wąska uliczka xd

przechodziła tędy, trzymając między swymi czerwonymi wargami papierosa i podśmiechiwała się kącikowo, chyba z jakiejś dziewczynki uciekającej przed gołębiami.

No a Wolf poznał Madison. Znał ją skądś. Może to była jego przyjaciółka a może zwykła znajoma jeszcze nie wiem. Zaszedł ją od tyłu i objął w talii.
- Maaad - wymruczał jej do ucha owiewając ją chmurką dymu papierosowego

bezproblemowo rozpoznała jego głos, toteż wcale się nie wystraszyła. wyciągnęła papierosa z ust, i odwróciła się do niego twarzą, na której gościł całkiem spory uśmiech.
- cześć, Wolf- odparła całując go w policzek, z którego następnie wytarła ślad szminki.

- Skończyły mi się papierosy - wymruczał zabierając jej papierosa. Spojrzał sceptycznie na filtr na którym mad zostawiła czerwony ślad szminki - Czemu nie mogą wymyślić szminek, które nie zostawiając wszędzie śladów. To prawie jakbyście znaczyły swoje terytorium - poarł policzek i wyszczerzył się w głupim uśmiechu

- dobre pytanie. w każdym czasopiśmie jest napisane 'nie zostawia śladów', a to nieprawda. ale może znaczenie swojego terytorium wcale nie jest takie złe. przynajmniej wiadomo, co do kogo należy- powiedziała delikatnie ściszając głos i uniosła do góry lewą brew. tak, może faktycznie oznaczanie terytorium było dobrym pomysłem, ale i tak nie przeszkadzało to pozostałym w przekraczaniu granic.

Zmrużył smutno oczy.
- To znaczy, że teraz należę do Ciebie? - w jego głosie słychać było lekkie zdenerwowanie oraz przerażene. Oparł się o jakiś mur i pociągnął Mad za sobą,żeby czasem go nie zostawiałą samego w tej podejrzanej uliczce.

- hm, chyba nie. w końcu śladu po szmince już nie widać- odparła, jednocześnie wzruszając ramionami, choć zawsze mogła na jego policzku zostawić taki ślad ponownie, ale zachowała tę myśl dla siebie. - ale ten papieros na pewno był mój- dodała uśmiechając się ujmująco, ale wcale nie chciała owego papierosa, a raczej tego co z niego pozostało, z powrotem.

- E tam papieros. Pozostał z niego brzydki pet. Chcesz? - wyciągnął go w jej kierunku i wyglądał na całkiem poważnego. - W końcu należy d CIebie - uśmiechnął się złośliwi wsuwając jedną dłoń do kieszeni jeansów.

- nie, dziękuję- powiedziała z ironicznym uśmieszkiem mimo wszystko zabierając resztkę papierosa, którego stanowczo zdeptała pod swoim obcasem. nie lubiła złośliwości, ale kiedy ktoś był dla niej niemiły, ona próbowała być taka sama dla niego, choć Wolfgangowi tę złośliwość była chyba w stanie wybaczyć.

- No to teraz zdradź mi dlaczego kręcisz się w takiej okolicy. - spojrzał na nią nie ukrywając zainteresowania. Przestąpił z nogi na nogę podciągając przez chwilę za długą nogawkę spodni którą sobie przydeptnął.

- hej, czy to takie dziwne? może po prostu miałam dość tego zatłoczonego centrum miasta. nie mam już pięciu lat, i się nie boję tutaj przychodzić, w końcu o tej porze raczej nic mi się nie stanie, prawda?- odparła marszcząc brwi i nerwowo chwytając za kołnierzyk u koszulki Wolfganga, z nadzieją że jej przytaknie, nawet jeśli nie do końca miała rację.

Zdziwiła go jej reakcja. Przytaknął głową patrząc na nią badawczo szeroko otwartymi oczami.
- Jasne - uśmiechnął się - A nawet gdyby... To Cię obronie - napiął dumnie muskuły jak na avie. Szczerze mówiąc to na siłowni nie był od ponad roku. ALe nikt nie musi o tym wiedziec

- aha, jasne- powiedziała niewyraźnie, z nadzieją że nie usłyszy, gdyż szczerze wątpiła w to, że mógłby ją obronić. cicho się z niego śmiała, spuszczając głowę i zakrywając usta zewnętrzną stroną dłoni. madison lubiła sama sobie radzić, nawet jeśli coś ją przerastało całkowicie.

