Zoo

- spałeś w salonie - uniosła lewą brew spoglądając na niego kątem oka wsunęła dłonie do kieszeni, wyprostowała się spoglądając na żyrafę, która chyba czuła się wyśmienicie, toteż odetchnęła cicho.

- przecież sama powiedziałaś, że nie chcesz mnie w łóżku. - powiedział, lekko wzruszając ramionami, po czym przygryzł dolną wargę, spoglądając na lauren i uśmiechnął się do siebie, stwierdzając, że uroczo wygląda z profilu, spoglądając na ową żyrafę z jakąś fascynacją, bo tak ową ulgę odebrał marcus, pozdrojoł ! xd

ona lubi żyrafy ;c miała kiedyś taką pluszową żyrafę, którą kiedyś zjadł jej pies sąsiadki.
- nie powiedziałam tak - odpowiedziała, spoglądając na czubek jego nosa, nie swojego, po czym przeniosła wzrok na księżyc, który wydał jej się całkiem fajny dzisiejszego wieczoru.

- powiedziałaś. - zmarszczył czoło, po czym podąrzył wzrokiem za lauren, a kiedy zobaczył księżyc, pokręcił głową z dezaprobatą i ponownie przeniósł wzrok na nią. - powiedziałaś. - powtórzył, dobitnie cedząc każdą literę, a przy tym nachylił się nad lauren, żeby zwrócić jej uwagę na siebie.

- powiedziałam, że skoro chcesz to ja mogę spać na osobnym łóżku, a ty sobie poszedłeś - wyszeptała spoglądając tym razem na niego, udało jej się nawet nie spojrzeć na żyrafy, które wydawały jej się w tym świetle zielone ;c zbliżyła się do niego, sprawiając pozór, że uczyniła to nieświadomie , po czym cmoknęła jego podbródek.

- ah. - mruknął, spoglądając z góry na lauren, która stała blisko niego i wsadził ręce do kieszeni spodni, choć miał ochotę ją objąć, ale bał się, że go odepchnie, bo miała czasem takie dziwne zachowania. ;c - wiesz? - zaoponował, uśmiechając się do niej łagodnie. - czuję się zazdrosny o te żyrafy. - powiedział, wskazując głową w ową stronę, po czym spojrzał na lauren z błyskiem w oku i ukrałd jej całusa, jak dzieciak.

- nie masz o co - dobrze, że nie powiedziała mu, że przypomina jej żyrafę, w takim, a nie innym razie miała nadzieje, że ją obejmie, ale skoro tego nie zrobił, to też sama się do niego przytuliła.
- ale kupisz mi kiedyś żyrafę? - spojrzała na niego pytająco, po czym zaczęła się na głos zastanawiać czy żyrafy żywią się książkami i czy mogłaby na niej jeździć po ulicy ;c

toteż odwzajemnił jej uścisk. - chyba takie pluszowe nie żywią się książkami i naprawdę cieżko będzie ci na niej jeździć, po mieście. - stwierdził, całkiem spokojnie i wcale na jego twarzy nie pojawił się złośliwy uśmieszek. cmoknął lauren w czubek czoła, po czym spojrzał na nią i niestety, tu go miała ! jego oczy były rozbawione do reszty, pomimo tego, że zachowywał poważny wyraz twarzy.

przygryzła dolną wargę swoją nie jego tym razem- w sumie niepotrzebna mi żyrafa, bo - zamilkła, przełykając głośno ślinę uśmiechnęła się ironicznie, musnęła wargami jego policzek ciesząc się, że nie dokończyła - nie chcę żyrafy.

czuł, że to nie wszystko, co chciała powiedzieć, ale wzruszył tylko ramionami, rzucając jakieś: "jak sobie życzysz" - z łagodnym uśmiechem, po czym założył pasmo jej włosów za ucho. - idziemy dalej, czy wychodzimy? - spytał, rozglądając się do okoła i nie był raczej za szczęśliwy, że są w zoo, bo marcus niezbyt lubił zwierzęta.

nie trudno było to zauważyć, że markus nie przepadał za zwierzętami, to pewnie nic nie wyjdzie z jej planu adoptowania miniaturowej pantery ;c
wcisnęła swoją chudą dłoń w jego oraz poinformowała go, że skoro chce mogą już iść.

pocałował ją w kość policzkową, uśmiechając się przepraszająco, za to, że nie ubóstwia zwierząt, tak jak ona i poszli. zacznę. ;x

stała na przeciwko klatki z małpami, rozważając, czy nie poczęstować ich (tych małp znaczy) skrętem. bo tak, paliła skręta, dając tym samym zły przykład dzieciom, które przyszły do zoo w niedzielne popołudnie w raz z rodzicami, by choć jeden dzień w tygodniu poudawać szczęśliwe rodzinki. lowli.

no właśnie, lowli, ale żeby nie było aż tak, chris krążył po zoo, z dżojem w ustach, co jakiś czas tylko przystając i robiąc nowego. trafił tu zupełnie przypadkiem, wcześniej wchodząc do złego metra, więc dlaczego nie miałby się trochę wyczilować? własnie! przy okazji dodam, że pachniał perfumami ck i trawką.

a rosie miała dobry węch, trawkę wyczuwała na kilometr hrhr. no dobra, trochę przesadziłam! zaciągnęła się raz jeszcze swoim skręcikiem, po czym poszła dalej, rezygnując z planu poczęstowania małp, bo zwyczajnie wolała zostawić skręta dla siebie. jaka egoistka z niej! pewnie zauważyła chrisa i aż uśmiechnęła sie pod nosem, bo zwyczajnie tu nie pasował. wśród tych wszystkich rodzin z dziećmi. jakby ona pasowała...

na pewno wyczuła też jego mega perfumy, powiedz! żartuję, chris tylko się uśmiechnął, bo przyglądał się rosie już dłuższą chwilę, a jej uśmiech ze skrętem obok był powalający. wsunął dżoja między wargi i podszedł do niej. - rosie, ty niedobra kobieto, widziałem, co chciałaś zrobić - rzekł, uśmiechając się zabójczo pewnie. a niech się znają!

