Kongens Have

może i był uczynny ale podirytowała sie odrobinę że jest takim opornym niewolnikiem xdd-nagroda była za duża- powiedziała urażonym głosem tak jak by to wcale nie była jej 'wina'. poza tym ona pewnie nie dożyje sześćdziesiątki wiec dylan może spać spokojnie, a po trzydziestu latach mógł by już przychodzić do sephory i prosić to-co-zawsze.

patrzrała na niego jak się śmieje aż w końcu też zaczęła- dobrze, już dobrze- powiedziała uspokajając się w koncu i przypominając w jak głupiej syutacji jest- ale i tak uważam ze jesteś mi cos winien- wbiła w niego wzrok uśmiechając się kącikowo

służą do tego żeby w nie grać, w celu znalezienia frajera który będzie stawiał myth drinka. jednak ona nie była taka wmagająca, z resztą na co jej statek kosmiczny, by się jedynie kurzył w pokoju- pocałuj mnie- powiedziała nie odrywając wzroku od jego oczu bo chciała zobaczyć jak zareaguje na jej prośbę- ale tak jak ja ciebie wcześniej- sprecyzowała bo jeszcze mógł by się chcieć z tego wymówić.

uśmiechnęła się jak by sama do siebie kiedy zrobił to o co go prosiła- rozumiem że wolał byś żebym poprosiła cię o czekoladę czy butelkę danielsa?- zapytała nie odrywając od niego wzroku, przy czym pogłaskała wierzchem dłonigo po policzku bo nie mogła sobie tego odmówić w tej sytuacji.

carly wybrała się na nie taki poranny jogging. :d pewnie miała jakieś miłe, przylegające do ciała dresiki, które uwydatniały jej tyłek i koszulkę o kilka rozmiarów za długą. + nic nie słyszała, bo umilała sobie czas ipodem, na którym miała wszystkie albumy rhcp.

a ten, jak mu tam, pontus, wcale nie był fanem zdrowego trybu życia i właśnie, zgodnie ze swoją zdecydowanie nie zdrową ideologią wracał, mocno skacowany, z jakiejś całonocnej imprezy. kolanka w czarnych rurkach brzydko mówiąc ujebał sobie jakąś kredą, nawet nie wiedział kiedy, koszulkę miał wymiętą, a na głowie wciśniętą na potargane włosy w celu ich poskromienia czarną fedorę. ale nie śmierdział, dzięki bogu!
i tak sobie szedł, gdy nagle zobaczył carly, ale jeszcze się nie przyznawał, bo chciał popatrzeć na jej tyłek. uhu.

zapewne popatrzył sobie kilka ładnych chwil na jej malutki, aczkolwiek kształtny tyłek bo carly w pierwszej chwili nie zauważyła go i cóż, dopiero mijając go zwróciła na niego uwagę. pewnie nie poznała go, było mocno skacowany. - pontus? - zatrzymała się w miejscu i spojrzała na niego, coż nie przypominał wiecznie uroczo wyglądającego pontusa, chociaż nie, mimo kaca i tak fajnie wyglądał. - ojeny, wyglądasz jakbyś wracał z całonocnej imprezy. - podsumowała, nawet trafiła w sedno.

- zgadłaś, carly - uśmiechnał się od ucha do ucha, czyli, że poczęstował ją pięknym, ćpuńskim uśmiechem na dzień dobry, to miłe. w sumie był całkiem trzeźwy, a nawet bardzo trzeźwy jak na siebie, tylko, że średnio kontaktował. no i bolały go zatoki, ale nie martw się, nic nie wciągał, chyba, że jakąś mąkę. - ładnie, hm - zmierzył ją wzrokiem i pomyślał, że to musi śmiesznie wyglądać, ona, taka świeża i sportowa i on, zdecydowanie nieświeży i raczej niezdrowo wyglądający - wyglądasz.

- nie trudno było zgadnąć, wnioskując po twoich umorusanych spodniach i podkrążonych oczach. - odparła na potwierdzenie swoich argumentów, uśmiechnęła się i poprawiła swoje włosy czyt. związała je ponownie jakąś kitkę. - och, dziękuje. - doceniła jego komplement, bo wysilanie się na takie komplementy gdy się ma takiego kaca i dzień wcześniej zabiło się setki neuronów jest niezłym wyczynem. :d - chociaż w sumie jakby nie patrzeć to każdy przechodzień w porównaniu z tobą wygląda dziś ładnie. - zgasiła go, albo coś w tym stylu. - ale nie żebym twierdziła, że wyglądasz dziś fatalnie, po prostu każdy traci trochę prezencji po takiej całonocnej imprezie. - no bo przecież carly uważała, że pontus i tak był uroczy, ale nie mogła się zdradzić.

