maxxie, bo nie ma!

no okej, więc przyszła do maxa. poprawiła jakąś tam bluzkę, bo pewnie chciała ładnie wyglądać, wiadomo. i zapukała.

pewnie wygramoił się z łóżka, i poszedł otworzyć drzwi. w ustach miał papierosa, włosy miał fajnie zmierzwione, więc wyglądał całkiem seksy. kiedy ją zobaczył, oczywiście automatycznie wsunął się mu uśmiech na usta. - cześć wejdź, zapraszam. nawet mam posprzątane, mhm - pokiwał głową i poszedł do kuchni, schować butelkę po winie wczorajszym, które pił z ikusią <3

- przecież to niemożliwe, żebyś ty miał posprzątane - mruknęła pod nosem, mając nadzieję, że może jej nie usłyszał, a przynajmniej, że się nie obrazi. okej, weszła do jakiegoś salonu czy czegoś tam i usiadła sobie. - bardzo cię głowa boli? - zapytała z uśmiechem, patrząc na niego współczująco.

nic go nie bolało, a jak spojrzał na kanapę, aż nie mógł się nie uśmiechnąć, ale zrobił to tak, że wyszło, jakby uśmiechał się do niej. bardzo dobrze mu się to wszystko kojarzyło, bo z jego kochanką, znaczy, bardziej powoli się stawała dla niego bliższa, niż zazwyczaj, i zaczynał się przyzwyczajać, że to ona właśnie zajmuje trochę wyższe miejsce od belli. udał ból potem zaś. - nie, nie jest źle, ale pić mi się chce. - pokazał brodą na wodę na stoliku.

uśmiechnęła się do niego i wstała, bo on chyba też stał, a potem się do niego przytuliła.
- mój biedaku - zaśmiała się. - ale mam nadzieję, że nie przegrałeś chociaż w tego pokera? - ona nawet nie znała zasad tej gry, więc w sumie było jej wszystko jedno pewnie.

pocałował ją w nos i tylko się do niej uśmiechnął. przytulił ją do siebie, tak, było to całkiem przyjemne. dobrze, że nie weszła do jego sypialni, znalazłaby rachunek za kwiaty, które dzisiaj wysłał z liścikiem ike, w podziękowaniu za wczorajszy wieczór, jakże miły. tak, max wiedział, że wplątał się w niebezpieczną grę. przecież jedna mogła się dowiedzieć o drugiej, oh. - mhm, nie, akurat ja wygrałem! - pochwalił się, tak, on wygrał, w łaskotki, z ike.

- w takim razie jestem z ciebie duma - zaśmiała się i cmoknęła go w środek ust, pewnie w nagrodę, tak myślę, a potem wróciła na sofę. pewnie faktycznie maxxie ma szczęście, bo jakby się dowiedziała, że ZNOWU ją zdradza, to pewnie by było źle. - czyli stęskniłeś się za mną, tak? - uśmiechnęła się, siadając wygodniej.

ojezu, siedzi na sofie, na której ją zdradzał <3 kocham go. uśmiechnął się do niej i podszedł potem, żeby zaraz na tejże sofie się znaleźć. przytulił ją do siebie, i pocałował ją w skroń. - mhm, tak, bardzo się za tobą stęskniłem. bardzo bardzo. - powiedział z uśmiechem, i pocałował ją w szyję, okej, ale teraz nastąpiła blokada, ale pewnie się rozluźni, prawda, jak to bywało zazwyczaj.

pewnie też się uśmiechnęła, bo to było całkiem miłe, że tak za nią tęsknił. no chyba, że kłamał, ale bella pewnie myśli, że nie.
- mhm. ja za tobą też - powiedziała i wtuliła się w niego, a potem pocałowała go w policzek. - a tak właściwie, to gdzie ten pierścionek, który tu zostawiłam? - chyba nawet nie wiedziała który i w ogóle odzwyczaiła się od noszenia pierścionków. rozejrzała się.

schował go, przed wizytą koleżanki, żeby nie widziała, że spotyka się z kimś jeszcze oprócz niej. pocałował ją jeszcze raz w czoło, i poszedł do kuchni, i wyjął z barku, w którym były same puste butelki po winie i szampanie, tylko dla swoich kobiet, często u niego jakieś bywały, miał duże powodzenie u kobiet. wrócił więc do niej już z pierścionkiem. - o, mam, proszę bardzo. - i modlił się, żeby to jej był xd

wzięła od niego pierścionek, bo faktycznie przypomniała sobie, że ostatnio jednego szukała i nigdzie nie mogła go znaleźć. już miała go wsunąć na palec, ale się mu przyjrzała. spojrzała na niego, a potem oddała mu pierścionek.
- hm, to nie mój - powiedziała cicho i odsunęła się od niego.

ałć, okej, i teraz wziął od niej ten pierścionek, i zacisnął wargi. przez jego głowę przesunęło się tysiące myśli, pewnie zostawiła go wcześniej jakaś jedna z jego kobiet, które tylko przesuwały się przez jego pokoje, czy też wszystko dookoła. nie wiedział co jej ma powiedzieć, czy przeprosić, czy coś. - no, ale kochanie, jak nie twój, jak twój. musi być twój, tylko ty jedna byłaś u mnie przecież, od tamtej pory. - powiedział, przysuwając się do niej. - hej, kochanie... - zaczął jakoś delikatnie, aha.

trochę posmutniała, ale postanowiła nie dać po sobie tego poznać, chociaż maxxie chyba za dobrze ją zna, nie wiem.
- widocznie nie tylko ja - wzruszyła ramionami, siląc się na obojętny ton. - nie wiem, ale to na pewno mój - pokiwała głową. - chyba już pójdę, zrobiło się późno.

