Starbucks

tak tylko że tamten miał raptem piętnaście lat! jeszcze by ją o molestowanie nieletniego oskarżyli i co? a to miło że się podzielił i że ją polubił, a amelia była bardzo łakoma na wszelkie słodycze więc pewnie jej uśmiech się jeszcze bardziej rozszerzył i pewnie się poczęstwoała dziękując przy tym ładnie, tak po niej od razu widać że kocha słodycze i dla nich jest nawet gotowa na wszytsko.

- hm, amelia, tak? - uniósł brew, chciał dobrze zapamiętać, żeby nie strzelić potem jakiejś gafy, nazywając ją na przykład imieniem swojej babci albo w połowie ślepego kote jego siostry, a potem, wygodniej usadawiając się na krześle i znowu popijając leniwie kawę, do której dosypał jeszcze w między czasie kolejne dwie łyżeczki cukru, bo jednak było zamało, poprosił, trochę jakby od niechcenia, żeby opowiedziała mu coś o sobie, a co!

-tak, amelia.- przytaknęła głową i uniosła kubek z kawą ku górze by napić się tej pysznej kawy. uśmiechnęła się kącikowo i odłożyła znów kubek na stolik dalej oplatając go rękoma, tak było ciepło a mimo to ona dalej grzała się tym kubkiem. zbytnio nie wiedziała co o sobie powiedzieć, bo nie wiedziała co go interesuje, no tak nie znała go.- no więc, jestem z francji dokładnie ze stolicy, teraz mieszkam tu może zaczne tu studiować architekturę, tańczę dla siebie, hmm chyba tyle.- uniosła lekko brew.- teraz twoja kolej.- mrugnęła.

- o kurczę, wiedziałem, że nie stąd! - ucieszył się i strzepnął okruszki po muffinku z blatu stolika. - no więc, cholera - dobra, to było straszne, bo niby cóż jej miał powiedzieć? - studiuję stosunki międzynarodowe, co jest strasznie nudne i co zamierzam rzucić, jestem kofeinoholikiem, grałem kiedyś na perkusji i kocham się w poezji rilke. coś jeszcze? - uśmiechnął się, dochodzac do wniosku, że to chyba była dość marna reklama.

-no więc ty jesteś stąd?-spytała dla upewnienia bo skoro tego nie powiedział to nigdy nie wiadomo czy stąd czy nie. - i wgl czemu poszedłeś na te studia skoro są nudne? popatrz ja idę na to co czym się interesuje i tobie radzę to samo robić w życiu, czyli to co lubisz. i tak dodam, nigdy nie znałam nikgoo kto by grał na perkusji- uśmiechnęła się.

- stąd - przytaknął - jak najbardziej stąd. - zaraz też trochę posmutniał, a może po prostu grał, udawał przed nią cudownego, zbolałego poetę dla uzyskania jakichś korzyści, skurczybyk z niego. - rodzice. w zasadzie ojciec. nie miałbym życia, gdybym nie robił czegoś ich zdaniem wartościowego. wiem, jak to brzmi, jakbym był od nich zależny - wzruszył ramionami - ale chodzi raczej o to, że po prostu potrzebuję trochę świętego spokoju. a tego na pewno by mi nie dali gdybym studiował coś innego, coś co ich zdaniem nie zapewnia przyszłości. - mruknął i dopił kawę, przyglądając się amelii. - ale dzięki za radę, wezmę ją sobie do serca.- dodał z uśmiechem.

