Starbucks

bo życie bez starbucksa nie jest prawdziwym życiem.

umiejscowiła się w kawiarni, bo odczuwała kofeinowy głód. zamówiła sobie małą czarną, a potem usiadła przy stoliku, popijając czarny napój i słuchając muzyki ze swojego ipoda.

usiadła wygodnie na tym miłym krzesełku.-nie wykluczam takiej możliwości,wkońcu mogliśmy się widzieć 945890386 razy w swoim życiu,tylko zwyczajnie nie zwracaliśmy na to uwagi-wzruszyła ramionami ujmując kubek/filiżankę z czekoladą w swoje smukłe warto dodać dłonie.

-studiuję historię sztuki na pierwszym roku-upiła łyka czekolady.możliwe,że na jej twarzy pojawił się minimalny rumieniec,gdyż zauważyła,że bastien się jej przygląda,aczkolwiek jej to zbytnio nie przeszkadzało.- a ty czym się zajmujesz?-zapytała odstawiając czekoladę na stolik.

-nie przeszkadza mi to,ale dzięki-uśmiechnęła się i pewnie jej rumieniec już trochę zbladł. -roważałam między psychologią a historią sztuki,właściwie w ostatniej chwili podjęłam decyzję,mam nadzieje,że właściwą-zmarszczyła swój nos,na którym możliwe,że znajdowały się piegi,prawie niewidoczne.naciągnęła rękawy swetra na jej dłonie,nie żeby było jej zimno,tylko to już chyba był taki nawyk.

pewnie miał słabe krążenie.-tak i żadko stąd wyjeżdżam tylko w stanie konieczności-uśmiechnęła się.można by powiedzieć,że jest nawet patriotką,ale tylko tak o sobie pomyślała.-mieszkasz sam,czy może z rodzicami?-bo i takie przypadki się zdarzały.upiła większą zawrtość kubka.

-nawet ci zazdroszczę,mimo moich dziewiętnastu lat moi rodzice nadal mnie kontrolują,czasem chciałabym,żebyśmy nie mieszkali w jednym mieście-powiedziała to z grymasem na twarzy.jak już pewnie pisałam bailey jest nieśmiałą osobą,nieskorą do zadawania pytań bastienowi,więc to on musiał się tutaj produkować.

ucieszyło ją to nawet,bo niewiele osób ją rozumiało,a jeszcze mniej jej o tym mówiło.- obiad?...w sumie czemu nie? raczej nie mam na jutro nic zaplanowane w godzinach popołudniowych-odstawiła pusty kubek na stolik.- jeśli nie zmienisz zdania do jutra,to do mnie napisz-pewnie w międzyczasie nawet podała mu swój numer.ha.

-nic się nie stało-machnęła wręcz teatralnie ręką.-najczęściej jadam w fastfoodach,ale nie wiem czy można nazwać to obiadem-zmarszczyła brwi.bo mama jej zawsze mówiła,że to niezdrowe przecież jest.uśmiechnęła się miło do bastiena.

-a no tak,trochę się zasiedziałam,pewnie zajęłam ci tylko czas..-zająknęła się i palnęła się ręką w czoło.niestety miała taki odruch.-poradzę sobię-chciała chyba pokazać,że jednak nie potrzebuje bohatera,który uratuje ją przed złym światem.lecz to była tylko taka poza.-dzięki za miły wieczór-uśmiechnęła się kacikowo i powoli zbierała się do wyjścia,pewnie tak naprawdę liczyła,że odprowadzi ją do drzwi.

-dam sobię radę,wkońcu jestem duża-cmoknęła go w policzek,czując jego jakże miły dwudniowy zarost.pewnie też założyła swoją kurtkę czy co tam miała,o ile wcześniej tego nie uczyniła.-to do zobaczenia-jeszcze pomachała mu ręką,zaraz znikając pewnie za rogiem.zaprosiła by go do siebie albo coś ale ja musze iść.................

wszedł do kawiarni, zamówił jedną frappucino i usiadł przy stole tuż koło okna. Chwycił swojego blackberry i zaczął przeglądać najnowsze wieści ze świata szołbizu.

