molo

- nie, ale pomyślałem, że taka ładna dziewczyna jak ty może potrzebuje towarzystwa, więc proszę bardzo. mogę ci nawet zagrać co tylko chcesz. alan jestem. miło poznać, jak masz na imię, co? - zapytał się jej, poprawiając swoją gitarę na ramieniu, uwielbiał grać na niej i popisywać się że umie na niej grać, szczególnie przed dziewczynami z jego uniwerka i jego roku, hej.

a denise też umiała grać na gitarze! ma to nawet napisane wizytówce. :d także jej alan nie imponował tym, że umiał grać na gitarze. uuu, smutne, alan nie zaimponuje jej tak szybko. - nie musisz mi grać. - odparła z nieco chłodną miną, wzruszyła ramionami, przeczesała włosy, a na koniec ładnie się uśmiechnęła. - denise. - przedstawiła się z pełną kulturką. - zawsze próbujesz poderwać dziewczyny na gitarę? - zapytała po chwili, jaka cwaniara z niej.

- nie zawsze. wiesz, zdarza się że czasami po prostu zapraszam je na drinka, czasami zabieram na romantyczną kolację, czasami gdzieś za miasto. - wzruszył ramionami i tylko zaciągnął się papierosem, którego zapalił sobie teraz. alan bywał dość dwulicowym facetem, czasami na prawdę był wkurzający i irytujący, bywał dziecinny także! więc na razie tylko spojrzał się na nią. - miło mi cię poznać, tak czy inaczej. idziesz na kawę? czy mam cię zostawić? - zapytał się jej, ej, nie będzie się narzucał xd

w sumie to na początku mogą się wkurzać na wzajem. xd będzie śmiesznie. i w sumie to alan wydawał jej się pewny siebie, ale z drugiej strony jakoś tak milusio się z nim gadało, ojaaaa. i dobrze, że zaproponował kawę! na twarzy denise od razu pokazał się uśmiech. - hm, na kawę mogę iść. - odparła miło, uśmiechnęła się, założyła kosmyk włosów za uszko i poszli i możesz zacząć bo wiem, że cię to kręci. :d