gold restaurant by d&g

- tak, oczywiście! razem z fotografowaniem i jeszcze bóg wie czym. nie, a tak na serio, jak byłem mały uczyłem się grac na gitarze, czekałem tylko na ojca który przyjdzie w końcu od kochanki do domciu i że w końcu wszyscy przestaną się kłocic. ale tak ogólnie uczyłem się technik fotografiki, gitary, w ogóle, wszystkiego na raz. byłem jak to mówią bardzoo zdolnym uczniakiem - zaśmiał się i tylko oblizał usta. spojrzał się na nią, miała ładne oczy, lubił je, bardzo. polubił jak tylko zobaczył ją na molo, idącą sobie w nieznanym mu jakże kierunki, si!

zdziwiła się, że w swojej opowieści zawarł jakże prywatne informacje dotyczące jego życia, oczywiście chodzi mu o kochankę i ojca. ona przecież w życiu na pierwszym spotkaniu nie zdradziłaby, że nie zna swojego biologicznego ojca, mieszkała z matką i ojczymem + denerwującym młodszym bratem, lubiącym gwiezdne wojny i ganiającym po domu z mieczem świetlnym. :d - och, tak zdolnym uczniem, wiesz na pierwszy rzut oka nie widać ażebyś był taki zdolny. wyglądasz raczej na kolesie, którego jedyną pasją jest podrywanie jakiś tępych lasek, a w rzeczywistości pstrykasz fotki i grasz na gitarze. - i tutaj pasuje jeden morał: nie ocenia się książki po okładce, czy jakoś tak. :d

no właśnie, nie powinna tego robic za żadne skarby. alan nie był taki głupi na jakiego się wydawał! więc na razie tylko uśmiechnął się do niej i przeczesał palcami swoje włosy. - hm, no właśnie, a widzisz, nie powinnaś mnie jednak oceniac po wyglądzie, tylko po tym jaki mam charakter. najpierw musisz poznac człowieka, żeby wiedziec czy jest chamem czy jest całkiem w porządku. nie podrywam pustych lasek na samochód i nie zostawiam ich z dnia na dzień, bo tak mi się podoba. mam swoją godnosc, jakby na to nie patrzec i jakby tego nie rozważac - powiedział spokojnie i tylko oblizał usta.

no przecież nie oceniała go po wyglądzie czy coś, tzn oceniała, ale potem zauważyła, że jest w błędzie i szybko zmieniła swoje postępowanie! - no dobrze, wybacz, że jakże pochopnie oceniłam cię po wyglądzie. nie wiem nawet jak tak mogłam, to wręcz niedorzecznie i nie wybaczalne. - trochę zaczęła się zgrywać, ale na serio wiedziała, że była w błędzie i alanek nie był taki pusty na jakiego na pierwszy rzut oka wyglądał. - więc nie jesteś chamem jesteś w porządku i nie ruchasz lasek na lewo i prawo. hm, całkiem dużo o tobie wiem - oczywiście to była ironia, bo to co powiedziała właściwie nie dostarczało jej żadnych bliższych informacji o jego osobie, więc cóż na razie jedynie piła kawę.

- tak tak, okej, idziemy do domu, znaczy ty idziesz! - zaczniesz u niej xd