wąska uliczka xd

no i pewnie lily się lekko wkurzyła. właściwie to prawie że upadła, ale na szczęście w porę zdążyła się złapać dwayne'a, którego na początku nie poznała, więc postanowiła mu dać wykład. - może byś tak uważał jak chodzisz, co? - warknęła, puszczając go, kiedy już złapała równowagę.

- e, sorry - powiedział szybko, kiedy się ogarnął i zauważył, że kogoś potrącił. po chwili nawet zorientował się, ze to nawet nie ktoś obcy, a lily! odpuścił sobie standardowe pytania, czy nic jej nie jest, bo widział, że żyje. - o, to ty. cześć - powiedział, po czym podrapał sie po głowie, bo mu sie trochę głupio zrobiło. w normalnych okolicznościach nic by sobie z tego nie robił, no ale jednak lily go znała.

jeszcze bardziej się zdenerwowała, kiedy zobaczyła, że to dwayne, bo kojarzyła go jako cholernie irytującego chłopaka z baru. - cześć - mruknęła tylko, odruchowo poprawiając czarną, tunikową bluzkę. - co słychać? - chyba starała się być miła, chociaż na ogół taka nie była, więc dłejn może to docenić. xd

przyjrzał jej się uważnie i nawet stwierdził w duchu, że dzisiaj wygląda nawet lepiej, niż ostatnim razem kiedy się spotkali. a może to ten skręcik tak na niego działał, kto wie. - generalnie nic nadzwyczajnego, wracam właśnie od kumpla - wzruszył ramionami i zaciągnął się papierosem. - nie powinnaś włóczyć się sama o tej porze - pouczył ją jeszcze, powinna słuchać rad wujcia dłejniego.

spojrzała na niego jak na debila, a przynajmniej tak się starała, ale chyba jej nieszczególnie wyszło. - niby dlaczego? - powiedziała i zaśmiała się nawet. nie należała do zbyt strachliwych osób i nie bała się wracać sama po nocach. zresztą nie miała innego wyjścia. a skoro dwayne'owi się to nie podobało, to pewnie polubi to jeszcze bardziej.

- o tej porze czai się tu wielu złoczyńców, gwałcicieli, czy zwykłych rzezimieszków - odparł, najzupełniej poważnie, w końcu znajdowali się na wąskiej uliczce, a takie są najgorsze. - powinnaś sie cieszyć, że na mnie trafiłaś - dodał, uśmiechając się szelmowsko, choć notabene to on trafił na nią, ale nie będziemy się nad tym rozwodzić.

- powinnam? niby dlaczego? skąd mam pewność, że ty też nie jesteś złoczyńcą albo gwałcicielem? - założyła rękę na rękę i zaczęła mu się przyglądać. - swoją drogą, nie boję się takich - wzruszyła obojętnie ramionami i oparła się o mur.

- prawda. nie masz tej pewności. zaraz cię na pewno okradnę, albo zgwałcę. bu! - mruknął ironicznie, lubił igrać z lily najwyraźniej. - jasne, nie boisz się, bo nigdy na takiego nie trafiłaś. pewnie nosisz ze sobą gaz pieprzowy i myślisz, ze nic ci nie jest w stanie zagrozić - uśmiechnął sie kpiąco, lustrując ją wzrokiem.

- nawet mnie nie dotkniesz - powiedziała, całkiem pewna tego, co mówi. - nie, nie noszę ze sobą gazu pieprzowego, ale mam różne inne metody i czuję się bezpieczna - wzruszyła ramionami i spojrzała w rozgwieżdżone niebo, próbując sobie przypomnieć, czy jak są gwiazdy to będzie ładna czy brzydka pogoda.

- wiem, pewnie chodziłaś na kurs samoobrony, albo na zajęcia karate w dzieciństwie - zgadywał tylko, ale nie wierzył, że drobna lily mogłaby kogoś pobić, czy sama sie wybronić. zwłaszcza w tych butach, które uniemożliwiłyby jej ucieczkę. - dotknąłem cię - powiedział, musnąwszy palcem wskazującym jej policzek.

- zachowujesz się jak przedszkolak - prychnęła tylko, patrząc na niego z lekkim politowaniem i dziękując bogu, w którego nie wierzyła, że jest ciemno i nie może zobaczyć jej rumieńców, które pewnie dostała. zapięła swój płaszczyk, bo robiło jej się coraz chłodniej i objęła się ramionami.

- nie przesadzaj, mała - mruknął, strzepując popiół z papieroska. - widzę, ze ci zimno. odprowadzić cię do domu? gdziekolwiek mieszkasz - spojrzał na nią, mogła przecież odmówić, nie chcąc aby dowiedział się, gdzie dokładnie mieszka, bo w końcu nadal istnieje podejrzenie, że dłejn jest zboczeńcem, który ma niecne zamiary!

- poradzę sobie - stwierdziła, chociaż pewnie lekko ją nastraszył tymi wszystkimi nieciekawymi ludźmi czającymi się za każdym rogiem. - a zresztą jak chcesz - mruknęła i zaczęła wolnym krokiem, bo na szybszy niezbyt pozwalały jej buty, iść w stronę swojego mieszkania, zastanawiając się, czy dwayne za nią pójdzie, czy też nie.

- w takim razie cię odprowadzę, nie mógłbym pozwolić, żeby ci się coś stało. jeszcze miałbym wyrzuty sumienia i co - powiedział, dołączając do niej. uprzednio jeszcze zagsił papierosa i przydepnął go podeszwą swojego conversa. - mam tylko nadzieję, ze nie mieszkasz na drugim końcu miasta.

- wyrzuty sumienia, jasne - prychnęła. pewnie ją odprowadził, zacznę.