staw.

i wtedy kiedy zaczęła płakać opamiętał się, od razu, momentalnie. hm, ruszył od razu w jej stronę i objął mocno. - przepraszam, zareagowałem zbyt gwałtownie. - powiedział skruszony. - ale to nie zmienia faktu że nie powinnaś spotykać się ot tak z byłym, wystarczyłoby, żebyś powiedziała mi o tym. - jezu, chyba już nie wysławiam się za gramatycznie, ale to nic. :d

jakoś dajemy radę! xd więc na razie tylko przytuliła się do niego i to bardzo mocno. - mhm, dobrze. będę ci o wszystkim teraz mówiła. no może prawie wszystkim, będę musiała chociaż trochę zatrzymac dla siebie, wiesz, tajemnice przyjaciółek i przyjaciół są dla mnie na prawdę czymś świętym prawie że. ale co do chrisa, będę ci wszystko mówiła, obiecuję, dobrze? rodzice to rodzice, przekonają się w końcu. - mruknęła. - chodź do domu - wyjąkała.

i nie wiem co, kompletnie nie mam weny! zrób coś, w każdym bądź razie poszli do domu i zacznij, błaaagam. ;x