amandy&lane

dobra jej rodzina to normalnie taka patola, że aż strach, ale klajd nazbyt się tym nie przejmował tym bo kochał amandę i wgl zrobiłby dla niej wszystko! - hm, więc będziesz miała kolejnego brata? miejmy nadzieję, że nie będzie miał problemów z narkotykami... - tak to była zdecydowana aluzja do czarlsa, hihi. amanda może go za to zbesztać czy coś i w sumie poczuć się jak gówno bo sama podobnie jak braciszek sobie zaćpała. - a, włóczyłem się tu i tam, konkretnie to tylko tęskniłem. - no bo tak było, grzeczny chłopczyk!

grzeczny, tak tak, do czasu, jak się na nią nie rzuca xd no więc, tylko spojrzała się na niego i westchnęła. - nie, on raczej nie ma problemów z narkotykami. chyba ma na imię jakoś tak jak peter, czy nie wiem jak. i ma 19 lat. - powiedziała i pewnie tylko zastanowiła się czy nie będzie się czuła, jakby spotykała się z własnym bratem. więc przez chwilę głęboko o tym myślała, jak to ona. prawie że filozofka. kiedy już się trochę ogarnęła, odtuliła się od niego i poszła do kuchni.- chcesz kawy? bo akurat mam zrobioną - powiedziała i pewnie założyła na siebie kardigan, zimno jej było.

jest grzeczny! to wręcz anioł, tylko, że nieco nerwowy, krótko mówiąc złoty chłopaka, amandzia niech się go trzyma cnie. - och, czyli powiększy ci się rodzina. - podsumował i przytulił się do niej tak miło, bo w sumie dawno czuł ciepło jej ciała, jej zapach i wgl. a bardzo mu tego przez tydzień brakowało! - nie dzięki, byłem u znajomej, zrobiła mi taką mocną kawę, że przez tydzień nie będę spał. - a zapomniałam dodać, że był u feralnej nauczycielki od francuskiego z którą miał romans, jou. :d

ała? więc amanda tylko najpierw pokiwała głową, bo była zamyślona jak cholera, a potem jak dotarło jej co powiedział, tylko się na niego spojrzała. - u znajomej? ahaa - pokiwała głową w ciszy i spojrzała na niego. nie miała jak zrobic sobie kawy, pewnie tylko uciekała wzrokiem gdzieś daleko, zastanawiała się co to za znajoma! ups, znowu starała się opanowac. no więc, jak jej się udało już sięgnąc po kubek, to nalała sobie kawki, napiła się jej i napisała kolejnego esemesa do brata. - am, kupiłam sobie gitarę, znaczy, ojciec mi kupił. - powiedziała zmieniając temat.

szykuje się wielka drama, och. :d
- no tak u znajomej. - potwierdził jej słowa i zamilkł myśląc jak tu szybko i skutecznie zmienić temat, na szczęścia amandzia zrobiła to za niego. - gitarę? a masz ją gdzieś w pobliżu? - no co on mógł na to poradzić, że jego drugą miłością zaraz po amandzie były właśnie gitary, na których uwielbiał grać stare rockowe kawałki. teraz będzie mógł to robić razem z amandą!

przez chwilkę znowu nie kontaktowała, napiła się kawy. - co? a, gitara, znaczy, no chyba mam, gdzieś jest. wróciłam nad ranem, jestem porządnie zmęczona, mam już chyba dosc hoteli na jakiś rok - powiedziała cicho i pewnie poszła po gitarę. zaczęła się znowu zastanawiac, nad tym co mówił je brat, pozdrawiamy brata który nastawiał ja coraz bardziej na myślenie na temat związku z klajdziem! kiedy znalazła gitarę, wróciła do klajda, wcześniej zapalając papierosa. zaciągnęła się nim. - mam, o, proszę bardzo. - powiedziała siadając sobie na blacie i brzękając na gitarze. - hm, a co to za znajoma? - zapytała się grając jakiś kawałek, nie wiem co to było xd

pewnie oparł się o balustradę balkonu, bo dalej byli na balkonie cnie. :d i obserwował grającą amandę, której całkiem nieźle szło, pewnie grała, albo próbowała grać stairway to heaven, bo w sumie od tego zaczyna każdy początkujący gitarzysta, tak bynajmniej kolega mi mówił. i cóż oczywiście nie szło jej tak dobrze jak szłoby jemu, ale on już grał kilka ładnych lat, także dla niego to pestka. i cóż, gdy przestała grać pozwolił sobie zabrać jej gitarę i sentymentem ją wymacać, po czym znów z uśmiechem oddać ją w ręce amandzi. - hm, dawna nauczycielka. - wyjaśnił jak gdyby nigdy nic. on w przeciwieństwie do niej nie miał zamiaru oszukiwać!

- daw... - nie dokończyła bo tylko wzięła głęboki oddech i napiła się kawy. pewnie tylko pokiwała głową i odłożyła gitarę. - od francuskiego, znaczy jak mniemam. znaczy nie wiem, nic już nie wiem, łeb mi pęka, jestem zmęczona. napracowałam się chyba za wszystkie czasy, wszyscy się pytali kiedy wychodzę za mąż, mam już dosc - zaczęła nawijac jak jakaś postrzelona i pewnie odchyliła głowę do tyłu, żeby zebrac myśli. pewnie na jej szyi jeszcze było mnóstwo malinek z tamtego tygodnia, jeszcze nie zniknęły, w pracy je zasłaniała apaszką. więc na razie napiła się kawy. i spojrzała się na jakieś drzewko.

tych malinek od klajdzia? xdddd - jeny, amanda tylko się z nią spotkałem, nawet jej nie dotknąłem na powitanie. - no bo faktycznie nawet jej ręki nie podał ani nic! i mimo, że ona patrzyła na niego napalonym wzrokiem, on wytrwał i nawet się do niej nie zbliżył i nie uległ pokusie. no mówiłam, że cud chłopak. - na prawdę wszyscy się ciebie pytają kiedy wychodzisz za mąż? - spojrzał na nią pytająco, pewnie wszyscy chcieli, zeby wyszła za swojego byłego!

no oczywiście, bo od kogo innego xd przecież ona była grzeczna, zawsze! znaczy pod tym względem, była zawsze wierna ;d spojrzała się na niego i dotknęła palcami swoich skroni. - no dobrze, okej, wierzę ci. skoro się tylko z nią spotkałeś i nic więcej, to okej. przecież nie będę na ciebie krzyczała za spotkanie. ale wiesz, jakby było coś innego, wiesz, że bym bardzoo była zła, prawda? - powiedziała i westchnęła, przytuliła się do niego jak małe dziecko, tak całkiem słodko. jak dziecko do tatusia. - mhm, i to nie za byle kogo. tylko za ciebie - powiedziała z uśmiechem, jakie zabawne xd