- dzięki, carly - zaśmiał się, ale w sumie wcale nie było mu specjalnie przykro, cóż, powiem ci że chyba już widział ten wzrok, znał to spojrzenie jej zielonych (jakie one są xd?) oczu, podobne do spojrzeń innych oczu o różnych kolorach, mówiące mniej więcej: jesteś słodki, angusie jakiśtam. nie chce mi się sprawdzać w wizytówce. ale nie, żeby uważał, że carly jest jak każda inna. lubił ją, naprawdę! bo była taka urocza również, nawet w tych spodniach do dżogingu, które naprawdę mało komu dodają uroku - chyba powinienem się obudzić. co powiesz na kawę?
bo zaraz ją zje, jak zacznie ziewać.

nie wiedziała, że ją rozszyfrował! biedna, żyła w przekonaniu, że dobrze się kamufluje. nie mogła przecież dać poderwać się jednemu z największych kobieciarzy w mieście, o nienienie. to ona zawsze zarywała do facetów a potem gdy jej się nudzili rzucała ich, w tym przypadku nie mogło być inaczej. - kawa? myślę, że to dobry pomysł, ty się obudzisz a ja uzupełnię zapasy energii. - hm, chyba bardziej od kawy pomógłby jej jakiś tajger, ale jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma. i zapewne poszli, ba dodam nawet, że zacznę.

jako iż aurelia jest eco, siedziała gdzieś na trawie, paląc cienkiego mentola i jednocześnie pijąc też kawę ze starbucks, która mogłaby uchodzić za mrożoną. przed sobą miała niedbale położony swój holenderski, ciemnogranatowy rower i prawie pustą paczkę papierosów.
słuchała swojego ipoda, na którym wdzięcznie gościły utwory red hotów!

więc brooklyn szedł tędy sobie do dziewczyny i palił papieroosa. nie zauważał nigdy małej szarej myszki zwanej auerlią, prawda, bo zawsze byla cicha i spokojna i nie dawała się poderwac! więc podszedł do niej i tylko pocałował ją w nos. - hej aurelie. co tak tutaj sama sobie siedzisz? - zapytała się go i tylko spojrzał się na nią, nie widział jej chyba ze 30978497 lat

aurelia się wystraszyła tego całusa, dostała palpitacji serca i ataku astmy. żartuję, ale naprawdę wyglądała na wystraszoną, więc szybko pozbyła się swoich słuchawek z uszu. - brooklyn! - odetchnęła z ulgą, widząc, że to on, ten niewdzięcznik, który niegdyś był obiektem jej westchnień, ale po miesiącach braku jakiegokolwiek zainteresowania jej osobą dała sobie spokój. ostatnio nawet nie zauważała go w szkole. - mam kaca, więc nie krzycz, bo właśnie go leczę! i siadaj, jak się nigdzie nie spieszysz - uśmiechnęła się, robiąc mu miejsce na małym kocyku, którego przetransportowała ze sobą w koszyczku rowerowym. - gdzie idziesz, hm, łobuzie?

- idę idę na dziewczyny idę. znaczy nie do dziewczyny, do klubu. ale teraz już nie pójdę, spotkałem w końcu chyba koleżankę z liceum, to posiedzę z tobą - powiedziała z uśmiechem i tylko usiadł sobie obok niej i zapalił papierosa. znaczy, nie wiem czy zapalił, pewnie się nim zaciągnęła. spojrzał się na nią. - a właśnie, aurelie to co u ciebie? - zapytał się jej i tylko oblizał usta. spojrzał się na nią i tylko podrapał sie po ręce, pewnie nie wiedział tego, że kiedyś się w nim kochała. - co u ciebie? - zapytał się jeszcze raz.

- do klubu? mogę cię zabrać na drinka jako zadośćuczynienie tego, że nie wyrwiesz dzisiaj żadnej dziewczyny, aczkolwiek nie mam ochoty znów wciskać natrętnemu barmanowi, że naprawdę jestem pełnoletnia - wywróciła oczami, pokazując cudzysłów przy słowie pełnoletnia. zaciągnęła się mentolem i zgasiła o trawę. pewnie później peta wywali do kosza na śmieci. - pytałeś już! - wytknęła mu, bo aurelia naprawdę bywa wredna i lubi łapać ludzi na błędach. wyrwała garść trawy i rzuciła nią w brooklyna. - ale jeżeli już pytasz to w porządku, oprócz tego, że mi głowa pęka... a u ciebie, hm, brooke?

- bardzo bardzo dobrze - zaśmiał się i zaciągnął papierosem. spojrzał się na nią, pewnie widział w niej tylko koleżankę, nic więcej, młodsza koleżanka, szara myszka która kochała się w połowie przystojniaków ze szkoły, którzy i tak jej nigdy nie zauważyli, włącznie z brooklynem, chłopakiem który był rozkapryszonym dzieciakiem z dobrego domu, bardzo bogatego domu, w którym nawet imiona były nietypowe i luksusowe. spojrzał się dookoła i tylko zaciągnął papierosem. - więc, chodź na kawę, w końcu nie będę kupował alkoholu niepełnoletniej dziewczynie. - mruknął.

aż tak szara nie była, w końcu też miała pieniądze i w ogóle, nie była żadnym plepsem, czy kujonem w wielkich okularach... dopiła swoją kawę, ostatecznie kończąc ją zaciągnięciem papierosem brooklyna. - daj spokój, brooklyn - warknęła i wstała, by otrzepać swój tyłek odziany w krótkie jeansowe szorty. - osiemnastkę mam już w październiku - dodała jeszcze stanowczo, oczywiście znalazł się ważniak, który jest pełnoletni i nie wiadomo jak bardzo dorosły xd

i zaczniesz u niego na kawie!