molo

szedł po skrzypiących deskach patrząc pod nogi, gdyż miał dziwne wrażenie że zaraz coś pęknie, a on wyląduje w wodzie.

tez mam zawsze takie wrażenie, jak jestem na czymś wysokim/na czymś, co wisi nad wodą... ;c
isabella opierała się akurat o jakąś barierkę, czy jak to się tam nazywa i sobie obserwowała widoki, chociaż wolę widoki w górach, no ale te pewnie też nie są takie złe, tak myślę.

ja też ;c
podniósł głowę z nadzieją, że może jednak nic mu się nie stanie, w końcu nie był tutaj sam i molo musiało mieć mocną konstrukcję. facetowi nie wypada bać się takich rzeczy. przystanął obok niej, przyglądając się jej trochę, bo nie wiem czy się znali czy też nie, ale on uśmiechnął się całkiem sympatycznie.

no to może niech się znają, bo nie mam dzisiaj weny na zapoznawania itp xd
popatrzyła gdzieś w dół, pewnie miała lęk wysokości, więc odsunęła się o krok od barierki, żeby przypadkiem nie spaść, albo nie narobić wrzasku na całe molo i nie zrobić z siebie wariatki. zauważyła kevina, więc odwzajemniła uśmiech i podeszła do niego.
- cześć - przywitała się z nim, pewnie dawno się nie widzieli, czy coś. - co słychać?

ja też xd
- cześć, isabello- odparł uśmiechając się, nie lubił mimo wszystko skracać jej imienia. - niedawno wróciłem z finlandii, potrzebowałem stamtąd papierów do szkoły. no wiesz, studia wkrótce- westchnął opierając się plecami o barierkę. - a u ciebie, w porządku?- zapytał mrużąc lekko oczy z powodu mocnego dzisiaj słońca.

darowała sobie marudzenie z serii: 'nie mów do mnie isabello!' i tylko się uśmiechnęła.
- ale zostajesz tutaj? - upewniła się jeszcze, bo pewnie dość rzadko się widywali. - u mnie, mhm, w porządku - odpowiedziała dość obojętnie, opierając się o barierkę znów, obok kevina i mając nadzieję, że nie wypadnie.

- tak. nie mam zamiaru nigdzie się stąd ruszać. już się przyzwyczaiłem do chłodnej Kopenhagi- uśmiechnął się, chociaż w Finlandii podoga też była podobna, więc cóż za różnica. podrapał się po skroni zerkając na bellę.

- no popatrz, a ja mieszkam tu od dziecka i nadal nie mogę się przyzwyczaić do tego zimna. zdecydowanie bardziej nadaję się do jakichś ciepłych krajów - wzruszyła ramionami, poprawiając swój kardigan, pewnie czarny, albo coś, bo to jej ulubiony kolor i jeszcze wyszczupla, a może ona miała jakąś obsesję na tym punkcie, czy coś. - w każdym razie cieszę się, że tu zostajesz - uśmiechnęła się miło.

- zawsze możesz przenieść się do australii albo nawet to afryki- powiedział z dość poważnym wyrazem twarzy, choć jakoś ciążko było mu sobie wyobrazić bellę gdzieś poza kopenhagą. uśmiechnął się tylko kącikowo spoglądając na nią.

- afryka kojarzy mi się z dżunglami, wężami i krokodylami, to chyba nie dla mnie. nie przeżyłabym tam nawet jednego dnia - uśmiechnęła się. - australia? no, chyba już lepiej, ale pewnie tęskniłabym za kopenhagą - powiedziała, przenosząc wzrok gdzieś na wodę.

ponoć w końcu wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. jak to wygląda w praktyce to ciężko powiedzieć, ale na pewno jest w tym dużo prawdy.
- teraz tak mówisz. prędzej czy później przyzwyczaiłabyś się do nowego miejsca, bo w sumie nie miałabyś innego wyboru- stwierdził wkładając dłonie do kieszeni spodni.

- ale dopóki mam wybór, to chyba jednak zostanę tutaj - powiedziała z uśmiechem, chociaż nie dalej niż wczoraj chciała stąd wyjeżdżać jak najszybciej, no ale. - wakacje też spędzasz tutaj, czy wyjeżdżasz? - zapytała zerkając na niego.