- cholera jasna, bella, przecież wiesz, że cię nie zdradzam, pierścionek w takim razie musiała zostawić moja gosposia, która tutaj sprzątała, a wydawało mi się, że to jest twój pierścionek. nie pójdziesz nigdzie, chyba, że ja bym cię musiał odprowadzić, jest zbyt niebezpiecznie na zewnątrz. - powiedział i zaciągnął się papierosem, a pierścionek odłożył na bok, i pewnie rozmyślał na ten temat, która z jego dziwek tu to zostawiła.

- raz już to zrobiłeś - powiedziała. chciała jeszcze dodać, że przecież równie dobrze może zrobił to znów, ale nie mogło jej to przejść przez gardło. westchnęła cicho. - poza tym skoro uważasz, że mnie nie zdradzasz, to dlaczego się tak denerwujesz? - popatrzyła na niego, jakimś takim dziwnym wzrokiem, nie wiadomo, czy smutnym, czy wściekłym.

- ja nie jestem zdenerwowany, wydaje ci się chyba bardzo. - powiedział, całkiem spokojnie, bo pewnie zbytnio się denerwował tym wszystkim, i spojrzał się na nią. wziął ją za rękę, i pocałował ją w jej grzbiet. - przepraszam, bella. raz to zrobiłem, nie zamierzam już nigdy więcej tego robić. - powiedział i dopowiedział sobie w myślach, że dobrze, że nie wie, że już ją zdradził, i to nawet na tej kanapie, z niewiele od niej starszą dziewczyną.

sama nie wiedziała, czy powinna mu uwierzyć, czy nie. właściwie to łzy cisnęły jej się do oczu i starała się nie rozpłakać, bo jakoś nie chciała, w sumie nie wiedziała czemu. przytuliła się do niego, bo postanowiła go uwierzyć. pewnie za bardzo go kochała, czy coś takiego.
- mam nadzieję, że nie kłamiesz - powiedziała tylko.

pocałował ją w szyję i się uśmiechnął. - nie kłamię, wiesz o tym doskonale. - powiedział,w sumie jak pewnie tak samo, kiedy się rozstawali, też tak mówił, więc w sumie jeszcze się dziwię, że mu w sumie sama uwierzyła, ja sama bym się zastanawiała, czy wszystko z nim w porządku. uśmiechnął się jeszcze sam do siebie, i pocałował ją w usta. - zostaniesz u mnie na noc, prawda? - zapytał.

no w sumie ona też nie była pewna i zastanawiała się, czy powinna uwierzyć, bo właściwie jakby poskładać wszystko w całość, to odpowiedź była prosta. ale pewnie po prostu nie chciała przestać wierzyć w jego niewinność.
- zostanę - pokiwała głową. pomyślała sobie pewnie 'chyba, że jesteś umówiony z kolegą', ale nie chciała być wredna, poza tym on sam to zaproponował, więc pewnie nie miał innych planów.

to poszli spać, bo nie mam weńcza na niego ;x

chyba naprawdę się za nim stęskniła, więc przyszła całkiem szybko. poprawiła jakąś fajną sukienkę, bo miała akurat wenę na sukienkę dzisiaj. mam nadzieję, że nie ma takiej pogody jak u mnie dzisiaj, a jak jest, to najwyżej trochę zmarzła. zapukała.

szybko otworzył jej, był blisko akurat. otworzył jej drzwi i wpuścił ją do środka, sam się oparł o ścianę, i wpatrywał się w nią, bardzo się za nią stęsknił, znaczy tak mu się przynajmniej zdawało, chyba przedkładał to brakiem ike przy sobie, więc miał bellę. przyciągnął w końcu ją do siebie i namiętnie pocałował. - jezu, stęskniłem się cholernie za tobą. - powiedział w jej usta.

w sumie zastanawiam się, czy on kocha bellę, czy tylko mu się tak wydaje. ;p przytuliła się do niego i pocałowała go w policzek.
- ja też. i nawet mi się przypomniało, że mieliśmy jechać na kolację do paryża - roześmiała się, chociaż i tak wiedziała, że maxxie wtedy żartował.

on bardzo kocha tą swoją bellę, ale zakochuje się powoli w ike, więc ma życiowy dylemat związany z wyborem dziewczyny. - ah, kolacja, rzeczywiście! masz w zupełności rację! - zaśmiał się i pocałował ją w nos. - to jak, masz ochotę na mały lot do paryża, co kochanie? - zapytał się, wodząc nosem po jej szyi, całkiem przyjemnie.

- w sumie to bez różnicy - pokiwała głową. - naprawdę, ważne, że z tobą - uśmiechnęła się. nawet nie zdawała sobie sprawy z tego, że chyba zabrzmiało to trochę jak z jakiejś telenoweli czy czegoś podobnego. - co robiłeś przez te kilka dni? - zapytała, tak z ciekawości.