-no i widzisz tu posypię kolejną sprawdzoną radą, sprawdzoną dokładnie przeze mnie. widzisz ja też bym nie miała zycia będąc teraz w paryżu, nawet gdybym poszła na jakiekolwiek by sobie nie wymarzyli studia czy coś. i jak widać jestem tutaj, czyli można powiedzieć że uciekłam z domu, a wersja oficjalna wyjechałam na wakacje.- powiedziała wywracając oczami.- puścili mnie tylko dlatego że niby ciotka ma miec tu na mnie oko, tak ale przynajmniej mam świety spokój, będąc z dala od nich.

powiedział, że jak coś, to on może robić za jej niańkę i ciotkę i wszystko i miec na nią oko, a potem zostawił jej swój numer i powiedział, żeby koniecznie zadzwoniła albo napisała, to się umówią na drinka, oczywiście jeśli chce, bo może na przykład była członkiem aa i nie mogła pić, no ale, w każdym razie rzekł jej te oto słowa a potem uciekł i ja uciekam też, buziaczki!

toteż wzieła jego numer i od razu wklepała do swojego fajnego telefonu. pokiwała jeszcze głową z uśmiechem, odproawdziła wzrokiem do drzwi dopiła kawę i sama się też zmyła bo co miała sama tu niby porabiać? nie będzie taka, nie będzie miejsca zajmować i sama też się zmyła.

- Naveen - powiedziała swoje fajne imię. Znaczy ja uważam że jest fajne, Naveen je nienawidzi. - Masz fantastyczne włosy - powiedziała, bo jej się naprawdę podobały! Kojarzyły jej się z Lily Evans. Napiła się kapuczino.

Miło cię poznać.- Uśmiechnęła się ciepło.- Dzięki. Ja szczerze mówiąc ich nie znoszę. Za często w szkole przezywali mnie "rudzielcem".- Zaśmiała się cicho.- Od dawna mieszkasz w Kopenhadze?- Zapytała ją.

Od jakiegoś miesiąca. Wcześniej nudziłam się w Skagen - uśmiechnęła się i upiła łyk kawy. - Nie rozumiem co w tych włosach jest nieznośnego. Są prześliczne, i nie próbuj mnie przekonywać że jest inaczej. - Uśmiechnęła się miło. Naprawdę lubiła tą Alice!

Westchnęła.- Tak ogólnie, to trochę za bardzo rzucają się w oczy. Wolałabym aż tak bardzo się nie wyróżniać.- Stwierdziła szczerze. Upiła łyk kawy.

- Może i się wyrózniasz, ale w dobry sposób. Jak cię zobaczyłam, to zaraz miałam o tobie pozytywne pierwsze wrażenie - Może i trochę bredziła, ale co tam! - A ty, jesteś stąd?

Zaśmiała się.- Skoro to było pozytywne pierwsze wrażenie, to może jednak nie jest aż tak źle.- Wzruszyła ramionami.- Ja jestem z Kopenhagi. To dziwne że jeszcze nigdy ciebie nie spotkałam.- Wyszczerzyła zęby w uśmiechu.

- Cóż, Kopenhaga to dość duże miasto - uśmiechnęła się i upiła łyk kapuczino. I pewnie pogadały sobie jeszcze i wymieniły się swoimi zacnymi numerami telefonów, bo ja muszę już iść, pa ;d

Potem pożegnały się i Alice po wypiciu swojej kawy wyszła z kawiarni i poszła przed siebie.
papa

tak, więc marcus siedział w kawiarni i czekał na freja - bo jak to się odmienia?xd - drapiąc się, po policzku i kręcąc filiżanką na spodku, do okoła, bo zapewne gorliwy kelner zdąrzył już do niego podejść, więc marcus zamówił kawę.

Sorry kolacja ; d
No i troszeczkę się pan Marcus musiał naczekać na FrejĘ ; d bo ona tradycyjnie musiała pomylić nazwy ulicy i podała taksówkarzowi nie tę. Więc ten ją wysadził zupełnie gdzie indziej gdzie już zupełnie nie było widać nawet starbaksowego szyldu. No i zapłacić też musiała dwa razy więcej za zamówienie kolejnej taksówki więc i tak jest spłukana. Bo w końcu ile kawa mogła kosztować ? Nie tyle żeby brać ze sobą kartę i wgl, którą Fre zawsze gubi. Tak czy inaczej blondynka w końcu wpadła do kawiarni i omiotła ją wzrokiem. Udała się w stronę chłopaka i usiadła obok niego - wilku, proszę kup mi kawę - spojrzała na niego i zamrugała kilka razy żeby jeszcze bardziej pokazać, że za kawę mozę teraz zrobić wszystko.

roześmiał się, po czym podniósł rękę w góre, by przywołać kelnera. - kapturku, widzę, że naprawdę się zgubiłeś. - stwierdził, rozbawiony, po czym nachylił się nad stolikiem i cmoknął frejĘ xd w policzek, a kiedy kelner podszedł, marcus opadł na krzesło i zamówił dwie kawy, bo zapewne jego skończyła się, jakieś 374937593 minut temu.