- zostaję. chyba trochę się rozleniwiłem- odparł uśmiechając się niezręcznie i drapiąc po głowie. - ale przynajmniej oglądnę wszystkie mecze piłki nożnej- dodał ciesząc się już na samą myśl o tym. - a ty, gdzie wyjeżdżasz, co?

przewróciła oczami i skrzyżowała nogi.
- mecze. matko, co wy widzicie w tych meczach - pokiwała głową, najwidoczniej nie mogąc tego pojąć. - nigdzie nie wyjeżdżam - wzruszyła ramionkami. - tylko mi nie mów, że też się rozleniwiłam - zaśmiała się.

- okej nie powiem. choć nie ukrywam, że miałem taki zamiar- uśmiechnął się przyjemnie. - więc isabello, nie rozleniwiłaś się, tylko po prostu nie masz ochoty na wakacje- odparł wbrew temu co myślał.

- hm, nie wiem. nie rozleniwiłam się, mam ochotę na wakacje... nie chce mi się wyjeżdżać samej, co to za frajda - powiedziała po chwili zastanowienia, znowu przenosząc wzrok na wodę, a potem na kevina i znów się uśmiechnęła.

- hej, takie wyjazdy też mogą być fajne. a pozatym zawsze masz szansę na miejscu poznać jakiegoś fascynującego towarzysza podróży czy tam kogoś- odparł, bo ostatnio gdzieś właśnie wyczytał coś w tym stylu, z racji tego, że w ogóle dużo czytał różnych bzdur.

- fascynujący towarzysz podróży... - powtórzyła i roześmiała się. - no tak, ale potem pewnie nie będzie chciał ze mną przyjechać do kopenhagi, a jak się do niego przywiążę, to się zatęsknię - zauważyła, unosząc jeden kącik ust.

- zawsze możesz go porwać. albo jednak zdecydować się zostać z nim. z każdej sytuacji sa jakieś wyjścia, isabello- odparł unosząc głowę do góry i wpatrywał się chyba w jakąś białą chmurkę na niebie, z której raczej nie będzie deszczu.

- no co ty, nie jestem aż taka zła. nikogo bym nie porwała. tak, pewnie najwyżej bym została, pod warunkiem, że by mi się tam spodobało - powiedziała zdecydowanie. - chociaż... nie no, nie wytrzymałabym zbyt długo bez kopenhagi. zresztą dobra, koniec tematu, bo będę tak marudzić cały czas! - zaśmiała się.

nie przeszkadzało mu jej marudzenie, bo może był do niego jakoś przyzwyczajony. ciągle ktoś marudził mu za uszami, a on był jak taki wolny słuchacz, który od czasu do czasu wypowie swoje złote myśli.
- no dobrze, isabello. ja już uciekam, bo te deski znów zaczęły dziwnie skrzypieć- odparł, pożegnał się i poszedł, bo nie mam na niego weny xd.

pewnie jak powiedział o tych deskach, to też uciekła. xd

przyszła sobie na molo w krótkiej spodnicznce bluzeczce lekkiej w sumie miała górę od strju bo zamierzała się trcohę poopalać z braku lepszego i ciekawszwego zajęcia. więc przyszła tu usiadła na samym końcu mola i ściągnęła bluzeczkę zsotając w górze od bikini, wystawiła buźkę do słońca i kołysała się lekko w rytm piosenki co jej w słuchawkach grała a tak miała okulary przeciwsłoneczne na oczkach i lekki kremik bo wiadomo raka skóry to nie chce!

tak oni oboje znali się doskonale nawzajem, toteż go poznała choć w sumie w pewnym momencie przyszedł jej ktoś inny na myśl, ale tylko chwilę bo w końcu on był z w paryżu! a to jest dania i wgl ;x to jej się nie zgadzało. ale głos nie mógł ją zmylić bo przecież on aż tak się nie zmienia po x latach. bo pewnie długo się nie widzieli, ona bywała rzadko w prayżu.- eem zaach?-psytała z nuta niepewności w głosie bo cóż zawsze może się mylić, czekała teraz na jego odpowiedź albo potwierdzenie albo odmowę.

też ściągnęła sowje przezroczyste niemal okulary przeciwsłoneczne i wplotła je w swoje blond włosy związane w jakiiś kok bo gorąco jest ;x. - no bo wiesz tak się składa że dosć dobrze Cię znam i tak dość długo, cnie?-spojrzła na niego. ona tym bardziej się teog nie spodziwała myślała że w tej francji to on się zakorzenił, bo po niej było widać że chce wyjechać, ale po nim się tego nie spodziewała.- wgl co Ty tu robisz?-spytała i uniosła brew ku górze przyglądając mu się, każdemu kawałkowi jego twarzy,