- cześć chris. nie jestem niedobra - powiedziała, wspinając sie na palce, aby cmoknąć go w policzek. - ty tutaj? - zapytała jeszcze, bo to aż do niego niepodobne. on w takim miejscu! zaraz się okaże, że ma dziecko i podbiegnie od niego jego córka z watą cukrową, a może nawet i żona. tak tylko jej przemknęło przez myśl.

uśmiechnął się pewnie i też cmoknął ją w gładki policzek. swoją drogą pewnie trochę drapał, miał dwudniowy, całkiem podniecający zarost, myślę. - nie wierzę w to, chciałaś zaćpać tamte małpy - wskazał niedbale dłonią w kierunku klatki z owymi małpami właśnie, które robiły niebanalny hałas i uśmiechnął się ćpuńsko. - ah tak, wiesz, to taki mój niedzielny rytuał, przychodzenie do zoo z moimi dwoma żonami i trójką dzieci! - dopalił skręta, aż do samego gwizdka, po czym przydeptał butem, gasząc go. - i w sumie to samo mógłbym zapytać ciebie, nie sądzisz?

- nie chciałam. jak możesz tak myśleć - powiedziała, udając oburzoną. już zaczęła podejrzewać, ze wszyscy ludzie się domyślili, ze chciała zaćpać małpy, tylko dlatego, ze paliła skręta. chociaż chris mógł tak pomyśleć, bo ją po prostu znał. to było bardziej prawdopodobne. - o nie, mam nadzieję, ze te twoje zony mnie nie pobiją. nie są zazdrosne, prawda? - spojrzała na niego, chcąc wyczytać w jego oczach, że nie są. - ja lubię zwierzątka - i watę cukrową, ale tego nie dodała.

- oj tam, nie lamentuj, mała - mruknął tylko i podrapał się po nieogolonej brodzie, bacznie obserwując rosie z góry. pomyślał, że właściwie byłaby dobrym kandydatem na przyjaciela do ćpania i nie tylko, więc uśmiechnął się do siebie. - nie sądzę, są w trakcie szukania nowych mężów, więc, rosie - zaczął, odchrząknął też i objął ją ramieniem. - skoro lubisz zwierzątka, idźmy na watę - dodał, chciał powiedzieć na drinka, pewnie się zawahał przy ostatnim słowie. mniejsza.

- pf, wcale nie lamentuję - dała mu kuksańca w bok, ale lekkiego, toteż obejdzie się bez siniaków - wata cukrowa? przecież to czysta glukoza. ale kogo to obchodzi. okej, chodźmy - stwierdziła, zadowolona, że zaproponował ową. nawet jeśli nie wiedziała jak sie mają zwierzątka do waty:) zaciągnęła się po raz ostatni i zgasiła skręta, przydeptując go podeszwą czerwonego, nieco znoszonego konwersa.

chris udał, że go boli, mrucząc pod nosem coś na temat tego, że potrzebuje karetki i osobistej pielęgniarki, po czym widząc brodatego dziadka z watą, podszedł do niego sam i kupił dwie duże waty, w kolorach różu i zieleni. zaraz zwrócił się do rosie z rozbrajającym uśmiechem. - różowa - stwierdził, podając watę rosie. - żebyś potem nie mówiła, że byłaś w zoo i nie jadłaś tej dobrej glukozy - posłał jej swój uśmiech medialny numer osiem i szukał wzrokiem jakiejś ławki czy czegoś, przecież nie będą jeść w drodze!

- różowe są najlepsze - uśmiechnęła się uroczo, bo mimo wszystko rosie była całkiem urocza, naprawdę! - okej, okej. nawet pochwalę sie mamie, że mi kupiłeś - powiedziała, również szukając wzrokiem jakiejś wolnej ławki. po chwili znalazła prawie wolną, bo siedziała na niej jakaś dziewczynka. pociągnęła więc chrisa za rękę do tej ławki, a kiedy usiedli dziewczynka uciekła. jacy oni niedobrzy. - wystraszyłeś dziecko chris. no chyba, że było twoje i pobiegło po mamusię.

to miło! chris był fajny, to chyba wystarczy! - nie wiem, nie znam się na watach, rose - rozł mi bardziej pasuje, w każdym badź razie rozsiadł się na owej ławce i przy pomocy dłoni, konsumował swoją watę. - oszalałaś chyba, moje dzieci jeszcze nie chodzą! na dodatek wszystkie są w takim samym wieku - podkreślił, udając dumnego tatusia i te sprawy, po czym spojrzał poważnie na rosie. - i nie będę pokazywał palcem, kto wystraszył to biedne, nieświadome dziecko.

- tak, bo palcem się nie wskazuje, bo to brzydko. i tak wiemy, że ty to zrobiłeś - wzruszyła ramionami, po czym zaczęła konsumować swoją watę, pewnie zaraz będzie się cała kleić :c nie lubie tego w wacie. - boję sie ciebie chris. skoro masz TYLE dzieci to może jesteś jakiś wiatropylny, czy coś. co jak samo przebywanie z tobą grozi ciążą? - zapytała i popatrzyła na niego, nie chciała dziecka. była przecież jeszcze młoda.