Fishwife statue

-super. wszyscy mnie zostawiają. ty sobie idziesz i tamta co o mało ręki nie złamała też sobie poszła.-zaklnął cicho, a potem głośno rzucając przed siebie pamiętną piersiówkę do której czuł ogromny sentyment-no to pa.-powiedział wyprostowywując nogi i wpatrując się w rzucony przedmiot. było mu już wszystko obojętne.

spojrzała się na niego i tylko ukucnęła przy nim. - david, nie chcę cię zostawic, okej? nie teraz, nie tutaj. przepraszam. - mruknęła znowu i odgarnęła włosy z jego czoła i spojrzała mu się prosto w oczy. patty zmieniała bardzo często zdanie, i chciała żeby on też czuł się chyba szczęśliwy. - nie idę, zabieram cię ze sobą. cholera, daavid. - powiedziała, delikatnie głaszcząc go po ręce.

-okej, ale pod warunkiem, że weźmiesz mnie na barana-jęknął wstając z podestu i chowając piersiówkę do kieszeni. podszedł do patty po czym pocałował ją w środek czoła łapiąc ją za jedną rękę. tak naprawdę to nie chciał tu zostawać, nie chciał marznąć w nocy śpiąc pod rzeźbą, nie chciał żeby zgwałcili go jacyś dziwni ludzie, nie chciał obudzić się bez oka, które mogliby mu wybić jacyś kibole, marzył o ciepłym łóżeczku i szklance dobrej whisky.

- mhm, nie wiem czy dam radę, ale okej. -zaśmiała się i pewnie poszli do niej i zacznę.

siedziała sobie, przy tej rzeźbie, której nawet nie lubiła. i pewnie czekała na maxymiliana:d

okej, przyszedł pan maxiu i miał ze sobą nawet kwiaty dla panny ike, znanej jako ikusia. więc, kiedy ją znalazł od razu ją pocałował. - witam pannę ikeline. - powiedział z uśmiechem i tylko podarował jej kwiatki. - to dla ciebie kochanie. proszę bardzo. - powiedział z kolejnym wyszczerzem i objął ją ramieniem.

- o mój boże co to za okazja? mam imieniny i zapomniałam? - zdziwiła się trochę, bo to do maxia nie było podobne, żeby kupować kwiaty! naprawdę. - poza tym to miło cie widzieć - objęła go szczelnie i wspięła sie na palce, aby złożyć na jego ustach pocałunek, wciąż dzierżąc kwiaty w dłoni. muszę dodac, że ładnie pachnął, cholernie seksownie, ike zawsze uwielbiała ten zapach.

- mhm, żadna okazja, po prostu uwielbiam ci dawac kwiaty. bez okazji, nawet mogę to robic całkiem codziennie. - powiedział z uśmieszkiem i spojrzał się na nią. - to jak idziemy do tej restauracji o której dzisiaj rozmawialiśmy przez telefon, czy nie chcesz? może gdzieś chcesz indziej isc? - zapytał się jej całkiem przyjemnie i przyjaźnie, muskając jej usta tak delikatnie i miło.

- naprawdę się zmieniłeś max, nie poznaje cie - uśmiechnęła sie do niego promiennie - obojętnie mi gdzie pójdziemy, tylko musiałabym zostawić gdzieś te kwiatki, bo jeszcze zwiędną - odparła, przyglądając się bukietowi. jakie to były kwiaty? obstawiam, że lilie, żółte, bo mam takie śliczne w ogrodzie.

tak, zapewne. usmiechnął się do niej i pocałował w nos. - dobra, idziemy! - powiedział i zaczniesz ;d

była milusia pogoda i słońce przygrzewało, toteż w sobotnie popołudnie carly postanowiła wybrać się na spacer i zawędrowała aż tutaj, ulokowała się na jakiejś miłej ławce, gdzie czytała jakiś tomik francuskich wierszy z okresu romantyzmu i wcinała precelki posypane cynamonem. :d

precelki<3.
pontus, o dziwo, wcale nie wracał z zadnej imprezy. ubrany jak grzeczny chłopiec, z jakimś miłym sweterkiem i koszulką z kołnierzykiem szedł sobie gdzieś z boku, znaczy, że tak nie rzucając się specjalnie w oczy i popijając z rozkoszą największą bezcukrową odtłuszczoną latte z cynamonem. czyli mieli coś wspólnego ;d

to aż dziwne, że nie rzucał się w oczy i na tle tłumu ludzi, którzy tędy chodzili wyglądał jak zwykły, normalny chłopak. pewnie dlatego carly od razu go nie poznała! a gdy go poznała to aż zakrztusiła się precelkiem, którego właśnie przeżuwała, bo pontus zupełnie nie wyglądał jak pontus. - cześć! - rzuciła na powitanie, gdy ten przechodził obok ławki, na której siedziała. pewnie jej nie zauważył!

zauważył! znaczy jak zaczęła do niego mówić, no na miłość boską, trudno, żeby nie zauważył, skoro jeszcze dodatkowo ostatnio mega dużo o niej myślał.
- cześć, carly! - zatrzymał się, w jednej chwili zapominając o tym, jaką aferę zaliczyli ostatnim razem prawie przy tym zaliczając siebie nawzajem - wow. dobrze wyglądasz.
jak zawsze.

to była fajna aferka! tzn carly się bardzo podobała i w sumie mogłaby jeszcze raz doprowadzić do takiej sytuacji, tyle, że tym razem ją sfinalizować. ale z drugiej strony oczywiście odzywała się jej moralną, która nakazywała jej traktować pontusa jedynie jako przyjaciela, a nie przyjaciela do łóżka. :d - dzięki. - odparła poklepując miejsce obok siebie na znak, żeby usiadł obok. - mam nadzieję, że się nigdzie nie śpieszysz hm? - zapytała zamykając jednocześnie tomik wierszy, które czytała.

mi też xd. i jemu. i wszyscy hepi.
- nie, w życiu - pokiwał głową i uśmiechnął się szeroko. nawet gdyby się śpieszył, chociaz się nie spieszył naprawdę, ale nawet gdyby tak, to pewnie w jednej chwili zmieniłby sobie wszystkie plany, tak mu się podobała ta perspektywa spędzenia chociaz chwili w towarzystwie carly. i w dobrej atmosferze. chociaz oczywiscie myślał również o wizji sfinalizowania tamtej aferki, a jakże, ale to tylko jego podświadomość, którą starał się uciszyć.

- to dobrze, miałam nadzieje, że posiedzisz ze mną. - oznajmiła pewnym głosem i wyprostowała się gwałtownie. zapewne teraz pontus mógł obserwować jej idealny kształt piersi, hihi. to pewnie sprawiało, że jeszcze bardziej intensywnie myślał i sfinalizowaniu tamtej afery. - więc jak się masz? - w sumie nie widzieli się trochę i a nuż mogło się coś zmienić u pontusa, np. przeleciał kolejne trzy dziewczyny czy coś.