Ona przyszla napić się z ranka mrożonej kawki, bo była piękna pogoda! Wkroczyła uśmiechnięta, kierując się prosto do kasy.

Oderwał wzrok od blackberry i spojrzał na dziewczynę.
' Może być ' pomyślał i uśmiechnął się pod nosem.

siedziała przy stoliku, tuż za jacksonem, pijąc swoje waniliowe latte i spoglądając przez okno, zastanawiała się, czy aby na pewno wyłączyła żelazko.

Zerknęła na faceta, który jej się przyglądał. Miał minę jakby ją oceniał, a strasznie tego nie lubiła. Spojrzała na niego pytająco, z groźną miną. Zgodnie ze standardowym scenariuszem powinien teraz odwrócić speszony wzrok.

Dzielnie utrzymywał z nią kontakt wzrokowy. Po chwili jednak odwrócił wzrok i spojrzał na pusty kubek. Ponieważ nadal mu się chciało pić, sięgnął do kieszeni po drobne.
- Niemożliwe - zawołał. Brakowało mu dwóch koron do drugiego kubka kawy, a nie miał przy sobie karty kredytowej ani innych pieniędzy. Odwrócił się do dziewczyny siedzącej za nim.
- Możesz mi pożyczyć parę groszy na kawę? - zapytał się i posłał jej czarujący uśmiech.

-Mam wysokie oprocentowanie - wzruszyła ramionami i sięgnęła do kieszeni i wyskubała jakieś drobniaczki, po czym podała mu je. Nie była do końca zadowolona z tego, że nie ugięła go. Spróbuje jakoś inaczej. Więc nadal się w niego twardo wpatrywała.

zamrugała kilkakrotnie rzęsami, drapiąc się, po policzku, po czym rzucając ledwo dosłyszalne " czekaj, poszukam", zaczęła grzebać w torbie za portfelem, który triumfalnie znalazła, parę sekund później. wyjęła drobne i podała mu z chłodnym spojrzeniem, po czym położyła portfel na stoliku, tuż w zasięgu ręki, dla bezpieczeństwa i napiła się latte.

- Mogę dać ci coś w zastaw jak tego bardzo pragniesz - powiedział sięgając do kieszeni. Wyjął swojego iPoda i wyciągnął go w kierunku dziewczyny.

-Po co mi twój ipod - stwierdziła obojętnym tonem. Za to spojrzała znacząco w stronę jego spodni, uśmiechając się jednokącikowo. Przyuważyła przy tym darlę i uśmiechnęła się do niej, prezętując całą gamę białych ząbków. Pewnie była wniebowzięta, widząc lani!

Opuścił rękę i schował iPoda. Ponieważ męczył go dodatkowo lekki kac, nie zauważył jak dziewczyna wymienia uśmiechy ze swoją koleżanką.
- Dobraaaa, to zacznijmy od tego jak masz na imię.

uśmiechnęła się całkiem przyjaźnie w stronę lani, po czym spojrzawszy do filiżanki z kawą, zaczęła nią obracać, ale niestety kawa nie rozstąpiła się, pod owym wpływem, pewnie dlatego, ze nie miała laski, żeby w nią uderzyć. westchnęła i spojrzawszy przez okno uśmiechnęła się na widok całkiem przystojnego, przechodzącego chłopaka.

-Lani - przedstawiła się, zastanawiając się wcześniej czy nie podać przypadkiem jakiegoś innego imienia, ale co jej tam. Wzięła od sprzedawczyni swoją kawkę i odsuneła się, czekając na chłopaka. Wysłała darli spojrzenie typu 'zaraz przyjdę', o tak, będzie naprawdę fajnie.

Podszedł do kasy i zamówił kolejną kawę. Wziął kubek i ruszył w kierunku swojego stolika. Zauważając, że dziewczyna stoi koło niego, zaprosił ją do stołu.