po za tym miał narkotykowego kaca, o ile takiego można mieć, ale hm, głowa okropnie go bolała i tak! - w porządku, oprócz tego, że nie pamiętam połowy wczorajszego wieczoru. - wyjaśnił wzruszając ramionami. - mogłabyś mi powiedzieć co się ze mną wczoraj działo, wiem tylko tyle, że zaćpałem. - czyli nic nie pamiętał, brawoo.