carly.

jou. :d

więc jakoś doszli, pewnie szli jakimś powolnym, rozleniwionym krokiem i przez całą drogę próbowali powstrzymać dzikie żądze, które nimi targały i nawet im się udało. więc gdy już tu przybyli, carly oparła się o drzwi swojego mieszkania, pewnie opierając się tak wyglądała cholernie seksownie, jak to carly. - dzięki za odprowadzenie. - wymamrotała i zapadła chwila ciszy. - hm, może jednak wejdziesz? - wiedziała, że nie powinna pytać, ale musiała, chociażby z grzeczności.

carly i jej magiczna liczba postów, lowe < 3
- nie, carly - rzekł, a potem przyparł ją do drzwi i wessał się w jej usta, opierając dłoń na powierzchni drzwi właśnie, gdzieś po lewej stronie jej głowy. i całował ją przez chwilę, krótko ale intensywnie, nie mogąc się nacieszyć słodko-nikotynowym smakiem jej pełnych ust, a potem skarvił się w myślach nazywając się głupim sukinsynem z chujem zamiast mózgu i odsunął od niej, niechętnie bo niechętnie, ale zawsze. w końcu wypada zachowywać jakieś zasady, sprawiać wrażenie świadomego, prawego obywatela. jaasne pontus, oczywiście - naprawdę już pójdę.

oboże! o tak! tego chciała i o tym marzyła przez całą drogę, ale starała się z tym nie zdradzić, może nawet wróciła do postawy carly - niepoprawna podrywaczka. cóż, oddała mu jedynie pocałunek, bo przecież nie mogła się oprzeć, takiemu facetowi jak pontus nie można się oprzeć, tzn można, ale carly wcale nie chciała się mu opierać. a potem jedynie wygodniej oparła się o drzwi i uśmiechnęła niecnie, wyglądała jak taki mały, seksony nicpoń, na pewno teraz cholernie jarała pontusika! - nie chcesz iść prawda? - zapytała prawie pewna tego i ruszyła, jednocześnie zbliżając się w jego stronę i jednocześnie popychając go delikatnie na jedną ze ścian klatki schodowej i nie, wcale go nie całowała, wręcz przeciwnie. błądziła dłonią po jego kurtce, dochodząc nawet do jego uda, a może nawet dotknęła niby to przypadkiem jego przyjaciela hrhr. :d cóż, w każdym bądź razie jej dłoń ostatecznie wylądowała pod jego kurtką i koszulką, gładząc jego wyrzeźbiony brzuch.

a on, jak przystało na młodego chłopaka w dobrej, mimo wszystkich tych nieźle zakrapianych imprez i paczek wypalanych w zaskakująco szybkim tempie, kondycji, od razu poczuł wzbierające w nim podniecenie, które wzbierało w nim jeszcze wcześniej także. nie umiem się wysławiać już, w każdym razie powiem ci, że jego mały przyjaciel też się chyba budził do życia, ohoh. oddychał nieco szybciej, pontusek, nie penisek xdd, starając się oprzeć tej cholernej, piegowatej pokusie, która to przed nim z rozbrajającą miną właśnie stała.
- chcę, carly... chcę iść - mruknąl, czując jej dłoń pod koszulą - cholera. uh. nie rób tego.
bo sie zamieni w edwarda cullena i ją wpierdoli. ;dddddddddd

carly kusicielka. :d hrrr, cóż, ona wcale nie poddawała się tak łatwo, hm, a może właściwie chciała sprawdzić jego siłę woli, kto wie, kto rozgryzie kobiecą mentalność. ona sama wiedziała, że źle robi kusząc pontusa, bo jeśli jej ulegnie to na pewno wylądują w łóżku, a wtedy dupa blada, że się tak wyrażę, bo o tej porze nie stać mnie na bardziej skomplikowane wyrażenia. ale wracając do carly to miała teraz niezły mętlik w tej rudej łepetynce, z jednej strony chciała się z nim pieprzyć, ale z drugiej strony chciała się z nim po prostu przyjaźnić i tego nie popsuć. i uwaga, teraz brawo dla carly, która się opamiętała! - bożeee, pontus, przepraszam cię. - odparła oddalając się od niego zawstydzona, cholernie zawstydzona tym co przed chwilą zrobiła.

- carly - jęknął, czując nagle jakiś okropny chłód, kiedy sie od niego odsunęła. to było straszne, jak u wszystkich genialnych poetów świata, ten wewnętrzny konflikt interesów, haha, biedny interes pontusa poczuł się niedoceniony w tej chwili, to okropne w sumie. ruszył za nią i dopadł ją przy drzwiach, czyli, że długiej drogi nie przeszedł zapewne. oparł się o framugę koło niej - nie ma sprawy, carly - z jednej strony mógłby ją teraz popchnąć na schody i, sori, że powiem tak brutalnie, zerżnąć na tej zimnej klatce schodowej w jednej chwili, a z drugiej, no właśnie, po prostu ją szanował. i się o nią troszczył. i tu się pojawiał zonk, biedni podrywacze. - zapomnijmy o tym, okej? nic się nie zmieni. - akurat!

pewnie gdy się tak do niej zbliżał myślała, że znowu poczuje boski smak jego ust, ale przeliczyła się, biedna carly! na szczęście nie dała tego po sobie poznać, uśmiechnęła się jedynie nikle i założyła pasmo rudych włosów za ucho. cóż, spojrzała mu jedynie centralnie w oczy i pewnie pontus dostrzegł jej wzrok, nie był to te chłodny, zmysłowy wzrok, którym obdarzała każdego samca, z którym chciała pójść do łóżka, był to wzrok ciepły, może nawet nieco naiwny, ale pontus to powinien traktować wyłącznie jak komplement, w końcu to oznaczało, żę nie traktowała go jak przeciętnego faceta. -tak, zapomnijmy, myślę, że to będzie najlepsze wyjście. - ehe widzę, jak się nic nie zmienia, serioo.

- przyjdę jutro, okej? - uniósł brew. nie miał zamiaru zostawać na noc, jeszcze by się, boże broń, okazało, że lunatykuje i skończyłoby się to źle dla nich obojga, a jak to już wiemy świetnie. zamierzał zjawić się jakoś rano, żeby sprawdzić, jak się trzyma. carly, nie on. w końcu mieli za sobą, jakby to sprytnie ująć, wieczór pełen wrażeń - przyniosę ci śniadanie. czy coś.
a potem zniknął, bo naprawdę nieprzyzwoita godzina już! ; * pogramy jutro czy coś tam!