Skrzywiła się nieznacznie słysząc docinki Marcusa ale po chwili właściwie o wszystkim zapomniała, bo i Marcus dał jej mały prezent na przywitanie i kelner w końcu pojawił się z kawą. Jakoś dzisiaj nie było wielkiego ruchu mimo to na gorący napój Fre i tak czekała za długo więc szybko wyrwała go z rąk kelnera mierząc go jeszcze nieprzyjemnym wzrokiem. W sobotę pewnie nie chce im się pracować, lenie ; x - wiesz, kapturki mają czasami chwile słabości - rzuciła do niego z uśmiechem, opierając się ręką o blat stolika.

macus natomiast z rozbawieniem w oczach, spokojnie poczekał, az kelner postawi przed nim kawę. - tak, zaczynam zauważać. - powiedział, uśmiechając się z przekąsem, po czym mrugnął do freyi i napił się kawy. uświadomiłam sobie, że nie znają swoich imion. xd - kapturku, dlaczego zgubiłeś się w tym niewielkim lesie? - spytał, uśmiechając się dziarsko i ironicznie jednocześnie, po czym podparł się podbródkowo i przyjżał dokładnie frey, bo przeciez w owych ciemnościach, tamtego wieczoru nie mial takiej możliwości.

sorry, że tak długo.

faktycznie xd
A Freja po prostu siorbała tą swoją kawę powoli, nie biorąc nawet dwóch łyków naraz. Pewnie niedługo jej wystygnie, ale nie szkodzi. Weźmie drugą. W końcu nie ma przy sobie więcej niż pół korony a Marcus nie zdoła się oprzeć namowom na kolejny zakup. Prawda ? Dziewczyna wpatrywała się w Marcusa słuchając co tam mamrocze i zastanawiając się nad jak najmniej zawiłą odpowiedzią jakie to miała w zwyczaju składać - wszystkie drzewa wyglądały tak samo... oprócz tego dookoła było jeszcze dużo innych wilków zdecydowanie groźniejszych od Ciebie - powiedziała cicho, niby z obawą - chyba - dodała na koniec zadziornie.

na pewno się nie oprze, na pewno, jeśli tylko freja użyje swojego uroku osobistego, na pewno nie.
- dobrze, że dodałaś "chyba", bo wyszedł bym zostawiajac cię z niezapłaconym rachunkiem. - stwierdził, unosząc w górę lewą brew, całkiem poważny, po czym roześmiał się, opierając o krzesło. - swoją drogą, dobrze, że owe wilki nic ci nie zrobiły i w koncu dotarłaś do przytulnego schronienia, przed tymi groźnymi wilczyskami. - dodał, uśmiechając się dziarsko, po czym kręcąc głową z dezaprobata i rozbawieniem, napił się kawy.

Uniosła jedną brew do góry przysuwając się bardziej w jego stronę i przechyliła głowę w bok z zastanowieniem - dlaczego ? Wolisz być groźnym wilkiem, groźniejszym od tych, które teraz czyhają w lesie na kolejną ofiarę ? - złożyła usta w dzióbek i pokręciła głową - sama się sobie dziwię, że jak najszybciej staram się tu dotrzeć i czmychnąć wilkom, by zaraz spotkać się z jednym. W starbaksie. Niedorzeczne, nie sądzisz ? - spojrzała jeszcze raz na niego po czym odsunęła się delikatnie, biorąc kilka kolejnych łyków.