sala zabiegowa nr 368

idzisiaj! przynajmniej nie trzeba zmieniać lokacji xd
pewnie w podskokach przybiegł, czy też przyskakał do niej, żeby jej powiedzieć że może wyjść ze szpitala, bo wszystko już jest w porządku, ale nie może jeść twardych warzyw xd - dobrze się czujesz? - spytał bo liz trochę pobladła.

- hm, nie wiem właśnie! cholera cholera, nie wiem! - powiedziała tylko i przygryzła wargi, żeby teraz poprosic pielęgniarkę żeby zawołała jej lekarza proowadzącego, bo się przestraszyła. pewnie zaczęła miec skurcze, aż w końcu puściły jej wody! no dobra, więc tylko spojrzała się na theo. - ale sobie dzień wybraliście, gratuluję, kurwa, boli! - krzyknęła nagle i ścisnęła go za koszulę.

rzucił torbę na ziemię i pewnie wziął lizzy na ręce i powrócił do dyżurki pielęgniarek, przedstawił jak się sprawy mają i zażądał prywatnej sali porodowej, niech będzie że ta sama xd - hcesz żebym z tobą został? - spytał, kiedy już była w pokoju i otrzymywała należytą atencję lekarzy etc. trzymał ją za rękę i pewnie jeżeli karze mu wyjść to i tak wróci.

- zostaw mnie, kur... albo nie, chodź tutaj! - krzyczała jak oparzona i zanieśli ją do sali, gdzie przyszedł jej lekarz prowadzący ciążę i spojrzał co i jak. oczywiście, lizzy zaczęła po prostu rodzic. krzyczała jak najęta i nie mogła się uspokoić. a miała przed sobą kilkanaście godzin porodu plus będzie rodziła bliźnięta! no dobra, więc na razie tylko dawali jej znieczulenie itd i ganiali dookoła jej wszyscy.

podszedł szybkim krokiem do lekarza i machając rękami kazał ją znieczulić - to nie jest średniowiecze, co pan sobie wyobraża - i szybko wrócił żeby głaskać liz po głowie i trzymać za rękę - spokojnie, wszystko będzie dobrze, zaraz ci dadzą znieczulenie - nawet znosił te jej krzyki, chociaż go to bolało i klną w duchu że jej nie zapisał na szkołę rodzenia.

dobra, żeby nie było, wszystko było okej! dali jej to znieczulenie a po kilkunastu godzinach urodziła dwójkę ślicznych i słodkich i zdrowych dzieciaków. więc, teraz sobie leżała, całkiem zmęczona i trzymała w ramionach swoje małe dzieci. więc na razie hm, patrzyła na nie jak słodko sobie śpią i odpoczywała sobie. spokojnie nic się im nie działo, a ona pewnie jak tylko je zobaczyła, od razu się rozpłakała.

on pewnie też by się popłakał, ale już to zrobił jak odcinał pępowinę, co za akt odwagi! siedział tak przy nich wszystkich, i wypełnił już nawet kartę urodzenia, z dumą potwierdzając że to on jest ojcem, aha! pocałował ich wszystkich po kolei, a potem pewnie wziął bree na ręce - jestem taki szczęśliwy, że wszystko się udało. że jesteś cała i zdrowa i dzieci też.
/bd za 15-20 minut, pies musi.;/

/ok!
uśmiechnęła się do niego i tylko oblizała usta. - mhm, też się ciesze, wszystko jest dobrze. poleżę kilka dni w szpitalu, ty wszystko przygotuj na nasze przyjscie - powiedziała z uśmiechem, wpatrując się w małego chłopca, mieszankę jej i jego. mały johnny, malec, który będzie niedługo duży i będzie chodził sobie do przedszkola, szkoły itd. więc na razie tylko patrzyła na niego i potem na theo. - oni są mieszanką, chociaż bree jest bardziej podobna do mnie - powiedziała z uśmiechem.

przyjrzał się bree leżącej w jego ramionach - ona, nie chcę cię martwić, będzie romantyczką - powiedział patrząc w oczy córeczki - to widać. ale cała reszta, skóra zdarta z ciebie. tylko oczy ma po mnie - cholera, jakiego koloru luke ma oczy? - a johnny będzie jak ja. czuję to - i uderzył się w pierś, dumny samiec alfa, etc. etc. mężczyźni xd

no cóż, więc tylko się cicho roześmiała. - mhm, oczy ma po tobie. no dobrze dobrze tatuśku, jakie to uczucie byc ojcem, co? - zapytała się go, pewnie z ciekawości i tylko mały johnny się rozpłakał, bo ona musiała go nakarmic teraz piersią, więc zaraz to zrobiła. poprawiła maluszka, który teraz grzecznie jadł sobie mleko. - hm, zobaczymy jaki będzie mały i jaka będzie mała, na razie przecież nie wiemy. aleście mnie wymęczyli. urodziliście się hm, 21 sierpnia. miło. - powiedziała ziewając. - dasz mi potem bree, musze ją nakarmic - mruknęła.

łaskotał małą lekko po brzuszku - być ojcem to znaczy być cholernie dumnym - powiedział i pocałował liz w skorń - mam nadzieję że dobrze się czujesz? - spytał z niepokojem i wstał żeby wziąć nakarmionego już johnnego i podać jej bree. to znaczy że są... spod lwa? panny?

lwy <3
- tak tak, jestem cholernie zmęczona. wiesz, urodź sobie teraz dwójkę dzieci które są duże jak arbuz - ziewnęła sobie znowu i tylko nakarmiła swoją córkę. - idziemy spac, znaczy ja idę spac, dzieci też chyba idą już spac. zostaniesz u mnie? - zapytała się go, patrząc co i jak, kontrolowała wszystko, dobrze że wiedziała jak to zrobic!

lwy są najs!
usiadł w fotelu, uprzednio umieściwszy ziewającego johnniego w kołysce czy inszym łóżeczko - jasne że z wami zostanę. mam wręcz zamiar wychodzić stąd tylko się umyć i zmienić ubrania, co zajmie mi 20 minut dziennie. maksymalnie. jeszcze będziesz miała mnie dość, kochanie.

zaśmiała się i tylko odłożyła sama małą też do łóżeczka. - dobranoc, śpijcie dobrze - ziewnęła i zasnęła.