Starbucks

darla odchrząknęła, przechwytując chyba na jej nieszczęście to spojrzenie i zamoczyła usta w kawie, po czym grzebiąc w torbie za wiśniowymi djalumami i zippo, zmarszczyła nos. kiedy w końcu znalazła papierosy i zapalniczkę, wyciągnęła oby dwie rzeczy z torby i zapaliła, zaciągając się niszczącym płuca - dymem i opadła na oparcie krzesła, odprężając się.

Usiadła obok niego i na chwilę zamilkła, jakby zastanawiając się nad czyms.
-Nie obraź się - powiedziąła przepraszająco i mrugnęła do darli, żeby się przysiadła. - Ale nia mam serca jej tam zostawiać, mimo, że ma mnie za idiotkę -usmiechnęła się słodko do życia

- Nie ma sprawy. Lubię towarzystwo ładnych kobiet - powiedział i uśmiechnął się.
Pociągnął łyk ze swojego kubka, oparł dłonie o blat.
- Sam się nie przedstawiłem. Jestem Jackson, ale wolę jak mówią Dżej.

darla podrapała się, po skroni dłonią, w której trzymała papierosa i nie mając, jak na razie zamiaru wstawać, spojrzała przez okno.

Uniosła jedną brew, nie będzie przecież za nią ganiać.
-Czemu nie dżekson? - zapytała udając naburmuszenie. - To jak majkel dżekson, albo dżekson, brat hany montany! - tyle było sławnych dżeksonów, a on wybrał jakieś DŻEJ

Zaczął się śmiać.
- Oglądasz Hannę Montanę? - zapytał.

spojrzała na zegarek i unosząc w górę lewą brew w geście zdziwienia, zgasiła papierosa i w pośpiechu wrzucając wszystkie swoje rzeczy do torby, mrugnęła do lani z przepraszającym uśmiechem, po czym wyszła z kawiarni, bo ja idę, pa.

Skinęła głową w stronę darli.
-Moja mama ogląda i zawsze razem oglądamy - nie wiedzieć czy to był żart, czy mówiła serio. Hana montana czy też majli cytrus opanowała swiat. - Nawet jesteś do neigo trochę podobny - zauważyła, nie do końca nawet wiedząc jak wygląda brat hany

- No cóż, to jest raczej pierwszy tego typu komplement który otrzymałem.
Nagle zaczął mu piszczeć pager. Wyjął go z drugiej kieszeni i spojrzał na ekran.
- Srry, muszę iść, ważna sprawa. Si ja.
Chwycił kubek, uśmiechnął się do dziewczyny zawadiacko i opuścił lokal kierując się w stronę przedmieścia.

Wzięła swoją kawę w rękę i wyszła za nim, po czym skierowała się w zupełnie inną stornę.

Przyszły tu, siadając przy pierwszym stoliku przy oknie. Elyse rozsiadła się wygodnie, kładąc dłonie na kaloryferze obok i już w głowie zaczęła sobie układać, na co najbardziej ma dziś ochotę.

opadła na krzesło na wprost elyse, drapiąc się, po kości policzkowej i rozejrzała się za jakimś przystojnym kelnerem. niestety - obsłużyć przybyła je kelnerka i to jeszcze z dobrą nadwagą, toteż zniesmaczona darla zamówiła tylko waniliowe latte.

a elyse skusiła się na wielki kubek gorącej czekolady,a co, wolno jej, nie to co mi -.- . - a jak szkoła ? -spojrzała w stronę darli, wiedziała, że darla niezbyt dobrze sobie z nią radziła.

- milion korepetycji i nie jest źle. - rzuciła, wzruszając ramionami, po czym odgarnęłą spadające jej na oczy włosy do tyłu. - a ty, jak tam - geniuszu ortografii? - spytała, uśmiechając się łagodnie, broń Boże cynicznie.

wzruszyła delikatnie ramionami, - miałam nadzieję na wyższe stypendium, ale dobre i to, z resztą, cała kwota poszła na i tak nie udaną operację psa - podrapała się po karku po czym związała włosy frotką, niezbyt miło wyglądają długie kudły w czekoladzie. dostały swe trunki, po czym siedziały jeszcze dobrą godzinę jak nie więcej, rozmawiając o dosłownie wszystkim i wszystkich, po czym rozeszły się, każda w swoją stronę.