- Z czego się śmiejesz? - oburzył się patrząc jak hamuje smiech. Prychnął, wyminął ją zręcznie i szedł wolnym krokiem w kierunku ulicy. Był obbrażony. Jego ego zostało zachwiane

- z ciebie, oczywiście!- odparła patrząc jak odchodzi, ale uśmiech powoli znikał jej z twarzy. - hej, nie zostawiaj mnie tu całkowicie samej! Wolfgang!- krzyknęła ruszając za nim, bo jednak w jego towarzystwie czuła się bezpieczniej. zapewne gdyby nie zapytał co robi w miejscu takim jak to, to nie zaczęłaby wyobrażać sobie tych wszystkich zboczeńców, którzy mogli czyhać gdzieś w pobliżu.

- Nie rozmawiam z tobą Mad! - odparł dumnie unosząc przy tym podbródek. - Jesteś taka odważna to sobie idź sama - obejrzał się za siebie i gdy zobaczył jak truchcze za nim na swoich obcasikach wybuchł śmiechem. - Wcale nie jesteś odważna - wyszczerzył się idąc teraz tyłem

- boże, Wolfgang. jestem tylko kobietą, jak mogę być odważna. boję się horrorów, ciemności, burzy w nocy i tych cholernych zboczeńców!- powiedziała zrezygnowanym głosem zatrzymując się, odgarniając włosy z twarzy i tylko czekając aż Wolf przez swoją nieuwagę wpadnie na chłopca z deskorolką.

Ale nic takiego się nie stało, bo Wolf jest życiowym farciarzem.
- Oj no już dobrze. - zachichotał jak dwunastoletnia dziewczynka i podszedł do niej po czym ją miło przytulił - muszę iść, skarbie - uśmiechnął się szeroko nadal sie do niej tulac jak szczenie

- hm, no skoro musisz. jakoś będę zmuszona poradzić sobie sama. w razie czego będziesz szukał mnie w szpitalu czy coś- powiedziała uspokajając się mimo wszystko, z nadzieją że jednak bezpiecznie trafi do domu, choć pewnie będzie rozglądała się na lewo i prawo, i w każdym widziała zboczeńca xd.

- Jak będzie trzeba to obdzwonie wszystkie szpitale w kraju - zaśmiał się i spojrzał na jej uśmiechnięte oczy. Przez chwilę zamilkł. Wcześniej nie zauważył, że jest taka piękna. Uśmiechnął się do siebie i odszedł. I chyba myślał o niej. ALbo o kolacji,.

xd.
Madison zadzwoniła jednak po taksówkę, gdyż faktycznie w każdym widziała potencjalnego gwałciciela.

nanou siedziała na jednym ze schodów kamienicy, znajdującej się na wąskiej uliczce. paliła cienkiego papierosa, zostawiając na filtrze swoją krwistoczerwoną pomadkę. miała na sobie ołówkową spódnicę i białą bluzkę, wyglądała niezwykle seksownie, poza tym, dużo, dużo starzej, niż rzeczywiście była.

co za ironia losu, nanou też miała na nosie wayfarery ray bana w czarnych oprawkach, nawet je poprawiła zgrabnie dłonią, kiedy usłyszała nad sobą bastiena. trochę wystraszona, pojawieniem się go znikąd, niczym filip z konopii, posłała mu delikatny uśmiech. - cześć debilu, wracam ze spotkania - nie była jakaś wyjątkowo wylewna i nie dodała, że z kolegą ze szkoły, który pomagał jej się oswoić z nową sytuacją. przeczesała jego włosy i założyła za ucho. - bo wiesz, będę ciocią - pewnie się uśmiechnęła szeroko, bo bądź co bądź, może i sytuacja była krytyczna, ona cieszyła się cholernie.

kiedy ją objął, ona położyłą głowę wygodnie na jego ramieniu, delektując się zapachem jego delikatnych męskich perfum, które uwielbiała od zawsze. podrapała się pomalowanym na czerwono paznokciem po gołym kolanie. - martinique. to znaczy ona jest w ciąży. z julienem - uśmiechnęła się pod nosem, całkowicie z tego faktu zadowolona, chociaż widziała dzisiejszy stan juliena, wiedziała, że i tak wszystko się ułoży!

- nie są razem, mają tylko razem dziecko - sprostowała go i uniosła głowę, aby popatrzeć na bastiena. nawet uśmiechnęła się kącikowo, nie odrywając wzroku od jego oczu. może wyglądała na zakochaną, aczkolwiek sama do końca nie była pewna czy rzeczywiście jest, po prostu z bastienem było jej zupełnie inaczej. ona czuła się inaczej. dmuchnęła mu w twarz. - ty wujkiem, biedne dziecko będziesz demoralizował!