darla odrzuciła - jak ja nie lubię tego słowa - włosy do tyłku, spoglądając wyczekująco w stronę baru z nadzieją, że podejdzie jakiś kelner, tudzież kelnerka, by ich obsłużyć. łagodnie uderzała swoimi długimi, czerwonokrwistymi paznokciami o stolik, kiedy w końcu zoriętowała się, że może to irytować dylana - przestała.

darla zamówiła waniliowe latte, od którego była uzalezniona, po czym włożyła do torby telefon, który uprzednio wyjęła, żeby odczytać wiadomość. z racji, iż darla nie zajmowała się takimi sprawam, jak zgrabne tyłki kelnerów, nawet nie zerknęła na owy i nie odprowadziła całkiem przystojnego pana, bo to zdążyła zauważyć, za ladę. również przyjrzała się tym samym kwiatom, co dylan i uśmiechnęła się łagodnie.

ja też sobie tego nie wyobrażam, chociaż mój tata to robi. ; o
darla zanurzyła usta w filiżance kawy, spoglądając z nad niej na dylana, po czym odłożyła ową na spodek, ale nie ten latający, bo ten zostawiła w domu razem z marsjańską muszlą klozetową, która jest w łazience jej matki, tuż za jej sypialnią. siedzieli chwilę w ciszy, którą niegrzecznie zakłóciła darla, niechcący uderzając kolanem o kolano dylana. - przepraszam. - wymamrotała, uśmiechając się niemrawo.

podparła się podbródkowo i przyglądała się dylanowi, który wrzucał kolejną kostkę cukru, co lekko ją zdumiało. nie, żeby jakoś się głodziła, ale nie lubiła cukru, po prostu. - cukier szkodzi. - stwierdziła, całkiem inteligentnie, zmrużywszy oczy. pewnie wyczytała to w jednej ze swoich medycznych książek, albo po prostu usłyszała w szkole, bo przecież ileż to się o tym słyszy.

- niekoniecznie, aczkolwiek cukru nie lubię. - uśmiechnęła się lewo kącikowo, po czym zamoczyła usta w kawie. miała ochotę się roześmiać, bo jak może preferować zdrowy tryb życia, skoro sama dobrowolnie zatruwa swój organizm papierosami, ale zachowała to spostrzeżenie dla siebie, uśmiechając się tylko do siebie, a raczej filiżanki.

- lubię, jak każdy, ale z racji, iż w dzieciństwie byłam wychowywana na zdrowej żywności, słodycze do życia nie są mi potrzebne. - uśmiechnęła się kącikowo, kręcąc filiżanką, postawioną na spodku. - a tobie radzę zamieszać kawę. - rzekła, podając mu łyżeczkę z dziarskim uśmiechem, po tym, jak zobaczyła, że wrzuca do kawy kolejną kostkę cukru.

roześmiała się, łagodnie stukając dylana w czoło palcem wskazującym, po czym założyła nogę na nogę i nieźle się nagimnastykowała, żeby przypadkiem, gdzieś go pod tym stołem nie szturchnąć. dumna z siebie, podparła się podbrudkowo i spojrzała na swoje paznokcie, z których poodpryskiwał lakier, um. ;c

//zw.

mi na darlę w tym momencie też spadł zawias. ; d
zarumieniła się z racji, że tak się przyglądał, cała darla, etc. - mam coś na twarzy? - spytała, uśmiechając się niepewnie, przy okazji gestykulując dłonią, jak to jej się czasem zdarzało.

kiwnęła głową, próbując jakkolwiek opanować rumieńce, które zalały jej twarz, toteż uniosła w górę filiżankę i zamoczyła usta w zimnej już kawie, co zniesmaczyło ją trochę i odłożyła ją pospiesznie na spodek zrezygnowana. liczyła na jakąś inicjatywę ze strony dylana, ażeby już wyszli, bo zaczynało robić się okropnie tłoczno + żadne z nich nie piło już tych okropnych, niszczących organizm i uzależniających, kaw.

stwierdziła, ze może odprowadzić ją do domu, ale nie dodała już owego faktu, że w planach miała z racji podziękowania zaprosić go do środka. uśmiechnęła się tylko ujmująco i prosząco, zakładając pasmo włosów za ucho. tym razem, to ona czekała na reakcję dylana.